Στις 18 Οκτωβρίου του 1979, η Σουηδική Ακαδημία αναγγέλλει την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Οδυσσέα Ελύτη (1911-1996)
«για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με
αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα τού
σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία».
Στις 19 Οκτωβρίου του 1964, ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης είχε ήδη παρουσιάσει το κορυφαίο έργο του Ελύτη Άξιον Εστί (έκδοση 1959), το οποίο έμελε να αναδειχτεί και σε δικό του εμβληματικό έργο.
Πρόκειται για ένα καθαρά λαϊκό ορατόριο , που αγαπήθηκε από τη νέα γενιά και εξακολουθεί , πενήντα χρόνια μετά, να συγκινεί με τον ελληνοφυσιοκρατισμό , τη ρωμαλέα φρεσκάδα , και το λυρισμό του το σύγχρονο άνθρωπο.
Στις 19 Οκτωβρίου του 1964, ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης είχε ήδη παρουσιάσει το κορυφαίο έργο του Ελύτη Άξιον Εστί (έκδοση 1959), το οποίο έμελε να αναδειχτεί και σε δικό του εμβληματικό έργο.
Πρόκειται για ένα καθαρά λαϊκό ορατόριο , που αγαπήθηκε από τη νέα γενιά και εξακολουθεί , πενήντα χρόνια μετά, να συγκινεί με τον ελληνοφυσιοκρατισμό , τη ρωμαλέα φρεσκάδα , και το λυρισμό του το σύγχρονο άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου