ΤΟ BLOG

Πηγή: huffingtonpost.gr 

18/12/2017

Ανελεύθερη διακίνηση των ιδεών περί βίας;

Γιάννης Πανούσης Τέως Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Καθηγητής Εγκληματολογίας Παν/μιου Αθηνών

 

Κλείστε τ’αφτιά σας στους ρήτορες
Βάλτε παράσιτα σ’όλα τα ράδια

Σχίστε τα μανιφέστα των εφημερίδων
Κώστας Καλαπανίδας,Εκκρεμές

Τα πράγματα είναι απλά,αρκεί να μη βρίσκεται ολόκληρη η κοινωνία [κι όχι μόνον οι εμπλεκόμενοι] σε ιδεολογική θολούρα.

1. Το άσυλο θεσπίζεται πάντοτε σε πανεπιστημιακό νόμο, άρα δεν πρόκειται για «κοινωνικό άσυλο» [με την έννοια της χρήσης από κάθε διωκόμενο ή περιθωριοποιημένο]

2. Το άσυλο ρυθμίστηκε στο νόμο 1268/82 για λόγους ιστορικούς και συμβολικούς [φοιτητικός αντιδικτατορικός αγώνας,συντηρητισμός και αυταρχισμός στα πανεπιστήμια]
3. Το άσυλο περιλαμβάνει ορισμένους χώρους και διεκολύνει ορισμένες λειτουργίες,όπως περιγράφονται και οριοθετούνται από τη Σύγκλητο κάθε Α.Ε.Ι
4. Το άσυλο αφορά στην ελεύθερη διακίνηση όλων των ιδεών [καιόχι μόνον στις κατά περιόδους αρεστές σε κάποιες συλλογικότητες]
5. Το άσυλο ουδεμία σχέση έχει με παντός είδους ασυλία [εκτροπών ή εγκλημάτων]
6. Η υπεράσπιση του ασύλου, σε περίπτωση παραβίασής του από οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο, επαφίεται στην πανεπιστημιακή κοινότητα [και όχι βέβαια σε τρίτους γνωστούς/αγνώστους]
7. Το άσυλο στην αρχαιότητα δεν είχε προβλεφθεί για να κρύβονται οι εγκληματίες αλλά για να έχουν χρόνο ώστε να χειριστούν πιο ψύχραιμα την κατάσταση διώκτες/διωκόμενοι
8.Η γαλλική επανάσταση κατήργησε όλα τα άσυλα, ισχυριζόμενη ότι ο νόμος είναι το ασφαλέστερο άσυλο του πολίτη
9.Κατά τη γνώμη μου το θέμα του ασύλου δεν πρόκειται να λυθεί με ποινικές κυρώσεις [εξαιρουμένης βέβαια της τέλεσης εγκλημάτων εντός του ασύλου] αλλά με τη συνυπογραφή ενός νέου συμβολαίου μεταξύ Πολιτείας-Πανεπιστημίων-Κομμάτων
10. Σε κάθε περίπτωση η άσκηση βίας εντός/εκτός ασύλου πρέπει να πάψει να χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία και να προσλαμβάνεται είτε ως show, είτε ως μονομαχία Κράτους-Παρακράτους.
Όλα τα παραπάνω θεωρούνται αυτονόητα σε χώρες με μεγαλύτερη δημοκρατική παράδοση από τη δική μας.
Το γιατί εμείς αρνούμαστε [ή μήπως :φοβόμαστε] να δούμε και να πούμε την αλήθεια είναι μάλλον ένα αθεράπευτο σύνδρομο της Μεταπολίτευσης περί της εννοίας της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.