Άνσελμ Κίφερ: Ο ποιητής των ερειπίων του κόσμου και η ωδή του στον Πάουλ Τσέλαν...
Gerontakos : "Ένα ωραίο τ αφιέρωμα του Lifo στον σπουδαίο καλλιτέχνη. Ο Κίφερ είναι
μαζί με τον Ρίχτερ οι δύο μεγαλύτεροι μεταπολεμικοί Γερμανοί καλλιτέχνες
εν ζωή. Βαθιά πολιτικοποιημένοι κι οι δυο, φέρουν το βαθύ τραύμα του
Ναζισμού και τα έργα τους είναι γεμάτα συμβολισμούς που θυμίζουν το
φριχτό παρελθόν της χώρας τους . Ο Κίφερ έχει κάνει πολυάριθμα έργα
που παραπέμπουν στον ναζισμό υπό τον τίτλο Heroic Symbols (Νίκες με
φτερά από χιτλερικά πηλίκια , ναζιστικοί χαιρετισμοί, μπότες των Ες Ες,
γραμμές τρένου προς στρατοπεδα συγκεντρωσης , κλπ) Το θέμα αυτής της
έκθεσης φέρει το όνομα του Πάουλ Τσελάν , ενός μεγάλου Εβραίου
Ρουμάνου ποιητή που έγραψε στα γερμανικά και από θαύμα γλίτωσε από το
Ολοκαύτωμα (1920-1970).Διάβασε το πιο γνωστό ποίημά του, στίχοι του
οποίου βρίσκονται σε ένα έργο της έκθεσης που είναι ακόμα ανοιχτή
Ephimere (Εφήμερα) .Σου στέλνω το βίντεο που από την έκθεση
:
*ΦΟΥΓΚΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ*Mαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τ΄ απόγευμα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε τη νύχτα
πίνουμε και πίνουμε
σκάβουμ΄ ένα τάφο στους άνεμους εκεί δεν είναι στριμωχτά
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι παίζει με τα φίδια γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
γράφει και βγαίνει απ΄ το σπίτι κι αστράφτουν τ΄αστέρια σφυρίζει στα λυκόσκυλά του
σφυρίζει στους εβραίους του διατάζει να σκάψουν ένα τάφο στο χώμα
μας διατάζει παίξτε τώρα για χορό
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε τ΄απόγευμα
πίνουμε και πίνουμε
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι παίζει με τα φίδια γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτ σκάβουμ΄ ένα τάφο στους ανέμους εκεί δεν είναι στριμωχτά
Φωνάζει εσείς σκάφτε βαθύτερα στη γη κι εσείς οι άλλοι τραγουδήστε και παίχτε μουσική
βγάζει το σίδερο απ΄τη ζώνη τ΄ανεμίζει τα μάτια του είναι μπλε
βυθίστε πιο βαθειά το φτυάρι εσείς κι οι άλλοι παίζετε συνέχεια για χορό
Μαύρο γάλα τής αυγής σε πίνουμε τη νύχτα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε τ΄απόγευμα
πίνουμε και πίνουμε
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτ παίζει με τα φίδια
Φωνάζει παίχτε το θάνατο γλυκά ο θάνατος είναι Πρωτομάστορας απ΄τη Γερμανία
παίχτε τα βιολιά πιο σκοτεινά θ΄ανεβείτε στον αέρα σαν καπνός
θα ΄χετε έναν τάφο στα σύννεφα εκεί δεν είναι στριμωχτά
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα
σε πίνουμε το μεσημέρι ο θάνατος είναι πρωτομάστορας απ΄ τη Γερμανία
σε πίνουμε τ’ απόγευμα και το πρωί πίνουμε και πίνουμε
ο θάνατος είναι πρωτομάστορας απ’ τη Γερμανία το μάτι του είναι μπλε
σε βρίσκει με μολυβένιες σφαίρες σε βρίσκει στο σταυρό
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
ρίχνει τα σκυλιά του επάνω μας χαρίζει ένα τάφο σε μάς στον αέρα
παίζει με τα φίδια κι ονειρεύεται ο θάνατος είναι πρωτομάστορας απ’ τη Γερμανία
τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτ
(Μετάφραση: Αντώνης Τριφύλλης"
Άνσελμ Κίφερ: Ο ποιητής των ερειπίων του κόσμου και η ωδή του στον Πάουλ Τσέλαν (Lifo)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου