1. Πέφτει ο Τσίπρας…
Άλλοι το εύχονται, άλλοι το επιδιώκουν, άλλοι το πιστεύουν, άλλοι ανησυχούν, άλλοι σκέφτονται μήπως πρέπει να κάνουν τα… κουμάντα τους, άλλοι αναρωτιούνται, άλλοι αδιαφορούν και άλλοι απλώς χαμογελούν με συγκαταβατικότητα…
Η ρητορική των τελευταίων εβδομάδων, συνεπικουρούμενη από μια τεχνητή ατζέντα, έχει ένα μοναδικά εμμονικό αφήγημα: Όπου να ναι, ο Τσίπρας πέφτει…
Το παράδοξο αυτής της βεβαιότητας είναι ότι ο Τσίπρας δεν θα πέσει ούτε από τον ΕΝΦΙΑ ούτε από τις κατασχέσεις ούτε από την άγρια υπερφορολόγηση ούτε από το ασφαλιστικό ούτε από κανένα ισχυρό μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας, που να μετουσιώνει το «γαμώτο» του κόσμου σε προοπτική και διέξοδο εξουσίας…
Όχι, ο Τσίπρας θα πέσει, λένε οι αφηγητές, επειδή θέλει να εφαρμόσει σταλινικό μοντέλο στην ενημέρωση! Το γεγονός ότι ακόμη και αν έπαιρνε άδεια ο Καλογρίτσας, οι συσχετισμοί θα ήταν πάλι ένας προς τρεις, σε ό,τι αφορά τη στήριξη στην κυβέρνηση, δεν συμπεριλαμβάνεται καν στη λογική ακολουθία, όσων εξακολουθούν, ούτε λίγο – ούτε πολύ – να θεωρούν τους κυρίους Αλαφούζο, Μαρινάκη και Κυριακού κάτι σαν αδελφότητα νεοσταλινιστών, στην... υπηρεσία του Τσίπρα!
Αν πάλι δεν πέσει λόγω των αδειών ούτε για τα 40 δευτερόλεπτα στην τουαλέτα της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης που άλλαξαν τον κόσμο των αποκαλύψεων, θα μπορούσε να πέσει στον Ιερό Πόλεμο ανάμεσα στην Εκκλησία και τον «αντίχριστο» Ν. Φίλη, για το μάθημα των θρησκευτικών.
Αν νικούσε ο υπουργός, ένα πλήθος από κλώνους της Ελένης Λουκά θα κατέκλυζε το Σύνταγμα και θα έκανε τα χειμερινά ανάκτορα, καλοκαιρινά… Αν επικρατούσε η Εκκλησία, το αριστερό ακροατήριο θα εκθρόνιζε τον Τσίπρα στο επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ως συνοδοιπόρο του σκοταδισμού.
Είτε έτσι, είτε αλλιώς «κερδάμε», έλεγε το σενάριο, αλλά επειδή οι παλιοί είναι αλλιώς και οι νέοι ωραίοι, η συνάντηση Τσίπρα- Ιερώνυμου στο Μαξίμου έβγαλε τίτλο «κάψτε το σενάριο»…
Μετά από αυτό το άδοξο τέλος, το βαρύ όπλο στη φαρέτρα του αφηγήματος είναι η βύθιση της οικονομίας. Εξυπακούεται ότι οι πρόσφατες δηλώσεις ΔΝΤ και Ευρωπαίων αξιωματούχων περί – έστω δειλής – ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, όπως και τα στοιχεία για την επίτευξη των στόχων, ή οι σαφείς διαβεβαιώσεις εχθρών και φίλων που προεξοφλούν κλείσιμο της αξιολόγησης, είναι εκ του πονηρού. Ανάγονται προφανώς στην προσπάθεια των νεοσταλινιστών εξωτερικού να στηρίξουν τον Τσίπρα και ουδόλως στην πρεμούρα τους να μην υπάρξει καμία αναταραχή, σε καμία χώρα της Ευρώπης, όσο πλησιάζει η ώρα που το τσουνάμι του Brexit, μπορεί να συναντηθεί με το παλιρροϊκό κύμα της Deutsche Bank…
Σε περίπτωση που τη γλιτώσει από την Οικονομία, θα πέσει από την «αδημονία» του λαού να τον κυβερνήσει ο Μητσοτάκης, ο Άδωνις ,η Ντόρα, ο Βορίδης, η Φώφη, ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος, η Διαμαντοπούλου, ο Χρυσοχοϊδης, ο Σημίτης, ο Στουρνάρας και τα άλλα παιδιά, με τη χορηγία της Siemens και την πολύτιμη συμβολή της γενιάς των Δράκων…
Όπως και να ΄χει, ο Τσίπρας θα πέσει πάντως, επιμένουν σθεναρά οι αφηγητές, σε μια απροκάλυπτη προσπάθεια να διαμορφώσουν κλίμα αποσταθεροποίησης, μήπως και επηρεάσουν τους δικαστές του ΣτΕ, στην απόφασή τους για τη συνταγματικότητα του νόμου Παπά. Εκβιάζουν, λοιδορούν, απειλούν, εκφοβίζουν, μηχανορραφούν, προκαλούν τεχνητές κρίσεις και μερικοί απεγνωσμένοι δόλιοι κολαούζοι προσπαθούν να εμπλέξουν ακόμη και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας…
Δεν συναισθάνονται καν πως, όταν καταγγέλλουν παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και συνταγματικές εκτροπές, καταγγέλλουν στην πραγματικότητα τον εαυτό τους, αποκαλύπτοντας ταυτοχρόνως τον τρόπο και τις μεθόδους που έχουν μάθει να μετέρχονται, για την επικυριαρχία τους όλα αυτά τα χρόνια…
Αυτό το κρεσέντο υστερίας, με λόγο μπακάλικο και σχεδιασμούς καφενείου, σκέτη παρωδία της πολιτικής σκέψης, μοιάζει στην καλύτερη περίπτωση με απλοϊκό ανέκδοτο και στη χειρότερη με κακόφωνο ρέκβιεμ για τη χαμένη ηγεμονία …
_________________
2. Ρεκόρ
Τάσος Παππάς
Η Εφημερίδα των Συντακτών, 11/10/2016
■ Του Νίκου Φίλη γιατί έχει βαλθεί να ξεριζώσει από την εκπαίδευση τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, ξαναγράφει την Iστορία και συκοφαντεί την εκκλησία όπου βρεθεί και όπου σταθεί.
■ Του Παύλου Πολάκη γιατί είναι αγενής, θρασύς, τραμπούκος και έχει καταστρέψει το ΕΣΥ.
■ Του διδύμου του υπουργείου Δικαιοσύνης (Παρασκευόπουλος, Παπαγγελόπουλος) γιατί οργανώνει μεθοδικά και κυνικά την επιχείρηση υπονόμευσης της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης.
■ Του Νίκου Παππά και του Χρ. Σπίρτζη γιατί είναι απατεώνες, στήνουν τη νέα διαπλοκή και την έχουν δει καναλάρχες.
■ Του Αλ. Φλαμπουράρη και του Γ. Σταθάκη γιατί έχουν αποτύχει να φέρουν επενδυτές στην Ελλάδα, χώρια που τα «πόθεν έσχες» τους απασχόλησαν τη δημόσια συζήτηση.
■ Του Νίκου Τόσκα γιατί ανέχεται το κράτος των Εξαρχείων και ψέκασε τους συνταξιούχους.
■ Του Πάνου Σκουρλέτη γιατί λέει διάφορες αριστερές ιδεοληψίες για τις δημόσιες επιχειρήσεις, ενώ προσπαθεί να χαλάσει τη δουλειά τής «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική.
■ Του Γιάννη Μουζάλα γιατί δεν μπορεί να κουμαντάρει το προσφυγικό και γέμισε τη χώρα με κέντρα φιλοξενίας.
■ Του Νίκου Κοτζιά γιατί υπνώττει, ενώ οι εχθροί της πατρίδας κόβουν βόλτες στο Αιγαίο και βάζουν θέμα Τσάμηδων.
■ Του Γιώργου Κατρούγκαλου γιατί έχει καταδικάσει τους σημερινούς συνταξιούχους σε συντάξεις πείνας και τους μελλοντικούς σε αργό θάνατο.
■ Του Ευκλείδη Τσακαλώτου γιατί έβαλε την υπογραφή του στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
■ Του Αριστείδη Μπαλτά γιατί, εκτός από το κακόφημο παρελθόν του στο υπουργείο Παιδείας (τα περί αριστείας), δεν κάνει τίποτε για τον πολιτισμό, άσε που δηλώνει θαυμαστής του Αλτουσέρ.
■ Του Τρύφωνα Αλεξιάδη γιατί δεν μπορεί να μαζέψει τους φόρους και να τσακίσει το λαθρεμπόριο.
■ Της Θεανώς Φωτίου γιατί χλευάζει τους φτωχούς με ανόητα αστεία για γεμιστά και κατηγορεί τους δημόσιους υπαλλήλους ότι σαμποτάρουν το κυβερνητικό έργο.
■ Του Θοδωρή Δρίτσα γιατί παραλίγο να ακυρώσει την επένδυση της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά και αρνείται να συμφιλιωθεί με τη νέα κατάσταση.
■ Του Βαγγέλη Αποστόλου γιατί έβγαλε τους αγρότες στα μπλόκα.
■ Του Πάνου Καμμένου γιατί... ένα βουνό είναι οι αιτιάσεις εναντίον του και εφ’ όλης της ύλης.
■ Την έχουν γλιτώσει, για άγνωστους λόγους, ο Γ. Χουλιαράκης, ο Χρ. Βερναρδάκης, ο Π. Κουρουμπλής και κάποιοι υφυπουργοί.
Είναι όλοι αυτοί ανεπαρκείς ή μοιραίοι, όπως ισχυρίζεται η αντιπολίτευση; Οχι. Υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη που δεν μπορούν; Σίγουρα. Κάποιοι που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν γιατί διαφωνούν με την πολιτική που καλούνται να εφαρμόσουν;
Ναι. Τα ζητούμενα λοιπόν για τον Τσίπρα σε ό,τι αφορά τον ανασχηματισμό είναι η συνοχή, η συναντίληψη, η αποτελεσματικότητα και η διεύρυνση. Πάνω απ’ όλα όμως είναι η επεξεργασία ενός σχεδίου με σαφείς προτεραιότητες.
Ανάγωγα
«Δεν αντισταθήκατε την περίοδο της μεταπολίτευσης στους διορισμούς», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό. Προφανώς δεν αναφερόταν στον Τσίπρα, αλλά στα κόμματα της Αριστεράς γενικώς.
Αν όμως η Αριστερά δεν αντιστάθηκε στους μαζικούς διορισμούς, δεν πρέπει να μας πει ο κ. Μητσοτάκης ποια κόμματα έκαναν τους διορισμούς; Υπάρχει ένα προβληματάκι εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου