Η Συρία και ο κίνδυνος πυρηνικής ανάφλεξης ΗΠΑ και Ρωσίας

Τετάρτη, 05 Οκτωβρίου, 2016

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου*

Η αμερικανική πολιτική στη Μέση Ανατολή μοιάζει τώρα «κομμάτια και θρύψαλα», λίγο σαν τα ερείπια που επισώρευσε σε μεγάλο τμήμα της περιοχής, με διάφορα κέντρα ισχύος ανταγωνιζόμενα να επιβάλουν τη δική τους ατζέντα, σε συνθήκες πρωτοφανούς αστάθειας στις ίδιες τις ΗΠΑ γενικά και στον κρατικό μηχανισμό τους ειδικά.
Ο ελλοχεύων κίνδυνος, σε παρόμοιες συνθήκες, μιας πυρηνικής ανάφλεξης μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων έγινε και πάλι σαφής την περασμένη εβδομάδα με τις εξελίξεις στο συριακό.
Το αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας απείλησε την Πέμπτη, δια του εκπροσώπου του, τους Ρώσους ότι, αν επιμείνουν στην πολιτική τους στη Συρία, θα δουν τους στρατιώτες τους να γυρνάνε σε φέρετρα, αλλά και να πλήττονται ρωσικά συμφέροντα στον κόσμο, ίσως και ρωσικές πόλεις!
Την ίδια μέρα, στο κύριο άρθρο τους, οι New York Times, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ονόμαζαν τη Ρωσία «το εκτός νόμου κράτος του Πούτιν» και ζητούσαν επιβολή επιπλέον κυρώσεων, άμεση στρατιωτική επέμβαση στη Συρία και παραπομπή των Ρώσων ηγετών στη διεθνή δικαιοσύνη για «εγκλήματα».
Νωρίτερα, καταθέτοντας στην Γερουσία, ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ στρατηγός Joseph Dunford, δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το εύρος των διλημμάτων στη Συρία, όταν δήλωσε ότι η επιβολή μιας «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» σε αυτή τη χώρα, συνεπάγεται πόλεμο των ΗΠΑ με τη Συρία και με τη Ρωσία. Την επιβολή τέτοιας ζώνης ζητούν και οι δύο βασικές τάσεις που κυριαρχούν στους Ρεπουμπλικανούς και η Κλίντον. «Δεν ανήκει ασφαλώς στη δική μου δικαιοδοσία να πάρω μια τέτοια απόφαση», είπε μάλλον ξερά ο στρατηγός στους γερουσιαστές, που κατά τεκμήριο είναι πιο πολεμοχαρείς από τους επαγγελματίες στρατιωτικούς.
Όσο για τον Υπουργό Άμυνας κ. Κάρτερ, «γεράκι» στα θέματα Συρίας και αμερικανο-ρωσικών σχέσεων (και που δεν έχει δείξει καμιά διάθεση να πειθαρχήσει στην εντολή του Προέδρου Ομπάμα«βρείτε μια συμφωνία με τη Ρωσία», πήγε στην κύρια πυρηνική βάση των ΗΠΑ, στη Νότιο Ντακότα και μίλησε για τη σημασία του εκσυγχρονισμού των αμερικανικών πυρηνικών όπλων, διατυπώνοντας πάλι απειλές κατά της Μόσχας και «ταξινομώντας» Ρωσία και Βόρεια Κορέα στην κατηγορία των δυνάμεων που συνιστούν πυρηνική απειλή για τις ΗΠΑ.
Οι ελάχιστα διπλωματικές δηλώσεις του εκπροσώπου του Πενταγώνου, περί των απωλειών της Ρωσίας, αντανακλούν πιθανώς την αμηχανία και αδυναμία των ΗΠΑ, και ιδίως του Υπουργού Άμυνας Κάρτερ, που μοιάζει ανίσχυρος να ανακόψει την υποστηριζόμενη από τους Ρώσους συριακή επίθεση στο Χαλέπι, επίθεση που, αν οδηγήσει σε «πτώση» της πόλης, θα συνιστά στρατηγική καμπή στον πόλεμο της Συρίας.
Το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών όμως προειδοποίησε με τη σειρά του την Ουάσιγκτον ότι τυχόν στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στη Συρία θα οδηγήσει σε «τεκτονικές αλλαγές» στη Μέση Ανατολή.
Σε αυτό το περιρρέον κλίμα, οι στρατιωτικοί σχεδιαστές στη Μόσχα δεν έχουν λόγο να μην εκλάβουν τις αμερικανικές δηλώσεις ως διατύπωση μείζονος απειλής κατά της Ρωσίας. Πόσο μάλλον που όλοι πλέον γνωρίζουν, αν και σπανίως το ομολογούν ανοιχτά, ότι το Ισλαμικό Κράτος και η ισλαμική τρομοκρατία είναι νόθο μεν, τέκνο όμως - και όπλο ταυτόχρονα - των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Μέση Ανατολή. Επ' αυτού έχουν δημοσιευθεί διεθνώς τόνοι αποδείξεων. Δεν δημιούργησαν μόνο, με τους πολέμους στην περιοχή, τις συνθήκες ανάπτυξης αυτών των φαινομένων, οι υπηρεσίες αυτές δημιούργησαν και στη συνέχεια ενίσχυσαν παντοιοτρόπως το Ισλαμικό Κράτος.
Εξέχοντα μέλη του διεθνούς κατεστημένου, όπως ο επικεφαλής του Ισραηλινού Ινστιτούτου για την Ειρήνη Μπεγκίν-Σαντάτ, Καθηγητής Εφραίμ Ινμπάρ, ακόμα και σήμερα υπογραμμίζουν δημοσίως την ανάγκη να διατηρηθεί ένα μικρότερο ίσως, και υπό έλεγχο, Ισλαμικό Κράτος. Η καταστροφή του ISIS θα ήταν στρατηγικό σφάλμα, γράφει χαρακτηριστικά σε πρόσφατο άρθρο του (http://www.defenddemocracy.press/middle-east-divides-empire-text-unusual-clarity/). Και επί του εδάφους, στην ίδια τη Συρία, φτάσαμε στο σημείο να πολεμάνε μεταξύ τους ισλαμιστικές ομάδες που υποστηρίζονται οι μεν από τη CIA, οι δε από το Πεντάγωνο!(https://sputniknews.com/politics/20160610/1041149295/washington-pentagon-cia-catfight-syria.html).
Οι πιθανότητες όλα αυτά να οδηγήσουν σε πυρηνική ανάφλεξη μοιάζουν μεν περιορισμένες, όχι όμως ασήμαντες και βέβαια ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί να παραβλεφθεί ή να αντιμετωπίζεται με ελαφρότητα, όπως επανειλημμένα έχουν προειδοποιήσει οι πιο σοβαροί Αμερικανοί και Ρώσοι ειδικοί, όπως αίφνης ο Στέφεν Κοέν, από τους σημαντικότερους Αμερικανούς μελετητές της Ρωσίας, συν-εκδότης του περιοδικού Τhe Nation και ομότιμος Καθηγητής των Πανεπιστημίων του Πρίνστον και της Νέας Υόρκης.
O κίνδυνος πυρηνικού πολέμου δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερος μετά την κρίση των πυραύλων στην Κούβα, τονίζει εδώ και μήνες ο κ. Κοέν, επισημαίνοντας ότι ουδέποτε στην ιστορία οι δυνάμεις των ΗΠΑ δεν είχαν εγκατασταθεί τόσο κοντά στη Ρωσία.

Πηγή: http://www.amna.gr


* Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Υπήρξε συνεργάτης στο γραφείο του Πρωθυπουργού Α. Παπανδρέου για θέματα σχέσεων Ανατολής-Δύσης και ελέγχου εξοπλισμών, και ανταποκριτής επί δέκα χρόνια στα Μόσχα. ‘Εχει εκδώσει μεταξύ άλλων την Αρπαγή της Κύπρου (Το Σχέδιο Ανάν ως εργαλείο της αμερικανικής πολιτικής στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο) και το Η Κύπρος σε Παγίδα, όπου πραγματεύεται την τωρινή φάση του κυπριακού, αλλά και τη σχέση "έθνους" και Αριστεράς, κοινωνικής και εθνικής ταυτότητας. Συμμετείχε στην Επιτροπή Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Διατηρεί το ιστολόγιο: http://konstantakopoulos.blogspot.com.