Ένα animation για την κοινωνία των... ποντικιών! Σίγουρα όμως το animation είναι εστιασμένο αποκλειστικά στην κοινωνία των ποντικιών;
Τα τρωκτικά τρέχουν, στοιβάζονται, ξανατρέχουν, μπαίνουν στον υπόγειο σιδηρόδρομο. όπου συναντούν και άλλα στοιβαγμένα του είδους τους.
Από πάνω τους ακριβώς επικρατεί το αδιαχώρητο: φανταχτερές ταμπέλες διαφημίσεων, κυκλοφοριακό, σκάλες.
Όλα τα ποντίκια πάνε κάπου. Αγοράζουν πολύχρωμα πράγματα, βιάζονται! Να ‘τα πάλι! Περιμένουν σε μια ουρά. Μπουκάρουν σε ένα κατάστημα και τρέχουν να αρπάξουν τα τελευταίας τεχνολογίας προϊόντα. Ράκος ο υπάλληλος, ανοίγει στωικά και απογοητευμένος την πόρτα. Ποντίκια παντού… Τι να περιμένει κανείς… Τρώνε το ένα το άλλο για μερικά προϊόντα… Έφτιαξαν τη… “Black Friday” για να τρώγονται! Ένα από αυτά τρέχει με το κατακόκκινο αυτοκίνητό του, πέφτει όμως σε κυκλοφοριακό κομφούζιο. Πίνει. Πίνει πολύ! Μάλλον δεν αντέχει την πίεση… Πάει με “συνταγή” σε μια ουρά. Γύρω του ταμπέλες που δείχνουν τον σπόνσορα. Είναι η “Ευτυχία”, η κοινωνία του, ο κόσμος του! Λίγο μετά παίρνει και μερικά χάπια. Πάντα με την ευγενική χορηγία της “Ευτυχίας”. Έτσι, για να “γευτεί” λίγο τον παράδεισο. Και τον “γεύεται”! Για πολύ λίγο… Πέφτει πάλι πίσω στον γκρίζο του κόσμο. Κυνηγάει το χρήμα που τον οδηγεί στη δουλειά. Ή μήπως στην παγίδα, σε χιλιάδες παγίδες; Αυτός είναι ο κόσμος των ποντικιών. Η “ΕΥΤΥΧΙΑ” τους. Ένας “μη τόπος”. Σίγουρα όμως είναι ο κόσμος των ποντικιών ; Μήπως υπονοεί τον κόσμο κάποιων άλλων όντων;
Πιστεύετε ότι το ερώτημα είναι ρητορικό;…
_______________________ Πηγή: antikleidi.com
Τα τρωκτικά τρέχουν, στοιβάζονται, ξανατρέχουν, μπαίνουν στον υπόγειο σιδηρόδρομο. όπου συναντούν και άλλα στοιβαγμένα του είδους τους.
Από πάνω τους ακριβώς επικρατεί το αδιαχώρητο: φανταχτερές ταμπέλες διαφημίσεων, κυκλοφοριακό, σκάλες.
Όλα τα ποντίκια πάνε κάπου. Αγοράζουν πολύχρωμα πράγματα, βιάζονται! Να ‘τα πάλι! Περιμένουν σε μια ουρά. Μπουκάρουν σε ένα κατάστημα και τρέχουν να αρπάξουν τα τελευταίας τεχνολογίας προϊόντα. Ράκος ο υπάλληλος, ανοίγει στωικά και απογοητευμένος την πόρτα. Ποντίκια παντού… Τι να περιμένει κανείς… Τρώνε το ένα το άλλο για μερικά προϊόντα… Έφτιαξαν τη… “Black Friday” για να τρώγονται! Ένα από αυτά τρέχει με το κατακόκκινο αυτοκίνητό του, πέφτει όμως σε κυκλοφοριακό κομφούζιο. Πίνει. Πίνει πολύ! Μάλλον δεν αντέχει την πίεση… Πάει με “συνταγή” σε μια ουρά. Γύρω του ταμπέλες που δείχνουν τον σπόνσορα. Είναι η “Ευτυχία”, η κοινωνία του, ο κόσμος του! Λίγο μετά παίρνει και μερικά χάπια. Πάντα με την ευγενική χορηγία της “Ευτυχίας”. Έτσι, για να “γευτεί” λίγο τον παράδεισο. Και τον “γεύεται”! Για πολύ λίγο… Πέφτει πάλι πίσω στον γκρίζο του κόσμο. Κυνηγάει το χρήμα που τον οδηγεί στη δουλειά. Ή μήπως στην παγίδα, σε χιλιάδες παγίδες; Αυτός είναι ο κόσμος των ποντικιών. Η “ΕΥΤΥΧΙΑ” τους. Ένας “μη τόπος”. Σίγουρα όμως είναι ο κόσμος των ποντικιών ; Μήπως υπονοεί τον κόσμο κάποιων άλλων όντων;
Πιστεύετε ότι το ερώτημα είναι ρητορικό;…
_______________________ Πηγή: antikleidi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου