«Αρνούμαι να λάβω μέρος σε έναν πόλεμο εκδίκησης»!Ο Ταλ Μίτνικ είναι ο πρώτος Ισραηλινός αντιρρησίας συνείδησης που φυλακίζεται από τις 7 Οκτωβρίου

 

«Αρνούμαι να πάρω μέρος σε έναν πόλεμο εκδίκησης»: Το Ισραήλ φυλακίζει έναν έφηβο αντιρρησία συνείδησης 

 Πηγή: elaliberta.gr

Ο Ταλ Μίτνικ [טל מיטניק / Tal Mitnick] κρατάει μια πινακίδα που γράφει «Θα πεθάνουμε πριν καταταγούμε» μέσα στο μπλοκ κατά της κατοχής σε μια αντικυβερνητική διαδήλωση στο Τελ Αβίβ, 29 Απριλίου 2023. (Oren Ziv)

_______________________

 

 

Ο Ταλ Μίτνικ είναι ο πρώτος Ισραηλινός αντιρρησίας συνείδησης που φυλακίζεται από τις 7 Οκτωβρίου. Εξηγεί γιατί ο σημερινός πόλεμος ενίσχυσε τις πεποιθήσεις του.

 

Την Τρίτη, 26 Δεκεμβρίου, ο 18χρονος Ταλ Μίτνικ από το Τελ Αβίβ έγινε ο πρώτος Ισραηλινός που αρνήθηκε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία από τότε που το Ισραήλ ξεκίνησε την επίθεσή του στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας πριν από περισσότερες από 80 ημέρες. Ο Μίτνικ κλήθηκε στο κέντρο στρατολόγησης Τελ Χασομέρ, όπου δήλωσε ότι είναι αντιρρησίας συνείδησης, και καταδικάστηκε σε 30 ημέρες σε στρατιωτική φυλακή.

Ο Μίτνικ είναι ένας από τους 230 ισραηλινούς μαθητές λυκείου που υπέγραψαν μια ανοιχτή επιστολή στις αρχές Σεπτεμβρίου, πριν από τον πόλεμο, ανακοινώνοντας την πρόθεσή τους να αρνηθούν τις διαταγές επιστράτευσής τους στο πλαίσιο μιας κινητοποίησης ενάντια στις προσπάθειες της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Ισραήλ να περιορίσει την εξουσία της δικαιοσύνης. Συνδέοντας το δικαστικό πραξικόπημα με τη μακροχρόνια στρατιωτική κυριαρχία του Ισραήλ επί των Παλαιστινίων, οι μαθητές λυκείου –που οργανώθηκαν υπό τη σημαία «Νεολαία κατά της Δικτατορίας»- δήλωσαν ότι δεν θα καταταγούν στο στρατό «έως ότου διασφαλιστεί η δημοκρατία για όλους όσοι ζουν στη δικαιοδοσία της ισραηλινής κυβέρνησης».

Στις αρχές Δεκεμβρίου, ο Μίτνικ εμφανίστηκε ενώπιον της Επιτροπής Συνείδησης του στρατού –αποτελούμενης από αρκετούς στρατιωτικούς εκπροσώπους και έναν ακαδημαϊκό εκπρόσωπο– η οποία απέρριψε το αίτημά του για απαλλαγή από τη στρατιωτική θητεία. Μετά τη δήλωση της άρνησής του την Τρίτη, ο Μίτνικ μεταφέρθηκε αμέσως στις στρατιωτικές φυλακές Νεβέ Τζεντέκ κοντά στη Νετάνια για να ξεκινήσει την ποινή του, μετά την οποία θα διαταχθεί να παρουσιαστεί εκ νέου στο κέντρο στρατολόγησης. Τα τελευταία χρόνια, οι αντιρρησίες συνείδησης έχουν περάσει αρκετές περιόδους φυλάκισης, μερικές από τις οποίες έφτασαν μέχρι και τις 100 ή περισσότερες ημέρες εγκλεισμού.^[1]

Η Νόα Λέβι, δικηγόρος που εκπροσωπεί τους Ισραηλινούς αρνητές στράτευσης εκ μέρους του δικτύου Μεσαρβότ [Mesarvot מסרבות / αρνούμαι], δήλωσε στο +972 και στο Local Call ότι από την αρχή του πολέμου, ο στρατός επέλεξε σε μεγάλο βαθμό να μην φυλακίσει τους πολίτες που είχαν ανακοινώσει την άρνησή τους να υπηρετήσουν. «Ο Ταλ δεν είναι ο πρώτος αρνητής που η ημερομηνία κατάταξής του ήταν μετά την έναρξη του πολέμου», εξήγησε. «Πριν από αυτόν, υπήρχαν δεκάδες, τόσο έφεδροι αντιρρησίες όσο και αντιρρησίες τακτικής θητείας. Αλλά ο στρατός βρήκε άλλους τρόπους να τους αντιμετωπίσει και δεν τους έστειλε στη φυλακή».

Σε ένα μήνυμα που αποκλίνει έντονα από τον κυρίαρχο ισραηλινό δημόσιο λόγο εν μέσω της συνεχιζόμενης επίθεσης του στρατού στη Γάζα και σε μια εποχή που όποιος στο Ισραήλ εκφράζει έστω και ήπια αντίθεση στον πόλεμο αντιμετωπίζει διώξεις και καταστολή, ο Μίτνικ δήλωσε στο +972: «Η άρνησή μου είναι μια προσπάθεια να επηρεάσω την ισραηλινή κοινωνία και να αποφύγω να συμμετάσχω στην κατοχή και στη σφαγή που συμβαίνει στη Γάζα. Προσπαθώ να πω ότι δεν γίνεται στο όνομά μου. Εκφράζω την αλληλεγγύη μου στους αθώους στη Γάζα. Ξέρω ότι θέλουν να ζήσουν, δεν τους αξίζει να γίνουν πρόσφυγες για δεύτερη φορά στη ζωή τους».

Σε μια δήλωση άρνησης που δημοσιεύθηκε πριν από τη φυλάκισή του, ο Μίτνικ περιέγραψε την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου στο νότιο Ισραήλ υπό την ηγεσία της Χαμάς ως «ένα τραύμα που δεν μοιάζει με κανένα άλλο στην ιστορία της χώρας», αλλά υποστήριξε ότι ο βομβαρδισμός της Γάζας από τον στρατό δεν είναι η απάντηση. «Δεν υπάρχει στρατιωτική λύση σε ένα πολιτικό πρόβλημα», έγραψε. «Ως εκ τούτου αρνούμαι να καταταγώ σε έναν στρατό που πιστεύει ότι το πραγματικό πρόβλημα μπορεί να αγνοηθεί, υπό μια κυβέρνηση που το μόνο που κάνει είναι να επιτείνει το πένθος και τον πόνο. Αρνούμαι να πιστέψω ότι περισσότερη βία θα φέρει ασφάλεια», συνέχισε. «Αρνούμαι να λάβω μέρος σε έναν πόλεμο εκδίκησης».

Λίγο πριν μπει στη φυλακή, ο Μίτνικ μίλησε στο +972 για την απόφασή του να γίνει αντιρησίας, το φόβο του να μπει στη φυλακή μέσα στο σημερινό πολιτικό κλίμα και το μήνυμα που θέλει να περάσει στον κόσμο στο Ισραήλ και στη Γάζα.

