Η ποίηση του μνημονίου

          Άστεγη Μάνα

Ε! Εσείς εκεί τι κοιτάτε;

Στέρεψε το βυζί.

Νερό μέσα στο μπιμπερό 

Χρωματισμένο από μια σταγόνα

Μητρικό γάλα.

*

Κραυγές

Πνίγονται οι ανθρώπινες κραυγές

Στον οχετό της εξουσιαστικής φλυαρίας.

Όπως από τις μηχανές που μετρούν χρήματα

Κατρακυλούν στο κενό

Οι μακιγιαρισμένες λέξεις.

Ε! Εσείς!

Πάρτε πίσω τις λέξεις και μ’ αυτές

Καρφώστε τη γλώσσα τους! 

*

Γεύμα

Ωραία η θαλπωρή του Restaurant

Οι λευκές πετσέτες

Τα πορσελάνινα πιάτα

Τα boeuf  bourguignon

Και οι αχνιστοί αστακοί.

Όμως όπου να ‘ ναι

Θα σπάσουν οι πόρτες

Και θα μπει μέσα

Το φοβερό σκιάχτρο της Πείνας.

Όχι. Δεν χωράτε κάτω

Από το τραπέζι.

 

Τζίνα Πολίτη , Ποιήματα που τώρα γράφονται, (Η Αυγή, 26/5/12)

Δείτε::BiblioNet : Πολίτη, Τζίνα