Ε, τι να κάνουμε τώρα…

 "Άγιε πατέρα, εσύ μας οδηγείς!..."

Η ΟΛΜΕ και το «Άγιο» Όρος

Δημήτρης Φύσσας

Πηγή : http://www.metarithmisi.gr, 22/08/2013

                                                          

Διαβάζω στη σημερινή ειδησεογραφία: «Είναι πολύ πιθανό το Σεπτέμβρη να γίνει αγιασμός κι αμέσως μετά να ξεκινήσει απεργία. Δηλαδή τα παιδιά να μην κάνουν καθόλου μάθημα, αφού με το ‘καλημέρα’, θ΄ αρχίσει η απεργία της ΟΛΜΕ, ίσως και της ΔΟΕ».

Δε μ΄ ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή η ουσία του θέματος. Δε θέλω ν΄ ασχοληθώ με κινητικότητα, μετατάξεις, μετενέργεια, απολύσεις, κενά στην εκπαίδευση, τρόικα, κρίση και δε συμμαζεύεται. Άλλο μ΄ ενδιαφέρει: η ιερότητα.

Όταν οι κατά τα άλλα αριστεροί συνδικαλιστές αρχίζουν την απεργία τους, αφού ο παπάς κάνει τον αγιασμό του, εγώ τι να δεχτώ; Νομίζω, ένα από τα δύο: ή είναι θρήσκοι οι ίδιοι, ή δεν είναι.

Αν οι συνδικαλιστές είναι θρήσκοι, τότε η απεργία αμέσως μετά τον αγιασμό είναι ευεξήγητη: πρώτα ο θεός, ύστερα η εκπαίδευση. Πρώτα τα θρησκευτικά / εκκλησιαστικά, ύστερα τα μαθήματα. Σάμπως ακούσαμε ποτέ καμιά ΟΛΜΕ ή ΔΟΕ να ζητάει να μη γίνεται στα σχολεία αγιασμός, να μην υπάρχουν θρησκευτικές εικόνες στις τάξεις, να μη γίνεται προσευχή το πρωί, να είναι τα θρησκευτικά προαιρετικά; Εξάλλου οι θεολόγοι είναι κι αυτοί μέλη τους, και τώρα που μερικές ειδικότητες καθηγητών θίγονται, οι θεολόγοι -εννοείται- δεν είναι μια απ΄ αυτές.

Αν πάλι οι συνδικαλιστές δεν είναι θρήσκοι, τότε γιατί παραχωρούν τόση προτεραιότητα στον αγιασμό; Το προφανές είναι ότι ντρέπονται να πάνε κόντρα σε μια θρησκευόμενη κοινωνία ή σ΄ ένα «άκακο» έθιμο που συμβολίζει «άκακα» την αρχή της σχολικής χρονιάς. Το λιγότερο προφανές είναι ότι κι αυτοί, όπως τόσοι και τόσοι, έχουν την έννοια της ιερότητας πιο ψηλά από κάθε κοινωνική αναγκαιότητα. Δε διανοούνται ότι μπορούν να την αμφισβητήσουν, έστω κι αν θεωρητικά είναι αντίθετοι. Διότι, μεταξύ άλλων, έχουν άλλου είδους ιερότητες στο κεφάλι τους: σφυροδρέπανα, μαρξισμός - λενινισμός, πατρίς - θρησκεία - οικογένεια ή ό,τι άλλο a priori θέσφατο, άρα γιατί να κοντράρονται με τα θέσφατα των άλλων. Επομένως καμιά ιερότητα δεν αμφισβητείται.

Εξάλλου, όπως υπαινίχτηκα και πιο πάνω, οι συνδικαλιστές, από την άποψη της αποδοχής του αγιασμού και της ιερότητας, δε βρίσκονται στη μειονότητα. Πλειονότητα είναι. Η Βουλή ορκίζεται στους παπάδες, η κυβέρνηση ορκίζεται στους παπάδες, οι μάρτυρες στα δικαστήρια ορκίζονται στα ευαγγέλια, το Σύνταγμά μας αρχίζει με τις λέξεις «Εις το όνομα της αγίας και ομουσίου αδιαιρέτου Τριάδος» (σα να είναι κανένα σύγγραμμα απολογητικής), στα μαγαζιά κάνουν εγκαίνια οι παπάδες, οι οποίοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι και τώρα με την κρίση είναι ο μόνος κλάδος που δεν υπέστη μείωση, οι εκκλησίες δε φορολογούνται, ο θρησκευτικός γάμος είναι «ισόκυρος» με τον πολιτικό (τι πατέντα κι αυτή!), το λεγόμενο «άγιο φως» έρχεται με πολεμικό αεροπλάνο και τιμές αρχηγού κράτους κάθε χρόνο, το υπουργείο Εξωτερικών μας, όπως έδειξαν τα πρόσφατα μικροεπεισόδια αυτές τις μέρες στην Πρεμετή (και παλιότερα στο Ισραήλ, την Αίγυπτο και αλλού) πρακτορεύει κανονικότατατα συμφέροντα της ορθόδοξης εκκλησίας και το ελληνικό κράτος επιδοτεί διάφορα ορθόδοξα πατριαρχεία και ιεραποστολές ανά τον κόσμο

Συναφώς -αν και φαινομενικά αλλάζω θέμα- τώρα το καλοκαίρι πολλοί γνωστοί και φίλοι (μερικοί από τους οποίους δηλώνουν άθεοι, αριστεροί, αναρχικοί ή φιλελεύθεροι) κίνησαν να πάνε στο λεγόμενο «Άγιο» Όρος. Όποτε τους εξηγούσα γιατί αρνιέμαι να πάω εγώ, γινόταν συνήθως ένας διάλογος του εξής τύπου:

-Δε σε νοιάζει που απαγορεύεται η είσοδος γυναικών σ΄ ένα κομμάτι της Ελλάδας και της Ευρώπης;

-Έ, τι να κάνουμε τώρα… Είναι ιστορικοί οι λόγοι, η παράδοσή μας.

-Δε σε νοιάζει που δεν μπορείς να πάτε μαζί με τη γυναίκα / την κοπέλα / τη φίλη / τη μάνα / την αδερφή σου;

-Ε, τι να κάνουμε τώρα… Είναι ιστορικοί οι λόγοι, η παράδοσή μας.

-Δε σε νοιάζει που για να πας εκεί πρέπει να κάνεις αίτηση και να σου δώσουν οι καλόγεροι εσωτερικό διαβατήριο, το λεγόμενο «Διαμονητήριον»;

-Ε, τι να κάνουμε τώρα… Είναι ιστορικοί οι λόγοι, η παράδοσή μας.

-Σκέφτηκες ότι πηγαίνοντας εκεί ενισχύεις τη θεοκρατική φαλλοκρατία;

-Ε, τι να κάνουμε τώρα… Είναι ιστορικοί οι λόγοι, η παράδοσή μας.

Και δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι και οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ ή άλλοι, αν δεν έχουν πάει ήδη ως ευσεβείς επισκέπτες στο «Άγιο» Όρος (οι άντρες), πάντως δεν έχουν καν διανοηθεί να εναντιωθούν στο «ειδικό καθεστώς» της χερσονήσου του Άθω, που είναι κατοχυρωμένο τόσο στο Σύνταγμά μας, όσο και στις συνθήκες εισόδου μας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες- μη μας μολέψουν οι κακοί ανθέλληνες Φράγκοι.

Πράγματι, είναι ιστορικοί οι λόγοι, η παράδοσή «μας».