ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΘΑΜΝΟΙ
Ένα καρότσι δίτροχο,
βιβλία φορτωμένο,
σε δρόμο πολυσύχναστο
χθες ήταν αραγμένο.
Καθώς περνούσα, έριξα
το βλέμμα στα βιβλία,
που ήταν σε πολύχρωμη,
μεγάλη ποικιλία.
Υπήρχαν έργα μέγιστα
σε τέχνη και σε γνώση,
που οι αιώνες τα ΄χουνε
σαφώς καταξιώσει.
Μεσ΄ στα δημιουργήματα
εκείνα τα υψηλά
βιβλιαράκι πρόσφατο
μου έγνεψε δειλά.
Υψιπετές και διάσημο
δεν είναι το καημένο,
μα συμπαθές, εγκάρδιο
κι απλώς χαριτωμένο.
Τον συγγραφέα σκέφτηκα,
που είναι της σειράς,
και είπα: Μες στους γίγαντες
τι θέλει ο φουκαράς;
Ο συγγραφέας μάντεψε,
θαρρείς, τη σκέψη αυτή μου
και η φωνή του έφθασε
ψιθυριστή στ΄αυτί μου:
«-Στην τέχνη, φίλε, γίνεται,
ό,τι στη φύση, όπου
μεγάλα δέντρα υψώνονται,
καμάρι κάθε τόπου.
Αλλά και θάμνους όμορφους
η μάνα φύση βγάζει.
Το ταπεινό βιβλίο μου
μ΄αυτούς τους θάμνους μοιάζει»
Aσημάκης Γιαλαμάς*, Έμμετρα, Εκδόσεις Δωδώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου