ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ;

ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΑΥΤΟΝ
ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ;

Ιωάννης Καποδίστριας (1776-1831)

Διπλωμάτης καριέρας και πολιτικός διεθνούς εμβέλειας. Γόνος επιφανούς Κερκυραϊκής οικογένειας , σπούδασε ιατρική και ανέλαβε υπεύθυνες θέσεις στη διοίκηση της Ιόνιας Πολιτείας (1802-1807).
Το 1809 κλήθηκε από τον Τσάρο να υπηρετήσει στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας. Πήρε ενεργό μέρος στις διασκέψεις για την επίλυση του προβλήματος της Ελβετίας και στο Συνέδριο της Βιέννης (1815).
Από το 1815 έως το 1822 υπηρέτησε τη Ρωσία ως Υπουργός Εξωτερικών και απέκτησε πολλούς εχθρούς στο εσωτερικό και το εξωτερικό λόγω των φιλελεύθερων θέσεών του..
Το 1817 αρνήθηκε την πρόταση της Φιλικής Εταιρείας να γίνει αρχηγός της, θεωρώντας ότι από τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών μπορούσε να επηρεάζει επί το ευνοϊκότερον την ελληνική υπόθεση.
Μετά το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης παραιτήθηκε από τη θέση του και ως ιδιώτης πλέον βοήθησε τον Αγώνα περιοδεύοντας στην Ευρώπη και αλληλογραφώντας με επιφανείς προσωπικότητες.
Εξελέγη Κυβερνήτης της Ελλάδας από τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση και ανέλαβε το τιτάνιο έργο να συγκροτήσει το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.
Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του επιδόθηκε σε πρωτοφανείς για τα δεδομένα εκείνης της εποχής προσπάθειες για τη συγκρότηση κράτους με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα:
Έκοψε νόμισμα, συγκρότησε τον πρώτο τακτικό στρατό, ίδρυσε τη Σχολή Ευελπίδων, έδωσε το βάρος του στη στοιχειώδη μορφωτική και επαγγελματική εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων, ανακούφισε το επισιτιστικό πρόβλημα με την εισαγωγή της πατάτας κ.ά.
Η ανοιχτή σύγκρουσή του με τα παραδοσιακά τζάκια των Φαναριωτών, των Κοτσαμπάσηδων και των Υδραίων αλλά και με τους ρομαντικούς φιλελεύθερους διανοουμένους οδήγησε στη σύλληψη του διαβόητου για τις αυθαιρεσίες του τοπάρχη της Νότιας Πελοποννήσου Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, γεγονός που απέβη μοιραίο για τον Καποδίστρια.
Μένεα πνέοντες οι αδελφοί του Πετρόμπεη, Κωνσταντίνος και Γεώργιος , δολοφόνησαν τον αγαθό Κυβερνήτη σαν σήμερα , το 1831 (με το παλαιό ημερολόγιο- 9 Οκτωβρίου με το καινούριο), στα σκαλιά ρου ναού του Αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο,
βάζοντας τέρμα στο μεταρρυθμιστικό έργο ενός ανθρώπου , του οποίου βασικές αρετές ήταν η άδολη αγάπη προς την Πατρίδα , η ικανότητά του και οι ανοιχτοί ορίζοντες του μυαλού του.