Η ανατομία μιας δημοσιογραφικής δυστοπίας
Η Έλενα Ακρίτα γράφει για την υποτιθέμενη αποκάλυψη για τη δήθεν "βίλα του Τσίπρα", μια ιστορία που θα διδάσκεται στις σχολές δημοσιογραφίας ως το απόλυτο παράδειγμα προς αποφυγήν.
Πρόεδρος του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών όπου εκδικάστηκε η αγωγή του Αλέξη Τσίπρα εναντίον του εκδότη των "Παραπολιτικών" Γιάννη Κουρτάκη για τα ψευδή και συκοφαντικά δημοσιεύματα του δεύτερου για την εξοχική κατοικία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ: «Έτσι είναι η δημοσιογραφία; Λέει κάποιος ένα ψέμα για να βγάλει αυτό που θέλει;»
.
Ποιος πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα;
Σήμερα θα σάς αφηγηθώ μια ιστορία.
Μια ιστορία που θα καταχωρηθεί στα πιο μελανά αρχεία της Δημοσιογραφίας.
Μια ιστορία που θα καταγραφεί στα πρακτικά της Δικαιοσύνης.
Μια ιστορία που θα διδάσκεται στις Σχολές Δημοσιογραφίας ως το απόλυτο παράδειγμα προς αποφυγήν.
Οι πρωταγωνιστές
Το νοικιασμένο σπίτι του Τσίπρα.
Η εφημερίδα ‘ΤΑ ΝΕΑ’.
Η εφημερίδα ‘ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ’.
Ο Γιώργος Παπαχρήστος.
Ο Γιώργος Μαντέλας.
Ο Γιάννης Κουρτάκης.
Μια δημοσιογράφος που παραιτήθηκε λόγω αυτού.
Το ψεύδος
Πριν δυο χρόνια περίπου, έσκασε ως βόμβα η είδηση ότι ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αγόρασε μια πολυτελή έπαυλη στο Σούνιο έναντι 1.000.000 ευρώ.
Η υπόθεση αυτή δημοσιεύτηκε πρώτα στο "Μακελειό" και τέσσερις μήνες
αργότερα στα Παραπολιτικά και τα Νέα. Με πηχυαίους τίτλους, με
φωτογραφίες, με πύρινα άρθρα των κηνσόρων της Πολιτικής Ηθικής.
Ψέματα, συκοφαντίες και λάσπη κέντρισαν την τοξική νοσηρότητα ενός όχλου κι αποτέλεσαν το κεντρικό θέμα συζήτησης για μήνες πολλούς.
Έδωσε εκατομμύρια ο Τσίπρας για μια παραθαλάσσια βίλα;
Πού τα βρήκε;
Μήπως τα έκλεψε από τα δημόσια ταμεία;
Μήπως τον εξαγόρασαν τα μεγάλα συμφέροντα;
Μήπως χρηματίστηκε, μήπως λαδώθηκε;
Μήπως είναι ένα λαμόγιο που το παίζει αριστερός ενώ στην ουσία κοιτάζει το νιτερέσο και την πάρτη του;
Η αλήθεια
Κι επειδή όταν πιάνεις με τα γάντια τη λάσπη δεν λερώνεται η λάσπη αλλά τα γάντια - το fake σενάριο κυκλοφόρησε, ανακυκλώθηκε και υιοθετήθηκε κι από άλλα έντυπα και σάιτ. Τα οποία δεν μπήκαν καν στον κόπο να παρατηρήσουν το προφανές.
Το απολύτως προφανές:
Η γαμάτη δημοσιογραφική έρευνα που διαφήμιζαν όλοι αυτοί δεν διέθετε ούτε μια αξιόπιστη πηγή.
Κρέμασαν έναν πολιτικό στα μανταλάκια χωρίς ενοχοποιητικά στοιχεία, χωρίς ούτε ένα έγγραφο, ένα συμβόλαιο αγοραπωλησίας, ένα εξτρέ τράπεζας, ένα κ@λόχαρτο, ρε παιδί μου , που να αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Θα γελούσαν και τα πόμολα, αν η ιστορία αυτή δεν ήταν τραγική.
Το ξεσκέπασμα
Τα γεγονότα πήραν μια ντροπιαστική τροπή όταν ο Τσίπρας δημοσιοποίησε τα σχετικά έγγραφα που αποδεικνύαν την αλήθεια:
Η υπερχλιδάτη βίλα του 1.000.000 δεν ήταν παρά ένα σπίτι νοικιασμένο με 500 ευρώ. Ένα εγκαταλειμμένο, ακατοίκητο σπίτι της δεκαετίας του ’70 που - όταν ο Τσίπρας προκατέβαλε ενοίκια τριών χρόνων – ανακαινίστηκε για να γίνει κατοικήσιμο.
Αυτή ήταν η πάσα αλήθεια. Το ρεπορτάζ αποδείχτηκε κουρελού χιλιοτρύπητη.
Και τι έκαναν τότε οι διακινητές ψευδών ειδήσεων;
Ντράπηκαν για το δημοσιογραφική αυτή χυδαιότητα;
Κρύφτηκαν να μην τους βλέπει ανθρώπου μάτι;
Δεν ξεμυτούσαν από τα σπίτια τους από τη ντροπή;
Και το κυριότερο.
Ζήτησαν συγγνώμη;
Όχι.
Όχι βέβαια. Μέχρι τώρα που μιλάμε, υπερασπίζονται ακόμα ένα από τα μεγαλύτερα δημοσιογραφικά σκάνδαλα από την Μεταπολίτευση και μετά.
Η παραίτηση μιας δημοσιογράφου
Πάμε τώρα στα δικά μας.
Όταν - με την ιδιότητα τους αρθρογράφου των Νέων - έγραψα ένα κείμενο με τίτλο ‘Το σπίτι του Τσίπρα και το σπίτι του κρεμασμένου’, αντιμετωπίστηκα από την εφημερίδα σαν να έφταιγα εγώ που έγραψα αλήθειες κι όχι εκείνοι που έγραψαν ψέματα.
Το άρθρο λογοκρίθηκε από τον διευθυντή της εφημερίδας. Γι’ αυτή του την ενέργεια ο κ. Μαντέλας καταδικάστηκε από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, στο οποίο τον παρέπεμψα.
Και τότε παραιτήθηκα.
Εννοείται πως παραιτήθηκα. Για να αρχίσουν μετά να επιδίδονται σε μια στοχευμένη δολοφονία του χαρακτήρα μου με ψεύδη για τα οποία έχω ήδη προσφύγει στη δικαιοσύνη.
Οι δίκες
Και τότε άρχισαν οι αγωγές του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προς τα έντυπα και τους δημοσιογράφους που τον διέσυραν. Ένα εκατομμύριο ευρώ ζητούσε και ο Τσίπρας – ακριβώς το ίδιο ποσό που του απέδιδαν οι συκοφάντες του για την μούφα αγορά στο Σούνιο.
Η πρώτη αγωγή κατά του Γιώργου Παπαχρήστου εκδικάστηκε ήδη και αναμένεται η απόφαση.
Η δεύτερη αγωγή κατά του Γιάννη Κουρτάκη εκδικάστηκε προχτές με τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου να είναι καταπέλτης προς τον εκδότη και τον μάρτυρα του (και εργαζόμενο στα Παραπολιτικά) Θανάση Φουσκίδη
Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα:
Πρόεδρος: Έτσι γίνεται η δημοσιογραφία; Με ψέμα;
Φουσκίδης: Ο κ. Κουρτάκης προσπάθησε μέσα από τις αναρτήσεις του να ιντριγκάρει τον κ. Τσίπρα για να δοθούν απαντήσεις» .
Πρόεδρος: Έτσι είναι η δημοσιογραφία; Λέει κάποιος ένα ψέμα για να βγάλει αυτό που θέλει; Γιατί δεν ρώτησε τότε και τίποτα άλλο άσχετο; Αν για παράδειγμα ο κ. Τσιπρας είχε σχέση με την κόρη του εκμισθωτή;
Φουσκίδης: «Ο κ. Κουρτάκης προσπάθησε να ιντριγκάρει τον Αλέξη Τσίπρα».
Πρόεδρος: «Το… ιντριγκαδορικο δημοσίευμα που βασίστηκε»;
Φουσκίδης: «Βασίστηκε στην αυξημένη καχυποψία του κυρίου Κουρτακη και στην επιθυμία του να επιβεβαιωθεί η αλήθεια της πληροφορίας».
Σχετικά με την ανάρτηση Κουρτακη - ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε προνομιακές σχέσεις με την κατασκευαστική εταιρεία - ο πρόεδρος ρώτησε τον μάρτυρα αν αυτό βασίζεται σε κάποια δημοσιογραφική πληροφορία.
Φουσκίδης: «Ε, όλο και κάποια εταιρεία θα το επισκεύασε».
Πρόεδρος: «Η οποία όμως, όπως μάθαμε από τον προηγούμενο μάρτυρα, ήταν στη δούλεψη του ιδιοκτήτη. Έχετε υπόψη σε ποια εταιρεία αναφέρεται ο κ. Κουρτάκης»;
Φουσκίδης: «Προφανώς κάποια γνωστή εταιρεία στον κλάδο».
Πρόεδρος: «Ποια»;
Φουσκίδης: «Δεν τη γνωρίζω πολύ καλά, για να το έγραψε θα είχε πληροφόρηση ο κ. Κουρτακης».
Δεν χρειάζονται άλλα σχόλια, άλλωστε το σχετικό απόσπασμα μιλάει από μόνο του. Η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί τους λίγους μήνες.
Καλά ξεμπερδέματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου