O κόντρα τενόρος με τη φωνή «θαύμα»
Ο σπουδαίος κόντρα τενόρος Φράνκο Φατζιόλι θα βρεθεί με την Καμεράτα στο Παρίσι αμέσως μετά την Αθήνα.
«Συνήθως οι κόντρα τενόροι δεν
τραγουδούν άριες του Ροσίνι», λέει στην «Κ» ο Φράνκο Φατζιόλι. Ωστόσο ο
35χρονος Αργεντινός δεν είναι ένας συνηθισμένος κόντρα τενόρος. Ο
διεθνούς φήμης οπερατικός τραγουδιστής εμφανίζεται για πρώτη φορά στην
Αθήνα με την Καμεράτα - Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής για μια βραδιά
αφιερωμένη σχεδόν αποκλειστικά στον σπουδαίο Ιταλό συνθέτη Τζοακίνο
Ροσίνι (1792-1868), ο οποίος κυριάρχησε στην ιταλική όπερα το πρώτο μισό
του 19ου αιώνα.
Ο Φράνκο Φατζιόλι, ένας από τους επιφανέστερους ερμηνευτές του μπαρόκ και του μπελ κάντο, είναι ο μοναδικός κόντρα τενόρος που εντάχθηκε στο δυναμικό της Deutche Grammophon στην ιστορία της θρυλικής εταιρείας και πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του σόλο CD με άριες από όπερες του Ροσίνι και με τη συνεργασία της δραστήριας Καμεράτας υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Γιώργου Πέτρου, μια συνεργασία που οδήγησε το μουσικό σύνολο στο περυσινό Φεστιβάλ Whitsun του Σάλτσμπουργκ («Κ», 22/05/2016).
«Ο Ροσίνι ήταν ένας μουσικός που αγαπούσε την παλιά μουσική και δεν εννοώ μόνο την παράδοση του μπελ κάντο του 19ου αιώνα, αλλά το μπελ κάντο ως ιταλική τεχνική (τραγουδιού) που ξεκίνησε με την εμφάνιση της όπερας και τους καστράτο», τονίζει και χαρακτηρίζει τον σπουδαίο συνθέτη θαυμαστή και «απόγονο» των μπαρόκ συνθετών. «Συνέχιζε να δημιουργεί όλες εκείνες τις όπερες seria και έγραφε τους ρόλους των ηρώων του για να τραγουδηθούν από φωνές που ταίριαζαν σε καστράτι και φαίνεται η μελαγχολία και ο θαυμασμός του Ροσίνι για εκείνη την εποχή», υπογραμμίζει.
Γι’ αυτό και οι άριες που περιλαμβάνονται στον δίσκο του Φατζιόλι είναι μια επιλογή που ξεκινά από την πρώτη όπερα του Ροσίνι «Δημήτριος και Πολύβιος» (1806) για να καταλήξει στη «Semiramide» (1823), η οποία θεωρείται από αρκετούς η τελευταία μπαρόκ όπερα, ώστε να αναδειχθεί η επίδραση του μπαρόκ στη μουσική του Ροσίνι. Ειδικότερα, την άρια «Eccomi al fine in Babilonia» από τη «Semiramide» που περιλαμβάνεται στη συναυλία του Μεγάρου Μουσικής ο Φατζιόλι την πρωτοτραγούδησε 11 ετών σε μία από τις καλύτερες συναυλιακές αίθουσες του κόσμου, το Teatro Colon του Μπουένος Αϊρες. «Αυτό καθιέρωσε την αγάπη μου για την όπερα και τον Ροσίνι», εξομολογείται. Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει επίσης την Εισαγωγή από την καντάτα «Ο Οδυσσέας στα Ηλύσια Πεδία» του Νικόλαου Μάντζαρου, που πλησιάζει το ύφος του Ιταλού συνθέτη, τις Παραλλαγές για κλαρινέτο του Ροσίνι που θα ερμηνεύσει ο δεξιοτέχνης σολίστ Σπύρος Μουρίκης και, φυσικά, άριες από τις όπερες «Δημήτριος και Πολύβιος», «Η κυρά της λίμνης» και «Τανκρέδος».
Διάσημος για την έκταση της φωνής του που καλύπτει εύρος τριών οκτάβων, ο Φατζιόλι θεωρεί το μπελ κάντο όχι μόνο στυλ αλλά και τεχνική που επιτρέπει στον τραγουδιστή να αξιοποιήσει όλο το εύρος και την έκταση της φωνής του, απαραίτητο όπως επισημαίνει για τις άριες του Ροσίνι. «Αυτό μου αρέσει και αυτό ήταν το ζητούμενο για τους τραγουδιστές και τους καστράτι, να δείξουν όλο το εύρος της φωνής και τις διαφορές στις τονικότητες της φωνής. Ενώ σήμερα μαθαίνουμε πώς να ενοποιούμε τη φωνή σε έναν ήχο από τις χαμηλές στις ψηλές νότες. Στο μπελ κάντο το τραγούδι βγαίνει αβίαστα, χωρίς να χειραγωγείται ο ήχος», καταλήγει.
«Ανακαλύπτοντας τον Ροσίνι», Τετάρτη 2/11, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 8.30 μ.μ.
Ο Φράνκο Φατζιόλι, ένας από τους επιφανέστερους ερμηνευτές του μπαρόκ και του μπελ κάντο, είναι ο μοναδικός κόντρα τενόρος που εντάχθηκε στο δυναμικό της Deutche Grammophon στην ιστορία της θρυλικής εταιρείας και πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του σόλο CD με άριες από όπερες του Ροσίνι και με τη συνεργασία της δραστήριας Καμεράτας υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Γιώργου Πέτρου, μια συνεργασία που οδήγησε το μουσικό σύνολο στο περυσινό Φεστιβάλ Whitsun του Σάλτσμπουργκ («Κ», 22/05/2016).
«Ο Ροσίνι ήταν ένας μουσικός που αγαπούσε την παλιά μουσική και δεν εννοώ μόνο την παράδοση του μπελ κάντο του 19ου αιώνα, αλλά το μπελ κάντο ως ιταλική τεχνική (τραγουδιού) που ξεκίνησε με την εμφάνιση της όπερας και τους καστράτο», τονίζει και χαρακτηρίζει τον σπουδαίο συνθέτη θαυμαστή και «απόγονο» των μπαρόκ συνθετών. «Συνέχιζε να δημιουργεί όλες εκείνες τις όπερες seria και έγραφε τους ρόλους των ηρώων του για να τραγουδηθούν από φωνές που ταίριαζαν σε καστράτι και φαίνεται η μελαγχολία και ο θαυμασμός του Ροσίνι για εκείνη την εποχή», υπογραμμίζει.
Γι’ αυτό και οι άριες που περιλαμβάνονται στον δίσκο του Φατζιόλι είναι μια επιλογή που ξεκινά από την πρώτη όπερα του Ροσίνι «Δημήτριος και Πολύβιος» (1806) για να καταλήξει στη «Semiramide» (1823), η οποία θεωρείται από αρκετούς η τελευταία μπαρόκ όπερα, ώστε να αναδειχθεί η επίδραση του μπαρόκ στη μουσική του Ροσίνι. Ειδικότερα, την άρια «Eccomi al fine in Babilonia» από τη «Semiramide» που περιλαμβάνεται στη συναυλία του Μεγάρου Μουσικής ο Φατζιόλι την πρωτοτραγούδησε 11 ετών σε μία από τις καλύτερες συναυλιακές αίθουσες του κόσμου, το Teatro Colon του Μπουένος Αϊρες. «Αυτό καθιέρωσε την αγάπη μου για την όπερα και τον Ροσίνι», εξομολογείται. Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει επίσης την Εισαγωγή από την καντάτα «Ο Οδυσσέας στα Ηλύσια Πεδία» του Νικόλαου Μάντζαρου, που πλησιάζει το ύφος του Ιταλού συνθέτη, τις Παραλλαγές για κλαρινέτο του Ροσίνι που θα ερμηνεύσει ο δεξιοτέχνης σολίστ Σπύρος Μουρίκης και, φυσικά, άριες από τις όπερες «Δημήτριος και Πολύβιος», «Η κυρά της λίμνης» και «Τανκρέδος».
Διάσημος για την έκταση της φωνής του που καλύπτει εύρος τριών οκτάβων, ο Φατζιόλι θεωρεί το μπελ κάντο όχι μόνο στυλ αλλά και τεχνική που επιτρέπει στον τραγουδιστή να αξιοποιήσει όλο το εύρος και την έκταση της φωνής του, απαραίτητο όπως επισημαίνει για τις άριες του Ροσίνι. «Αυτό μου αρέσει και αυτό ήταν το ζητούμενο για τους τραγουδιστές και τους καστράτι, να δείξουν όλο το εύρος της φωνής και τις διαφορές στις τονικότητες της φωνής. Ενώ σήμερα μαθαίνουμε πώς να ενοποιούμε τη φωνή σε έναν ήχο από τις χαμηλές στις ψηλές νότες. Στο μπελ κάντο το τραγούδι βγαίνει αβίαστα, χωρίς να χειραγωγείται ο ήχος», καταλήγει.
«Ανακαλύπτοντας τον Ροσίνι», Τετάρτη 2/11, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 8.30 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου