Πώς το «Ολοδικό μου» θα γίνει ολοδικό σας
Ο «Πάπας» του μεσογειακού αστυνομικού μυθιστορήματος και εμπνευστής ενός από τους πιο γοητευτικούς και καλοφαγάδες επιθεωρητές στην ιστορία του νουάρ, του περίφημου Μονταλμπάνο, ο Αντρέα Καμιλέρι, πέθανε τρία χρόνια πριν, Iούλιο (στις 17). Και από την άλλη, σε περιπτώσεις σαν τον Καμιλέρι η φυσική φθορά και το τέλος δεν ορίζουν την πνευματική φθορά και τη λήξη του έργου. Αντίθετα, καμιά φορά υπογραμμίζουν την αξία, την περιλαμβάνουν οριστικά στην ιστορία της τέχνης και της λογοτεχνίας.
Τα βιβλία του Καμιλέρι διαβάζονται πάντα, γίνονται βάση για σενάρια και για τηλεοπτικές σειρές και βέβαια απαραίτητο σημείο αναφοράς στις κουβέντες όσων λατρεύουν το είδος του αστυνομικού μυθιστορήματος και τις «σχολές» του. Κερδίζουν διαρκώς φανατικούς αναγνώστες σ’ όλο τον κόσμο. Εξ ου και η προσφορά της «Εφ.Συν.», για τα τρία πρώτα Σάββατα του Ιουλίου, τριών από τα εμβληματικά μυθιστορήματα της εργογραφίας του.
Πρώτο έρχεται με το σαββατιάτικο φύλλο της «Εφ.Συν.» στις 2/7 «Το ολοδικό μου», σε μετάφραση Γιάννας Σκαρβέλη. «Ωµό, διαστροφικό, αλλά και άκρως ερωτικό, µε αριστοτεχνικό ρυθµό και γραφή άξια ενός συγγραφέα του επιπέδου του Καμιλέρι», όπως έχει περιγραφεί, το βιβλίο είναι βασισμένο σε πραγματική ιστορία. Ουσιαστικά είναι το ψυχογράφηµα µιας ηρωίδας, της 30χρονης Αριάνας, που κινείται στα όρια της παραφροσύνης: «Ενα άγριο αλλά πανέµορφο και αισθησιακό πλάσµα, µε σαγηνευτικά παιδικό ταµπεραµέντο, η 30χρονη Αριάνα έχει αιχμαλωτίσει στα δίχτυα της γοητείας της τον σύζυγό της, Τζούλιο, ο οποίος κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει όλα όσα εκείνη επιθυμεί.
Εκτός από αυτό που ποθεί περισσότερο: την ερωτική ολοκλήρωση. Στην καθηµερινότητα του ζευγαριού εισβάλλουν τα ραντεβού της Πέµπτης, τα οποία οργανώνει προσωπικά ο ίδιος ο Τζούλιο, φροντίζοντας ώστε οι άντρες που συνευρίσκονται ερωτικά µε την Αριάνα να τηρούν τους κανόνες που εκείνος έχει ορίσει. Οµως δεν καταφέρνει να διώξει από το μυαλό του τη σκέψη πως κάτι του διαφεύγει. Η Αριάνα κρύβει ζηλότυπα από όλους, ακόµη και από εκείνον, “το ολοδικό µου”, ένα µυστικό µέρος που κρατά µόνο για τον εαυτό της, µια σκοτεινή φωλιά στην άκρη της σοφίτας. Και µε το πέρασµα του χρόνου η τροµερή της εµµονή µε “το ολοδικό µου” θα γίνει πολύ επικίνδυνη…».
Τα επόμενα δύο Σάββατα (9 και 16/7) θα ακολουθήσουν τα μυθιστορήματα «Η εξαφάνιση της Λάουρα» και «Το γκρι ταγέρ».
Δυο λόγια για τον Καμιλέρι
O Antrea Calogero Camilleri γεννήθηκε στο Πόρτο Εμπέντοκλε της Σικελίας το 1925.
Φοίτησε σε επισκοπικό κολέγιο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, από όπου όμως αποβλήθηκε για λόγους πειθαρχίας. Το 1944 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο στο Τμήμα Λογοτεχνίας, χωρίς να πάρει ποτέ το πτυχίο του. Την ίδια περίοδο έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και δημοσίευσε τα πρώτα του διηγήματα και ποιήματα. Σπούδασε σκηνοθεσία στην Ακαδημία Δραματικής Τέχνης Silvio d’Amico και εργάστηκε ως θεατρικός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και τηλεοπτικός παραγωγός στη RAI. Στη λογοτεχνία άργησε να εμφανιστεί.
Το 1978 εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα «Η ροή των πραγμάτων» και το 1980 ακολούθησε το «Καπνός στον ορίζοντα», το πρώτο από τα μυθιστορήματά του στα οποία η υπόθεση τοποθετείται σε μια φανταστική πόλη της Σικελίας, τη Βιγκάτα. Η σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων του με ήρωα τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο (που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Ισπανού συγγραφέα Μανουέλ Βάσκεθ Μονταλμπάν) αποτέλεσε μοναδικό εκδοτικό φαινόμενο στην Ιταλία, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες στο εξωτερικό και μεταφέρθηκε στην τηλεόραση.
Δημοσίευσε, επίσης, δοκίμια για το θέατρο καθώς και έναν τόμο με τίτλο «Τα μόνιμα θέατρα στην Ιταλία (1898-1918)».
Είναι από τους πιο πολυδιαβασμένους σύγχρονους Ιταλούς συγγραφείς.
Έφυγε από τη ζωή στη Ρώμη στις 17 Ιουλίου 2019, σε ηλικία 93 ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου