Συλλογή 4 τραγουδιών* (στίχοι-μουσική: Δημήτρης Μητσοτάκης) στον καιρό του κορωνοϊού και της καραντίνας, Φλεβάρης-Μάρτης 2020.
Kάνε εγγραφή https://bit.ly/2T0ndXi https://www.facebook.com/dimitris.mit...
1. Ο κορωνο-υιός 0:00
2. Πίστη φαρμάκι 1:59
3. Μένουμε σπίτι 4:31
4. Κι αυτό θα περάσει 7:09
*Εδώ και το πέμπτο τραγούδι της συγκεκριμένης περιόδου και θεματολογίας με τίτλο "Κύριε υπουργέ" https://youtu.be/8nThuZtR79o
Ο ΚΟΡΩΝΟ-ΥΙΟΣ
Δεν γουστάρω καρναβάλια
ασπασμούς, φιλιά και σάλια
ο ιός μας ήρθε αδέρφια
κι όλοι πέφτουν σαν στραγάλια.
Όλοι πέφτουν σαν στραγάλια
έχουν γίνει όλοι χάλια
ο ιός μας ήρθε αδέρφια
και μας πρήξαν τα κανάλια.
Έχω πίκρες έχω χρέη Ασιάτες κι Ευρωπαίοι
όλοι κάνουν επενδύσεις στου παππού μου το χωριό
έχω πίεση και ρίγη, η υπομονή μου λίγη
έχω κόρη μου τη γρίπη και τον Κόρωνο-υιό.
Όλοι σπίτια σας κλειστείτε
και αρχίστε τις αγάπες
να ξεχάσετε τους φόβους
και του κράτους τις απάτες.
Κι αν στο τέλος βαρεθείτε
να την κάνετε όλοι έξω
και να 'ρθείτε στην πλατεία
τραγουδάκια να σας παίξω.
ΠΙΣΤΗ ΦΑΡΜΑΚΙ
Πίστευε και μη ερεύνα
ρίξ' τα φάρμακα στη στέρνα
κι έλα αμέσως στο ναό
λάβε απ' το κουταλάκι
λάβε στ' άγιο κρασάκι
του διαβόλου τον ιό.
Α, ρε τράγο, κακομοίρη
έχεις δύναμη εμίρη
σε μια χώρα Ταλιμπάν
όλοι τρέμουνε μπροστά σου
θέλουνε τα ποσοστά σου
και μπροστά σου προσκυνάν.
Δεν μετριέται με μετάνοιες
και συνθήκες επουράνιες
η αγάπη στον Θεό.
Είν' η πίστη σου φαρμάκι
μολυσμένο κουταλάκι
απ' τον γέρο στο μωρό.
Α, ρε τράγο, κακομοίρη
έχεις δύναμη εμίρη
σε μια χώρα Ταλιμπάν
όλοι τρέμουνε μπροστά σου
θέλουνε τα ποσοστά σου
και μπροστά σου προσκυνάν.
Δεν μετριέται με μετάνοιες
και συνθήκες επουράνιες
η αγάπη στον Θεό
κάθε μέρα τον δοξάζεις
αν το μίσος σου δεν στάζεις
για τον ξένο τον φτωχό.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ
Ο Γιώργος και η Μαίρη, αγαπημένο ταίρι
μα ήρθε μια στιγμή παροξυσμού
-τι κρίμα η γυναίκα!- την βρήκανε σφαγμένη
την έβδομη ημέρα εγκλεισμού.
Ο Τάκης το θηρίο που ζούσε στο Θησείο
το λέω δίχως ίχνος κυνισμού
εβρέθηκε πνιγμένος με ένα μαξιλάρι
την όγδοη ημέρα εγκλεισμού.
Η Λιάνα ζούσε μόνη σε βίλα στην Κορώνη
ευαίσθητη και χήρα δικαστού
κατέβασε μια σούπα με δυο καρτέλες χάπια
την ένατη ημέρα εγκλεισμού.
Λες να 'ταν η μουρμούρα, η γκρίνια, η κλεισούρα
αιτία του μοιραίου εμπρησμού
ποιος έβγαλε το άχτι και όλοι γίναν στάχτη
την δέκατη ημέρα εγκλεισμού.
ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Τώρα που είναι δύσκολα τα πράγματα για όλους
και για τους πιο ρεαλιστές και τους ονειροπόλους
φέρνω ξανά στη μνήμη μου τον Γιώργη, τον παππού μου
που είναι χρόνια που 'φυγε μα κατοικεί στον νου μου
κάθε φορά που μ' έβλεπε, σκυφτό, να τα 'χω χάσει
έφερνε πάντα, γελαστός, δυο κουταλιές κεράσι
κι έλεγε: “σώπα, αντράκι μου, κι αυτό θε να περάσει”.
Τα πράγματα είναι ζόρικα για όλους μας, αδέρφια
στερεύουνε οι αντοχές και δεν υπάρχουν κέφια
κι αφού εμείς δεν είμαστε στα ζόρια μαθημένοι
ας θυμηθούμε τους παλιούς κι ό,τι από κείνους μένει
μονάχα η υπομονή τον χρόνο θα δαμάσει
κράτα γερά και θα το δεις πως θα ξεχειμωνάσει
κάνε κουράγιο και θα δεις κι αυτό θε να περάσει.
Είναι μεγάλη τούτη εδώ η νέα καταιγίδα
μα είναι η απομόνωση η μόνη μας ασπίδα
μέσα στο σπίτι κάτσετε και έξω να μη βγείτε
φάτε, διαβάστε, παίξετε κι ύστερα αγαπηθείτε
κι αν βαρεθείτε φτιάξετε κι ένα γλυκό κεράσι
ώσπου να σκάσει το κακό κι η αλυσίδα σπάσει
κάντε λιγάκι υπομονή κι αυτό θε να περάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου