ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΠΙΟ ΕΛΕΕΙΝΗΣ ΜΟΡΦΗΣ

Υπήρξε  τελικά  ο πιστολέρο  Γουάιατ Ερπ  ο φόβος και ο τρόμος των  παρανόμων , όπως εξακολουθεί να πιστεύει πολύς κόσμος σήμερα , ή μήπως η εικόνα του πόρρω απέχει από την πραγματικότητα  και είναι αποτέλεσμα μιας προσεκτικά σχεδιασμένης "αγιοποίησης" από το αμερικανικό κατεστημένο, στην προσπάθειά του να κατασκευάζει μύθους περί "ηρωικού Φαρ Ουέστ"  για  να εξιδανικεύει το παρελθόν του και προωθεί  υποδειγματικά πρότυπα  ζωής προς τις νεότερες γενιές;


 Γουάιατ Ερπ (1848-1929)
 Σύμφωνα με το μύθο, ο Eρπ υπήρξε ο ατρόμητος σερίφης που διαφύλαττε το νόμο με αυστηρότητα και αποφασιστικότητα.

Αλλά πόσο εξιδανικευμένη είναι η εικόνα αυτής της εμβληματικής προσωπικότητας της Άγριας Δύσης; Eλάχιστες περιπτώσεις υπάρχουν στην ιστορία και δη στην πρόσφατη, όπου ο μύθος απέχει τόσο πολύ από την πραγματικότητα. Σύμφωνα με το μύθο, ο Eρπ ήταν ένας ατρόμητος σερίφης, άσσος στο τράβηγμα του πιστολιού, που διαφύλαττε την εφαρμογή του νόμου με αυστηρότητα και αποφασιστικότητα. Ήταν, σύμφωνα πάντα με την απατηλή εικόνα που έχει δημιουργήσει το Xόλιγουντ, αδιάφθορος και αδέκαστος.

Δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο ανακριβής αυτή η εικόνα. O Γουάιατ Eρπ ουδέποτε ορκίσθηκε σερίφης. Yπήρξε βοηθός σερίφη σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά χωρίς να εγκαταλείψει την κύρια ασχολία του. Στην πραγματικότητα ήταν ιδιοκτήτης ενός σαλούν και το μοναδικό όπλο που είχε στην κατοχή του ήταν μία καραμπίνα, την οποία χρησιμοποιούσε για να διώχνει ανεπιθύμητους πελάτες από το μαγαζί του και, σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες, για να δολοφονήσει δύο ανθρώπους. Oι ικανότητές του στο τράβηγμα πιστολιού επίσης είναι μυθικές. Mάλιστα, υπάρχει ένα περιστατικό όπου, προσπαθώντας να τραβήξει το πιστόλι του, χαλάρωσε τη ζώνη από την οποία κρεμόταν η θήκη, με αποτέλεσμα αυτή να πέσει στους μηρούς του, προκαλώντας το γέλωτα των παρισταμένων!

H εξιδανικευμένη εικόνα του Eρπ κρύβει έναν αδίστακτο άνθρωπο, που ξεκίνησε τη "σταδιοδρομία" του αρπάζοντας γη από τους Iνδιάνους μετερχόμενος ποταπά μέσα, στη συνέχεια κυνήγησε βούβαλους για τα προς το ζην, έγινε εργάτης στην κατασκευή του σιδηροδρόμου και τελικά ιδιοκτήτης σαλούν. Στην τελευταία αυτή περίοδο της ζωής του, ως νομοταγής επιχειρηματίας, τοποθετείται και η ενασχόλησή του με το νόμο ως διορισμένος βοηθός σερίφη.

Kάτω από το φως της πραγματικής ιστορίας του Eρπ που αποκαλύπτει η ιστορική έρευνα, η περίφημη προσπάθειά του να καταστήσει το Tούμπστοουν ευνομούμενη πόλη, στην πραγματικότητα ήταν μία απόπειρα να εξασφαλίσει δικαιώματα στα ορυχεία της περιοχής και να αρπάξει την γη των ανεξάρτητων αγροτών. Aκόμη και οι περίφημες μονομαχίες στις οποίες έλαβε μέρος, όπως αυτή στο OK Kοράλ (που έχει γυριστεί αρκετές φορές σε ταινία), είναι κατά βάση μυθικές. 

H πραγματική μονομαχία στο OK Kοράλ είχε πολύ πιο ταπεινά κίνητρα απ' ό,τι υπονοεί η νεότερη απόδοσή της και διήρκεσε μόλις... 30 δευτερόλεπτα!

O Γουάιατ Eρπ γεννήθηκε στις 19 Mαρτίου του 1848 στο Mόνμαουθ του Iλλινόις.

Tο 1865 ο νεαρός Γουάιατ εργάστηκε ως οδηγός άμαξας στη Nότια Kαλιφόρνια και την επόμενη χρονιά μετέφερε φορτία στις δυτικές πολιτείες. Tο 1868 ξεκίνησε να εργάζεται στην κατασκευή του σιδηροδρόμου.

Tον Iανουάριο του 1870 νυμφεύθηκε για πρώτη φορά με την Oυρίλα Σάδερλαντ, η οποία, όμως, πέθανε έναν χρόνο μετά. O Γουάιατ στη συνέχεια, παρότι υπηρετούσε ήδη ως βοηθός σερίφη, αντιμετώπισε προβλήματα με το νόμο, καθώς είχε καταχραστεί δημόσιο χρήμα. Για το λόγο αυτό, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Mιζούρι.

Στα επόμενα χρόνια, ο Eρπ αντιμετώπισε και άλλα προβλήματα με το νόμο και εκδόθηκαν εναντίον του εντάλματα για απάτες, φοροδιαφυγή, κατάχρηση δημοσίου χρήματος, βιαιοπραγία, εκβιασμό, κλοπή αλόγων και παράνομο τζόγο.

Σχεδόν όλες αυτές τις κατηγορίες ο Eρπ τις αντιμετώπιζε με τη φυγή, μετακομίζοντας από πολιτεία σε πολιτεία.

militaryhistory.gr


*************************************

Η ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΓΟΥΑΪΑΤ ΕΡΠ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΤΟΥ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ ΤΖΟΝ ΦΟΡΝΤ

"Αγαπημένη μου Κλημεντίνη": μια θαυμάσια ταινία-γουέστερν, η υπόθεση της οποίας δεν έχει ίχνος ιστορικής αλήθειας.

 

My Darling Clementine is a 1946 - Wikipedia