Ένας ύμνος για τη Λαΐδα

ΑΛΚΙΦΡΟΝΟΣ* ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ

[ Αλκίφρων : Αθηναίος ρήτορας που έζησε ανάμεσα
στον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ.
Συνέγραψε μία σειρά από πλασματικές επιστολές,
οι οποίες θεωρούνται υποδείγματα "αττικού ύφους".
"Συντάκτες" των επιστολών υποτίθεται ότι είναι
αγρότες, ψαράδες, παρασιτικοί τύποι και εταίρες
του αθηναϊκού 4ου αιώνα π.Χ.
Οι 124 σωζόμενες επιστολές του χωρίστηκαν από τους γραμματολόγους
σε τέσσερα βιβλία και αποτελούν την ανάγλυφη εικόνα
του ιδιωτικού βίου της εποχής εκείνης, οι πιο πολλοί δε από
τους τύπους του παρουσιάζουν μιαν εξαιρετική ομοιότητα
με τους ανθρώπους της εποχής μας.]

ΒΙΒΛΙΟ Δ΄

ΕΤΑΙΡΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Fragment 5
( απόσπασμα)

Οι εταίρες της Κορίνθου στις εταίρες της Αθήνας
χαιρετίσματα

Δε μάθατε τα νεότερα; Δεν ακούσατε ένα νέο όνομα εταίρας;
Λοιπόν, πρέπει να έπεσε πολύ χρήμα στη μέση,
για να τρέφεται η Λαΐδα σαν το θηρίο από τον ζωγράφο Απελλή.
Βρε ξετσίπωτες , δεν πάτε να κλείσετε τα μπουρδέλα σας
και να θαφτείτε κι εσείς μέσα σ' αυτά!
Η γυναίκα που έχει ξεσηκώσει όλη την Ελλάδα είναι μόνο μία:
"Λαΐς" μιλάνε στα κουρεία,
"Λαΐς" συζητάνε στα θέατρα,
"Λαΐς" προφέρουν στις Εκκλησίες του Δήμου,
στα δικαστήρια, στη βουλή, παντού!
Μα την Αφροδίτη, όλοι μιλούν για τη Λαΐδα,
ακόμα και οι κουφοί εξυμνούν με νεύματα το κάλλος της.
Έτσι η Λαΐδα γίνεται γλώσσα και για κείνους
που δεν μπορούν να μιλήσουν, πράγμα πολύ φυσικό.
Ντυμένη είναι πολύ εντυπωσιακή,
όταν όμως βγάζει τα ρούχα της , τότε βλέπεις καθαρά
πως ούτε είναι πετσί και κόκαλο ούτε κρεατωμένη,
αλλά, όπως λέμε στη γλώσσα μας, λεπτή.
Τα μαλλιά της είναι από τη φύση τους κατσαρά ,
έχουν ξανθωπό χρώμα χωρίς τη βοήθεια βαφών
και πέφτουν μαλακά στους ώμους της.
Τα μάτια της , μα την Άρτεμη, είναι πιο στρογγυλά
κι απ' τη Σελήνη. Οι κόρες τους πιο μαύρες
απ' το μαύρο και ο βολβός λευκός [...]*

* Το χειρόγραφο είναι κατεστραμμένο από δω και πέρα.

Hans Holbein , ο νεότερος : "Lais Corinthiaca" περ. 1526

***

ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΔΑ

"Όσοι πορεύονται προς την Κόρινθο θα συναντήσουν
στο δρόμο τους και άλλους τάφους.
Κοντά στην πύλη της Κορίνθου είναι θαμμένος
ο Διογένης από τη Σινώπη,
που οι Έλληνες τον αποκαλούνε Κύνα.
Μπροστά στην πόλη υπάρχει ένα άλσος
από κυπαρίσσια, που το ονομάζουν Κράνειο .
Εδώ βρίσκονται το τέμενος του Βελλερεφόντη,
ο ναός της Αφροδίτης της Μαιλενίδος , καθώς
και ο τάφος της Λαΐδας, πάνω στον οποίο
έχουνε στήσει μία πέτρινη λέαινα, που
κρατά με τα μπροστινά της πόδια ένα κριάρι.
Λένε ότι υπάρχει κι άλλο ένα μνήμα της Λαΐδας
στη Θεσσσαλία, αφού έμεινε και στη Θεσσαλία,
τότε που έγινε ερωμένη του Ιππόστρατου.
Λέγεται ότι γενέθλια πόλη της Λαΐδας είναι τα Ύκαρα της Σικελίας.
Ήταν ακόμα παιδούλα, όταν την άρπαξαν
οι Αθηναίοι κι ο Νικίας και την πούλησαν στην Κόρινθο.
Εκεί ξεπέρασε στην ομορφιά όλες τις εταίρες.
Τόσο πολύ την θαύμασαν οι Κορίνθιοι,
που έως τα τώρα ισχυρίζονται πως ήταν δικιά τους."

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ, ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΑ, ΙΙ,4-5