Σάββατο, Φεβρουαρίου 10, 2007

Προς πάντα βρομόστομο

Τις , Μεντορίδη, προφανώς ούτως μετέθηκεν
την πυγήν ούπερ το στόμ' έκειτο προ τού;
Βδεις γαρ κουκ αναπνείς, φθέγγη δ' εκ των καταγείων.
Θαύμα μ' έχει τα κάτω πώς σου άνω γέγονεν.

Ποιος , Μεντορίδη, σου τοποθέτησε τόσο φανερά
τον κώλο εκεί όπου προτύτερα ήταν το στόμα;
Γιατί εσύ δεν αναπνέεις αλλά κλάνεις και μιλάς απ' το "υπόγειο".
Απορώ κι εξίσταμαι πώς τα κάτω σου βρέθηκαν επάνω.
Εκ της Παλατινής Ανθολογίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Rodrigo Leão / Beth Gibbons - Lonely Carousel

It's a look This game we play We can't escape, we have to attend It's life, you see When I have tried to amuse myself To celebra...