Οι Αργεντίνες φωνάζουν: «Ούτε μία λιγότερη»
Η αποτρόπαιη δολοφονία της
16χρονης Λουσία Πέρες, που ναρκώθηκε, βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε μέχρι
θανάτου, ήταν η αιτία για την Απεργία των Γυναικών στην Αργεντινή, με το
σύνθημα «Ζωντανές μάς θέλουμε»
Αν στην Πολωνία οι γυναίκες ξεσηκώθηκαν κατά νόμου που απαγόρευε στην ουσία την άμβλωση, εδώ ξεχύθηκαν στους δρόμους απαιτώντας δημόσιες πολιτικές που να προλαμβάνουν και να τιμωρούν τη βία κατά των γυναικών, αλλά και να εγγυώνται την οικονομική τους ανεξαρτησία, απαραίτητη για να μην παραμένουν εγκλωβισμένες σε βίαιες σχέσεις.
Το παράδειγμα της «Μαύρης Τετάρτης» της Αργεντινής ακολούθησαν γυναίκες σε ολόκληρη τη Νότια και Κεντρική Αμερική, το Μεξικό, τις ΗΠΑ, αλλά και την Ισπανία και τη Γαλλία, διεκδικώντας από κοινού να δοθεί τέλος στη μάστιγα της θηλεοκτονίας.
«Η δολοφονία της Λουσία Πέρες το επιβεβαιώνει: μας σκοτώνουν με τους πιο κτηνώδεις τρόπους. Πεθαίνουμε από τη βία: βιασμένες, βασανισμένες, ζωντανές. Πεθαίνουμε από πόνο», γράφει η έκκληση που απηύθυναν οι 70.000 γυναίκες οι οποίες μετείχαν στην Εθνική Συνάντηση Γυναικών της Αργεντινής με θέμα τη δράση κατά της έμφυλης βίας, όταν στις 8 Οκτωβρίου έγινε γνωστή η φρικιαστική δολοφονία της 16χρονης.
Τρεις άντρες τη νάρκωσαν, τη βίασαν, της ξέσκισαν τα σωθικά με ένα ρόπαλο και το παιδί ξεψύχησε από καρδιακή ανακοπή.
Η εισαγγελέας που ανέλαβε την υπόθεση δήλωσε πως στην πολύχρονη καριέρα της δεν έχει δει περιστατικό παρόμοιας κτηνωδίας, χαρακτηρίζοντάς το από τις πιο άγριες θηλεοκτονίες της Αργεντινής.
Μία ακόμη στον ατέρμονο κατάλογο των θυμάτων. Την ίδια ημέρα που δολοφονούσαν τη Λουσία, το μίσος όπλισε το χέρι μιας μάνας που σκότωσε τη λεσβία κόρη της.
Την επομένη, δύο έφηβες βρέθηκαν μαχαιρωμένες στη Λα Μπόκα. Λίγες ημέρες μετά τρεις ακόμη γυναίκες πέθαναν μαχαιρωμένες από πρώην συντρόφους τους.
Σήμερα στην Αργεντινή μία γυναίκα δολοφονείται κάθε 30 ώρες. Στο διάστημα 2008-2015 τα εγκλήματα βίας κατά των γυναικών αυξήθηκαν κατά 78% και διαπράχθηκαν περισσότερες από 2.000 θηλεοκτονίες.
Το 18% των θυμάτων είναι νεότερες των 18 ετών. Οι δε δύο στις δέκα δολοφονημένες γυναίκες είχαν καταγγείλει τους δράστες, αλλά οι αρχές δεν έλαβαν μέτρα προστασίας τους.
«Απεργούμε γιατί κερδίζουμε λιγότερα, γιατί αντιμετωπίζουμε μεγαλύτερη ανεργία, επισφάλεια και φτώχεια από τους άντρες. Γιατί το 76% της απλήρωτης δουλειάς του σπιτιού το κάνουμε εμείς.
»Γιατί τη φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων την επιφορτιζόμαστε εμείς. Γιατί δεν αντέχουμε πια. Γιατί μας σκοτώνουν. Γιατί δεν θέλουμε κι άλλα θύματα στον βωμό των δημίων. Γιατί δεν θέλουμε ούτε την πείνα ούτε την απόγνωση».
Με αυτόν τον τρόπο εξήγησε η δημοσιογράφος Μάρτα Ντίλον, μέλος της συλλογικότητας «Ούτε μία λιγότερη», γιατί χθες οι γυναίκες από τη 1 ώς τις 2 το μεσημέρι σταμάτησαν ό,τι έκαναν και ντυμένες στα μαύρα στάθηκαν μπροστά στις εισόδους των γραφείων, των εργοστασίων, των πανεπιστημίων, των σπιτιών τους για να γίνουν ορατές προτού κατεβούν στους δρόμους «να φωνάξουμε ώστε επιτέλους να μας ακούσουν».
Στο Μπουένος Αϊρες είχε προγραμματιστεί πορεία προς την Πλατεία του Μάη «για όλες τις γυναίκες που λείπουν, για τις δολοφονημένες και αγνοούμενες, για να εκφράσουμε την οργή μας για τη βία και τη φαλλοκρατική τρομοκρατία, την ατιμωρησία, τη συγκάλυψη, την απάθεια και την κρατική και αστυνομική συνενοχή».
Η απάντηση της κυβέρνησης του επιχειρηματία Μάκρι είναι αποκαλυπτική: προωθεί μία ακόμη εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση που καταργεί την UFEM, τη μοναδική μονάδα της Εισαγγελίας ειδικευμένη στη διερεύνηση εγκλημάτων βίας κατά των γυναικών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου