Ο όρος νεκρή φύση, natura morta, εισάγεται στην ιταλική ορολογία της τέχνης τον 18ο αιώνα. Τότε
ακόμη η natura morta θεωρείται ζωγραφική
δεύτερης κατηγορίας και αντιδιαστέλλεται προς την «ευγενή» natura
vivente, τη ζωντανή φύση, όπου πρωταγωνιστεί ο άνθρωπος. Καλλιεργήθηκε
ιδιαίτερα στις Κάτω Χώρες τον 17ο αιώνα.
Η νεκρή φύση αναπτύχθηκε στην Ελλάδα το τελευταίο τέταρτο του 19ου
αιώνα, με σκοπό να ανταποκριθεί στη ζήτηση της νέας αστικής τάξης.
Απεικονίζει με ψευδαισθησιακή έμφαση υλικά αγαθά, συμβολίζει την
ευμάρεια και προορίζεται να στολίσει τραπεζαρίες ή σαλόνια.
nationalgallery.gr
Ο όρος νεκρή φύση περιγράφει ένα έργο τέχνης
που απεικονίζει συνήθως μία σύνθεση από άψυχα αντικείμενα, που μπορεί
να είναι είτε φυσικά, όπως τρόφιμα, λουλούδια ή νεκρά ζώα, είτε τεχνητά,
όπως βάζα, διάφορα σκεύη ή βιβλία.
Ιστορική αναδρομή
Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη ήταν δημοφιλείς οι τοιχογραφίες που απεικόνιζαν φρούτα, ψάρια και πουλερικά και ονομάζονταν "ξένια", δηλαδή δώρα για τον καλεσμένο, καθώς υπήρχε η συνήθεια να προσφέρουν παρόμοια αντικείμενα κατά την υποδοχή τους.Στον Μεσαίωνα παρατηρείται μία πιο ευρεία γκάμα αντικειμένων και σταδιακή βελτίωση της τεχνικής απεικόνισης προς μία πιο ρεαλιστική προσέγγιση. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα αντικείμενα έχουν κυρίως συμβολικό χαρακτήρα (π.χ. η απεικόνιση μίας νεκρής φύσης με κρίνο σε έναν Ευαγγελισμό, συμβολίζει την αγνότητα της Παναγίας).
Μετά το 1600, ένα έντονο ενδιαφέρον από τους καλλιτέχνες και τους πατρόνους της τέχνης θα ανανεώσει το είδος και θα του δώσει μία ξεχωριστή θέση στην τέχνη. Εμφανίζονται, για πρώτη φορά, οι Νεκρές φύσεις ως ξεχωριστό είδος και γίνονται ιδιαίτερα αγαπητές από το κοινό. Πρωτοπορούν οι Κάτω Χώρες που με τη νέα τεχνική του λαδιού καταφέρνουν να αποδώσουν τεχνικά άψογα μία μεγάλη ποικιλία από υφές.
Το δέκατο ένατο και τον εικοστό αιώνα, μοντέρνοι καλλιτέχνες, όπως ο Σεζάν και ο Πικάσο, δίνουν νέα διάσταση στο είδος. Χρησιμοποιούν τα αντικείμενα για να πειραματιστούν με τη σύνθεση, τη φόρμα και το χρώμα. Εξάλλου, καθώς είναι εύκολο να βρεθούν τα αντικείμενα που απεικονίζονται στις νεκρές φύσεις και έχουν χαμηλό κόστος, βοηθούν τον καλλιτέχνη στην εξάσκηση και στην τελειοποίηση της τεχνικής του.
el.wikipedia.org
Ζωγραφική της ολλανδικής Χρυσής Εποχής - WikiwandΝεκρή φύση στην Ολλανδία του 17ου αιώνα - kerchtt.ru
Φλαμανδική ζωγραφική μπαρόκ - Βικιπαίδεια
A still life (plural: still lifes) is a work of art depicting mostly inanimate subject matter, typically commonplace objects which are either natural (food, flowers, dead animals, plants, rocks, shells, etc.) or man-made (drinking glasses, books, vases, jewelry, coins, pipes, etc.).
Dutch and Flemish painting
Still life developed as a separate category in the Low Countries in the last quarter of the 16th century. The English term still life derives from the Dutch word stilleven while Romance languages (as well as Greek, Polish, Russian and Turkish) tend to use terms meaning dead nature. 15th-century Early Netherlandish painting had developed highly illusionistic techniques in both panel painting and illuminated manuscripts, where the borders often featured elaborate displays of flowers, insects and, in a work like the Hours of Catherine of Cleves, a great variety of objects. When the illuminated manuscript was displaced by the printed book, the same skills were later deployed in scientific botanical illustration; the Low Countries led Europe in both botany and its depiction in art. The Flemish artist Joris Hoefnagel (1542–1601) made watercolour and gouache paintings of flowers and other still-life subjects for the Emperor Rudolf II, and there were many engraved illustrations for books (often then hand-coloured), such as Hans Collaert's Florilegium, published by Plantin in 1600.
Around 1600 flower paintings in oils became something of a craze; Karel van Mander painted some works himself, and records that other Northern Mannerist artists such as Cornelis van Haarlem also did so. No surviving flower-pieces by them are known, but many survive by the leading specialists, Jan Brueghel the Elder and Ambrosius Bosschaert, both active in the Southern Netherlands.
Google Photos Album:
https://photos.app.goo.gl/Ye6UowY4MD7...
Abraham Hendrickz. van Beyeren) (1620-21 - 1690)
Abraham Mignon (1640-1679)
Alexander Adriaenssen (1587-1661)
Ambrosius Bosschaert the Elder (1573-1621)
Ambrosius Bosschaert the Younger (1609-1645)
Anthony Claesz I (1592-1636)
Balthasar van der Ast (1593-94 - 1657)
Christiaen Striep (1634-1673)
Christoffel van den Berghe (about 1590 - 1628)
Clara Peeters (1589-94 - after 1657)
Cornelis de Heem (1631-1695)
Cornelis Kick (1632-1681)
Dirck de Bray (about 1635 - about 1694)
Elias van den Broeck (1649-1711)
Floris Gerritsz van Schooten (1590 - about 1655)
Floris van Dyck (1575-1651)
Frans Snyders (1579-1557)
Frans Ykens (1601-1693)
Gerrit Willemsz. Heda (1640s - 1650s)
Hans Gillisz. Bollongier or Boulenger (1600 – 1645)
Hieronymus Galle (1625–1679)
Jacob van Walscapelle (1644-1727)
Jan Brueghel II (the Younger) (1601-1678)
Jan Brueghel The Elder (1568-1625)
Jan Davidsz. de Heem (1606 - 1683-84)
Jan Jansz. Treck (about 1606 - 1652)
Jan Jansz. van de Velde III (1619-20 - after 1663)
Jan Pauwel Gillemans the Elder (1618-1675)
Jan van Huysum (1682-1749)
Jan Weenix (1642-1719)
Johannes Bosschaert (1606-08 – 1628-29)
Johannes Goedaer (1617-1668)
Joris van Son (1622-1667)
Juriaen van Streeck (1632-1687)
Maria Theresia van Thielen (1640–1706)
Maria van Oosterwijk (1630-1693)
Martinus Nellius (office in 1673 - 1706)
Nicolaes van Gelder (about 1636 - about 1676)
Nicolas Gillis (1612-1632)
Osias Beert I (about 1580-1624)
Otto Marseus van Schrieck (about 1619 - 1678)
Philip van Kouwenbergh (1671-1729)
Pieter Casteels III (1684-1749)
Pieter Claesz. (1596-1661)
Rachel Ruysch (1664-1750)
Roelant Savery (1576-1629)
Roelof Koets ( 1592)
Willem Claesz. Heda (1593-94 - 1680)
Willem Kalf (1619-1693)
Willem Van Aelst (1626-1683)
Aelbert Jansz. van der Schoor. Still life Vanitas (vanity) (1640-1672) (Amsterdam, State museum)
B. Schaak. Still life Vanitas (vanity) (1675-1700) (Amsterdam, State museum)
Edwaert Collier (about 1640 - after 1707). Still life Vanitas (vanity) (1662) (Amsterdam, State museum)
Franciscus Gysbrechts (before 1630 - after 1676)). Still life Vanitas (vanity)
Harmen Steenwyck. Still life Vanitas (vanity) (1640)
Jacob de Gein I. Still Life with Skull (1603) (82.6 x 54) (New York, Metropolitan)
Jacques de Claeuw. Still life Vanitas (vanity) (1650) (Amsterdam, The State Museum)
Jan Jansz. Treck (about 1606 - 1652) Still life Vanitas (1648)
Jan Lievens (1607-1674). Still life Vanitas (vanity) (1628-1630)
Jan van Kessel (1626-1679). Still life Vanitas (vanity) (1665-1670)
Joris van Son (1622-1667). Allegory of human life (1658-1660)
N. L. Peschier. Still life Vanitas (vanity) (1659-166) (Philadelphia Museum of Art)
N.L. Peschier. Still life Vanitas (1660)
Unknown artist. Still life Vanitas (vanity) with books (1633),
Music:
John Barry - Instrumental Suite from Indecent Proposal
John Barry -The Scarlet Letter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου