«Γύρνα πίσω φανταράκι, Γύρνα εδώ στο Μανταλέι!»

Rudyard Kipling  Mandalay By the old Moulmein Pagoda, lookin' lazy at the sea,  There's a Burma girl a-settin', and I know she thinks o' me;  For the wind is in the palm-trees, and the temple-bells they say;  "Come you back, you British Soldier; come you back to Mandalay!"  Come you back to Mandalay,  Where the old Flotilla lay;  Can't you 'ear their paddles clunkin' from Rangoon to Mandalay?  On the road to Mandalay,  Where the flyin'-fishes play,  An' the dawn comes up like thunder outer China 'crost the Bay!  'Er petticoat was yaller an' 'er little cap was green,  An' 'er name was Supi-Yaw-Lat jes' the same as Theebaw's Queen,  An' I seed her first a-smokin' of a whackin' white cheroot,  An' wastin' Christian kisses on an 'eathen idol's foot:  Bloomin' idol made o' mud--  Wot they called the Great Gawd Budd--  Plucky lot she cared for idols when I kissed 'er where she stud!  On the road to Mandalay ... When the mist was on the rice-fields an' the sun was droppin' slow,  She'd git 'er little banjo an' she'd sing "Kulla-la-lo!"  With 'er arm upon my shoulder an' 'er cheek again my cheek  We useter watch the steamers an' the hathis pilin' teak.  Elephants a-piling teak  In the sludgy, squdgy creek,  Where the silence 'ung that 'eavy you was 'arf afraid to speak!  On the road to Mandalay ...  But that's all shove be'ind me -- long ago and fur away,  An' there ain't no 'buses runnin' from the Bank to Mandalay;  An' I'm learnin' 'ere in London what the ten-year soldier tells:  "If you've 'eard the East a-callin', you won't never 'eed naught else."  No! you won't 'eed nothin' else  But them spicy garlic smells,  An' the sunshine an' the palm-trees an' the tinkly temple-bells;  On the road to Mandalay ... I am sick 'o wastin' leather on these gritty pavin'-stones,  An' the blasted English drizzle wakes the fever in my bones;  Tho' I walks with fifty 'ousemaids outer Chelsea to the Strand,  An' they talks a lot o' lovin', but wot do they understand?  Beefy face an' grubby 'and--  Law! wot do they understand?  I've a neater, sweeter maiden in a cleaner, greener land!  On the road to Mandalay . . .  Ship me somewheres east of Suez, where the best is like the worst,  Where there ain't no Ten Commandments an' a man can raise a thirst;  For the temple-bells are callin', and it's there that I would be--  By the old Moulmein Pagoda, looking lazy at the sea;  On the road to Mandalay,  Where the old Flotilla lay,  With our sick beneath the awnings when we went to Mandalay!  On the road to Mandalay,  Where the flyin'-fishes play,  An' the dawn comes up like thunder outer China 'crost the Bay!

ΜΑΝΤΑΛΕΪ1 Ράντιαρντ Κίπλινγκ (1865 –1936) Απόδοση: Βασίλης Κ. Μηλίτσης Στην Παγόδα του Μουλμέιν2 Αγναντεύοντας νωχελικά το πέλαγος Μια κόρη από τη Μπούρμα κάθεται Και ξέρω πως με σκέφτεται: Γιατί ο άνεμος μέσα απ’ τις φοινικιές, Και τα καμπανάκια του ναού το λένε: «Γύρνα πίσω φανταράκι, Γύρνα εδώ στο Μανταλέι!» Γύρνα εδώ στο Μανταλέι, Όπου ο παλιός στολίσκος πλέει. Δεν ακούς τα κουπιά που παφλάζουν Απ’ τη Ραγκούν στο Μάνταλέι; Στην πορεία για το Μανταλέι, Όπου τα χελιδονόψαρα παίζουν Και η αυγή σαν κεραυνός από την Κίνα Χαράζει πέρα από τη θάλασσα. Κίτρινη η φουστίτσα της Και πράσινο το σκουφάκι της Και τη φώναζαν Σούπι-γιο-λατ Σαν τη βασίλισσα του Θίμπο3 Και την πρωτόειδα να καπνίζει Ένα στριφτό άσπρο πούρο Και φιλιά να χαραμίζει στα πόδια Ενός ειδώλου, Ηλίθιου ειδώλου από πηλό Που το λέγαν Μεγάλο Θεό Βούδδα – Δεκάρα πια δεν έδωσε για είδωλα Όταν τη φίλησα εκεί που στεκόταν Πηγαίνοντας στο Μανταλέι… Όταν το πούσι έπεφτε στους ορυζώνες Κι ο ήλιος έγερνε προς τη δύση, Αυτή έπιανε το μικρό της μπάντζο Και τραγουδούσε «κούλα – λα – λο!» Με το μπράτσο της πάνω στους ώμους μου Και το μάγουλό της στο δικό μου, Χαζεύαμε τα ποταμόπλοια Και τα χάτχι να σωριάζουν ξύλα τικ. Τους ελέφαντες να σωριάζουν ξύλα τικ. Στο όλο λάσπη κι όλο γλίτσα ρυάκι, Όπου η σιωπή κρεμόταν βαριά Που φοβόσουν να μιλήσεις! Στο δρόμο για το Μανταλέι … Τούτα πια τώρα φαντάζουν Περασμένα ξεχασμένα Και δεν έχει λεωφορεία να σε πάνε Από τον Τάμεση στο Μανταλέι Κι εδώ τώρα στο Λονδίνο πια μαθαίνω Τι λέει η δεκάχρονη παλιοσειρά: «Όταν ακούς την Ανατολή να σε καλεί, Τ’ αυτιά σου κωφεύουν σ’ όλα τ’ άλλα». «Όχι! Τίποτ’ άλλο δεν δε σου ΄ρχονται στη μύτη Παρά μόνο οι πικάντικες με σκόρδο μυρωδιές Κι η λιακάδα κι οι φοινικιές Και τα κουδουνιστά καμπανάκια Στο δρόμο προς το Μανταλέι. Κουράστηκα παπούτσια να χαλάω Στα χαλίκια των πεζοδρομίων Και το αναθεματισμένο της Αγγλίας ψιλοβρόχι Μου ανάβει τον πυρετό στα κόκαλα. Αν και τα ΄χω με πενήντα δουλικά από Το Τσέλσι μέχρι το Στραντ, Που μιλάνε όλο γι’ αγάπη, αλλά τι ξέρουν; Την τύφλα τους! Μοσχαρίσια πρόσωπα και χέρια άγαρμπα. Εγώ έχω μια ωραιότερη, πιο γλυκιά κοπελιά σε μια καθαρότερη και πιο πράσινη χώρα! Πηγαίνοντας για το Μανταλέι … Αποτέλεσμα εικόνας για Myanmar beautiful girl Βάλτε με μέσα σε βαπόρι κάπου ανατολικά του Σουέζ, όπου το καλύτερο και το χειρότερο δε διαφέρουν, Όπου δεν ισχύουν οι Δέκα Εντολές Και άφοβα κανείς γίνεται σκνίπα. Γιατί τα καμπανάκια του ναού με καλούν Όπου θέλω να βρεθώ – Στην Παγόδα του Μουλμέιν Αγναντεύοντας νωχελικά το πέλαγος. Στο δρόμο για το Μανταλέι Όπου ο παλιός στολίσκος πλέει. Με τους άρρωστους φαντάρους ξαπλωμένους κάτω από τέντες Στην πορεία για το Μανταλέι, Όπου τα χελιδονόψαρα παίζουν Και η αυγή σαν κεραυνός από την Κίνα Χαράζει πέρα από τη θάλασσα. Σημειώσεις: 1Το Μανταλέι είναι το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Άνω Μιανμάρ. Mandalay - Wikipedia 2Το Μουλμέιν είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη ανατολικά του Μιανμάρ, εμπορικό κέντρο και λιμάνι. 3Ο Θίμπο ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Βιρμανίας. Η βασιλεία του έληξε όταν η Βιρμανία ηττήθηκε από τα στρατεύματα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, κατά τον τρίτο Αγγλο-Βιρμανικό πόλεμο, στις 29 Νοεμβρίου 1885, πριν την επίσημη προσάρτηση στη Βρετανία την 1 Ιανουαρίου 1886. 4. Ράντγιαρντ Κίπλινγκ - Βικιπαίδεια