Της καμπάνας το κάγκελο

ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑΚΟ

" Φίλε Γεροντάκο, σκληρή μοίρα μ' έταξε να διαμένω
ανάμεσα σε δύο Δήμους με δύο υπέρλαμπρους ναούς.
Αριστερά της οικίας μου και σε απόσταση τριακοσίων μέτρων,
ορθώνεται επιβλητικός ο λογχοφόρος Άγιος Γεώργιος, μεγάλη του η χάρη,
ενώ δεξιόθεν και ουχί σε ικανή απόσταση τον ατενίζει αγέρωχος
ο Άγιος Χαράλαμπος, ο χαρωπός ιερομάρτυς.
Περιττό να σου πω , φίλε Γέροντα, ότι κάθε Κυριακή από τις έξι
το πρωί γίνεται της καμπάνας το κάγκελο στο μεσοδιάστημα
των δύο Δήμων , που διαθέτουν τους προαναφερθέντας Ιερούς Ναούς.
Πήγα να διαμαρτυρηθώ στους παπάδες και τους επιτρόπους
και των δύο Οίκων του Κυρίου, τονίζοντας τις υποχρεώσεις τους ως προς
το σεβασμό του δικαιώματός μου για ησυχία, αλλά
εξεδιώχθην εκ των ναών ως αποσυνάγωγος με τας φράσεις:
" Εμείς αινούμε δημοσίως τον Κύριόν μας και Θεόν μας
κατ' απαίτησιν του χριστεπώνυμου πληρώματός μας,
το οποίο κωλύεται να προσέλθει εις τον ναόν." και
" Να βάλετε ωτασπίδες, κύριε, αν είστε άθεος και σας ενοχλούμε!".
Μετέβην έπειτα στους όμορους Δήμους της περιοχής μου,
όπου εξέθεσα στους αρμόδιους αντιδημάρχους τον πόνο μου,
εισέπραξα όμως την παγεράν έως περιφρονητικήν αδιαφορία τους.
Ο ένας μάλιστα εξ αυτών μου πέταξε κατάμουτρα:
" Εμείς είμαστε καλοί χριστιανοί και μας αρέσουν οι ψαλμωδίες!
Να αλλάξετε κατοικία! Να πάτε κάπου όπου να μην υπάρχουν εκκλησίες! ".
Πήγα , τέλος, και στο πλησιέστερο Αστυνομικό Τμήμα ,
για να απαιτήσω να κάνουνε συστάσεις στους εκκλησιατικούς
ηχορυπαντές, αλλά εισέπραξα την αποστομωτική απάντηση:
" Εδώ , κύριε, κινδυνεύουμε να καούμε από τις καθημερινές ρίψεις
μολότοφ από τους αναρχικούς κι εσείς μας μιλάτε για την ηχορύπανση
των καμπάνων;".
Απελπισμένος συγκάλεσα οικογενειακό συμβούλιο και ζήτησα
τη γνώμη της συμβίας και των δύο γιων μου περί του πρακτέου.
Μετά από πολύωρες συζητήσεις καταλήξαμε στο συμπέρασμα
ότι η μοναδική λύση είναι να καταφεύγουμε , τα Σαββατοκύριακα
καθώς επίσης και στις μεγάλες εθνικές και εκκλησιαστικές εορτές,
σε κάποιο ξενοδοχείο, απ' αυτά, ξέρετε, που χτίστηκαν
έξω από την πόλη για να φιλοξενούν τα παράνομα ζευγαράκια.
Εκεί είναι σίγουρο ότι θα έχουμε την ησυχία μας.
Οι Άγιοι δεν γουστάρουν τα ερωτικά και δε θέλουν
πολλά νταραβέρια με τους Σοδομίτες και Γομορρίτες.
Ποια γνώμη έχετε, αγαπητέ Γέροντα, για τη λύση που βρήκαμε;
Τη βρίσκετε ρεαλιστική;

Φίλε μου, διαπράττεις ολέθριο σφάλμα.
Στην προσπάθειά σου να γλιτώσεις
την ηχητική ρύπανση των φανατικών,
εκτίθεσαι στην ηχητική ρύπανση των ερωτικών.
Φυσικά αυτή η ρύπανση είναι ό,τι πρέπει
για να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον σου
για την εκλεκτή συμβία σου, σκέφτηκες όμως
τι κακό θα κάνει στην τρυφερή ψυχή των υιών σου;
Καλύτερα, λοιπόν, να ακούνε το "αλληλούια" των παπάδων,
παρά το "τι σου κάνω μάνα μου απόψε ;"
των ξεσχιζομένων επί της κλίνης του διπλανού δωματίου εραστών,
πράγμα που μπορεί να τους οδηγήσει
σε πολύ δυσάρεστες καταστάσεις
ως προς την ομαλήν εκδήλωση της λίμπιντό τους.
Διότι, ως γνωστόν, εις τας παρυφάς της πόλης
δεν υπάρχει κανένα άλλο ζωντανόν πλην των
αγελάδων, των αιγών και των προβάτων...