 

Νεαροί διαδηλωτές καίνε το ένταλμα κατάταξης στον ισραηλινό στρατό κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας εναντίον της κυβέρνησης στο Τελ Αβίβ, 1 Απριλίου 2023. (Oren Ziv)

 

+972: Πώς προέκυψε η απόφασή σας να αρνηθείτε την κατάταξή σας στον στρατό;

Ταλ Μίτνικ: Ήξερα ότι δεν με ενδιέφερε να καταταγώ, ακόμη και πριν από την πρώτη ειδοποίηση για την κατάταξη. Ήξερα ότι δεν ήμουν πρόθυμος να υπηρετήσω σε αυτό το σύστημα που διαιωνίζει το απαρτχάιντ στη Δυτική Όχθη και συμβάλλει μόνο στον κύκλο της αιματοχυσίας. Κατάλαβα από την πολύ προνομιούχα θέση στην οποία βρίσκομαι, έχοντας μια οικογένεια και ένα περιβάλλον που με στηρίζουν, ότι έχω την υποχρέωση να τη χρησιμοποιήσω για να προσεγγίσω άλλους νέους και να δείξω ότι υπάρχει άλλος δρόμος.

Όταν μιλάω στους φίλους μου –μερικοί από τους οποίους υπηρετούν και μερικοί από τους οποίους έλαβαν απαλλαγές– για τους λόγους για τους οποίους δεν πάω στο στρατό, καταλαβαίνουν ότι προέρχεται από μια ανθρώπινη προοπτική σεβασμού του άλλου. Κανείς δεν νομίζει ότι υποστηρίζω τη Χαμάς ή ότι θέλω να πάθουν [οι φίλοι μου] κακό. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η στρατιωτική δράση θα φέρει ασφάλεια∙ εγώ πιστεύω ότι η δημόσια άρνησή μου είναι αυτό που θα επηρεάσει και θα φέρει τη μεγαλύτερη ασφάλεια.

 

+972: Πώς σας βοήθησαν οι κινητοποιήσεις κατά της δικαστικής αναθεώρησης να διαμορφώσετε την κοσμοθεωρία σας;

Ταλ Μίτνικ: Πριν από τις κινητοποιήσεις, θεωρούσα τον πολιτικό ακτιβισμό ως κάτι πολύ απόμακρο και δεν πίστευα ότι ήταν δυνατόν να επιδράσω ως άτομο. Όταν άρχισαν οι διαδηλώσεις και είδα ότι σε αυτές συμμετείχαν και μέλη της Κνεσέτ που βγήκαν στους δρόμους, συνειδητοποίησα ότι η πολιτική είναι πιο κοντά μου απ’ ό,τι νόμιζα, ότι μπορεί να φτάσει σε κάθε γωνιά της χώρας και ότι είναι δυνατόν να ασκήσει κανείς επιρροή. Εκεί κατάλαβα ότι οι ενέργειές μου μπορούν να επηρεάσουν την πραγματικότητα που βλέπουμε εδώ και ότι έχω υποχρέωση να δράσω για ένα καλύτερο μέλλον.

 

+972: Σκεφτόσασταν να το κάνετε τώρα, δεδομένης του σημερινού κλίματος;

Ταλ Μίτνικ: Ναι, υπήρχαν αμφιβολίες. Ήξερα πάντα ότι ο στρατός δεν έχει μια συνεπή πολιτική όσον αφορά τους αντιρρησίες συνείδησης, ότι η αντίδραση μπορεί να αλλάξει μέσα σε μια στιγμή - να απελευθερώσει όλους τους αντιρρησίες ή να τους φυλακίσει για μεγάλο χρονικό διάστημα - και ήμουν προετοιμασμένος γι’ αυτό. Μετά την 7η Οκτωβρίου και την επίθεση της [κυβέρνησης] στο κίνημα ειρήνης, στην εβραϊκή-αραβική συνεργασία και στους Παλαιστίνιους πολίτες που εκφράζουν υποστήριξη και αλληλεγγύη στους αθώους στη Γάζα, ακόμη και στις διαδηλώσεις, έχει γίνει τρομακτικό. Αλλά τώρα είναι ακριβώς η ώρα να δείξουμε την άλλη πλευρά, να δείξουμε ότι υπάρχουμε.

 

+972: Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιος στη χώρα που είναι πρόθυμος να ακούσει τέτοια μηνύματα αυτή τη στιγμή;

Ταλ Μίτνικ: Όλοι γνωρίζουμε ότι χρειαζόμαστε έναν άλλο δρόμο, ειδικά μετά την 7η Οκτωβρίου. Όλοι ξέρουμε ότι απλά δεν λειτουργεί, ότι ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν είναι ο «κύριος Ασφάλεια». Η διαχείριση της σύγκρουσης είναι μια πολιτική που δεν λειτούργησε και τελικά κατέρρευσε.

Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με την τρέχουσα κατάσταση και υπάρχουν δύο επιλογές τώρα: η δεξιά πλευρά προτείνει τη μεταφορά και τη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα∙ η άλλη πλευρά λέει ότι υπάρχουν Παλαιστίνιοι εδώ, που ζουν μεταξύ του ποταμού Ιορδάνη και της Μεσογείου και δικαιούνται δικαιώματα. Ακόμα και οι άνθρωποι που ψήφισαν τον Μπίμπι, ακόμα και αυτοί που υποστήριξαν τη δικαστική μεταρρύθμιση, μπορούν να συνδεθούν με την ιδέα ότι όλοι αξίζουν να ζουν δίκαια, ότι όλοι αξίζουν μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους, και να υποστηρίξουν την κοινή ύπαρξη εδώ.

 

+972: Μετά την 7η Οκτωβρίου, πολλοί από τους αριστερούς ισχυρίστηκαν ότι «ξύπνησαν». Σας επηρέασε αυτό;

Ταλ Μίτνικ: Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για την επίθεση σε αθώους πολίτες. Η εγκληματική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, κατά την οποία σκοτώθηκαν αθώοι, είναι στα μάτια μου παράνομη αντίσταση στην καταπίεση του παλαιστινιακού λαού. Ωστόσο, η απαγόρευση της νόμιμης αντίστασης, όπως οι διαδηλώσεις, ή η κήρυξη των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως τρομοκρατικών οργανώσεων, οδηγεί τους ανθρώπους στην αποανθρωποποίηση του άλλου και σε ενέργειες που στοχεύουν αμάχους.

Η 7η Οκτωβρίου δεν άλλαξε την άποψή μου, απλώς την ενίσχυσε. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι αδύνατο να ζει κανείς με την πολιορκία της Γάζας και την κατοχή και να μην νιώθει [οποιεσδήποτε συνέπειες]. Πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι τελικά το καταλαβαίνουν αυτό. Η ιδέα του «ό,τι δεν βλέπουμε, δεν το σκεφτόμαστε» δεν λειτουργεί. Κάτι πρέπει να αλλάξει, και ο μόνος τρόπος είναι να μιλήσουμε, να φτάσουμε σε μια πολιτική διευθέτηση. Δεν λέω ότι αυτό θα λύσει τα πάντα, αλλά θα είναι ένα ακόμη βήμα προς τη δικαιοσύνη και την ειρήνη.

 

Ισραηλινοί διαδηλωτές έξω από το αρχηγείο του ισραηλινού στρατού στο Τελ Αβίβ, ζητώντας κατάπαυση του πυρός στον πόλεμο κατά της Γάζας, 28 Οκτωβρίου 2023. (Oren Ziv)

 

+972: Ποια ήταν η εμπειρία σας στην Επιτροπή Συνείδησης;

Ταλ Μίτνικ: Ο υπεύθυνος της συνέντευξης πριν από την επιτροπή ήταν επιθετικός. Αμφισβήτησε τη μη βίαιη στάση μου, επειδή ήμουν αντίθετος με τις ενέργειες της κυβέρνησης και την κατοχή. Ουσιαστικά, λόγω των απόψεών μου, μου είπε ότι δεν είμαι αντιρρησίας συνείδησης επειδή αυτές ήταν πολιτικές απόψεις.

Τελικά, πέρασα από την προ-επιτροπή και εμφανίστηκα ενώπιον της ίδιας της επιτροπής λιγότερο από μια εβδομάδα μετά τη συνέντευξη, ενώ πολλοί άνθρωποι συνήθως περιμένουν μισό χρόνο. Ήταν μια εχθρική συνέντευξη: εγώ απέναντι σε τέσσερα άτομα.

Επιτέθηκαν στις απόψεις μου. Με ρώτησαν τι θα έκανα στις 7 Οκτωβρίου και πώς θα χειριζόμουν την κατάσταση. Με διέκοπταν συνεχώς και έλεγαν ότι θα διατύπωναν την ερώτηση διαφορετικά. Προσπάθησα να συνεχίσω να απαντώ, αλλά είπαν ότι δεν τους απαντούσα. Δεν είμαι ο αρχηγός του Ισραήλ· δεν μπορούν να με τοποθετήσουν σε αυτή τη θέση.

Με ρώτησαν σε τι διαφέρει η άρνησή μου από την άρνηση των Αδελφών στα Όπλα [אחים לנשק / Αχίν λεΝέσιεκ, μια ομάδα βετεράνων του στρατού που δήλωσαν την άρνησή τους να παρουσιαστούν στην εφεδρεία σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά του δικαστικού πραξικοπήματος]^[2]. Απάντησα ότι τους εκτιμώ και θεωρώ σημαντικό ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μια κόκκινη γραμμή για τη θητεία – αλλά εγώ έθεσα τη δική μου κόκκινη γραμμή μπροστά από αυτούς, και ελπίζω η δική τους κόκκινη γραμμή να κινηθεί προς την κατεύθυνση της δικής μου κόκκινης γραμμής.

Δύο ημέρες αργότερα, μου είπαν ότι δεν είχα εγκριθεί από την επιτροπή. Δεν εξεπλάγην. Δεν έλαβα καμία εξήγηση, απλώς μου τηλεφώνησαν και μου είπαν το αποτέλεσμα.

 

+972: Πώς σκοπεύετε να περάσετε τον χρόνο σας στη φυλακή;

Ταλ Μίτνικ: Έχω μερικά μεγάλα βιβλία, τα οποία ελπίζω ότι θα μου επιτρέψουν να τα φέρω μέσα: «Πίνοντας τη θάλασσα στη Γάζα» της Αμίρα Χας, μια ιστορία της CIA, και μια ιστορία του αγώνα των Μιζραχί από τον Σαμί Σαλόμ Τσετρίτ. Μίλησα με αντιρρησίες συνείδησης που είχαν ξαναβρεθεί στη φυλακή∙ σίγουρα δεν είναι καλοκαιρινή κατασκήνωση, αλλά απ’ ό,τι καταλαβαίνω, είναι δυνατόν να το αντιμετωπίσει κανείς. Απλώς πρέπει να μιλάς με τον σωστό τρόπο και να μην νομίζεις ότι είσαι πάνω από οποιονδήποτε άλλον.

 

 

Μετάφραση: elaliberta.gr

Oren Ziv, “‘I refuse to take part in a revenge war’: Israel jails teen for opposing army draft”, +972, 28 Δεκεμβρίου 2023, https://www.972mag.com/tal-mitnick-conscientious-objector-israeli-army/.

 

 

Σημειώσεις

^[1] “IDF releases conscientious objector after 110 days in prison”, +972, 27 Ιουνίου 2017, https://www.972mag.com/idf-releases-conscientious-objector-after-110-days-in-prison/.

^[2] Ariel Bernstein, “How mass army refusal is forcing Israelis to rethink their red lines”, +972, 13 Αυγούστου 2023, https://www.972mag.com/army-refusal-protests-occupation/.