Κάνιστρο εκλεκτής Ποίησης

Sommer

Am Abend schweigt die Klage
Des Kuckucks im Wald.
Tiefer neigt sich das Korn,
Der rote Mohn.

Schwarzes Gewitter droht
Über dem Hügel.
Das alte Lied der Grille
Erstirbt im Feld.

Nimmer regt sich das Laub
Der Kastanie.
Auf der Wendeltreppe
Rauscht dein Kleid.

Stille leuchtet die Kerze
Im dunklen Zimmer;
Eine silberne Hand
Löschte sie aus;

Windstille, sternlose Nacht.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Βράδυ σωπαίνει στο δάσος
του κούκου ο θρήνος.
Γέρνουν πιο κάτω τα στάχυα
κι οι παπαρούνες.

Μπόρα θολή φοβερίζει
πάνω απ' το λόφο.
Των τζιτζικιών το τραγούδι
στους αγρούς σβήνει.

Της καστανιάς δεν κουνιέται
πια ούτε ένα φύλλο.
Στη στριφτή σκάλα θροΐζει
το φόρεμά σου.

Στη σκοτεινή καμαρούλα
φέγγει γαλήνιο
το κερί, κι ένα ασημένιο
χέρι το σβήνει.

Άναστρη νύχτα, γαλήνη.

Georg Trakl,
"Romanze zur Nacht"

(Μετάφραση: Δημ. Στ. Δήμου,
Εκδ. Νέας Πορείας)

Αυστριακός ποιητής,
ένας από τους μεγαλύτερους
του περασμένου αιώνα.
Στο έργο του είναι φανερές οι επιδράσεις
των εξπρεσιονιστών ποιητών καθώς
επίσης και των Χέλντερλιν και Ρεμπό.
Η αγωνία του θανάτου αλλά
και η καταφυγή στη χαμένη παιδική
αθωότητα είναι τα βασικά μοτίβα
της ποίησής του.