Δευτέρα, Μαρτίου 21, 2016

Και μαζί (στη μελωδία) και χώρια (στα λόγια), αλλά πάντα επιτυχία

 The Way : η μεγάλη επιτυχία του 1998 των    από το Austin του  Texas ( album All the Pain Money Can Buy”)  έγινε παγκόσμιο  hit:

They made up their minds
And they started packing
They left before the sun came up that day
An exit to eternal summer slacking
But where were they going without ever
Knowing the way?

They drank up the wine
And they got to talking
They now had more important things to say
And when the car broke down they started walking
Where were they going without ever
Knowing the way?

[Chorus:]
Anyone can see the road that they walk on
Is paved in gold
And it's always summer
They'll never get cold
They'll never get hungry
They'll never get old and grey
You can see their shadows wandering off somewhere
They won't make it home
But they really don't care
They wanted the highway
They're happier there today, today

Their children woke up
And they couldn't find them
They left before the sun came up that day
They just drove off and left it all behind 'em
But where were they going without ever
Knowing the way?

*********************
 Μην αρχίζεις ξανά 

[2007 : ελληνική απόδοση του The Way από το συγκρότημα Ο Λεωνίδας και οι πότες]

Στίχοι: Στέλιος Κάτσαρης
Μουσική: Γιάννης Μιχαηλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Λεωνίδας Μπαλάφας



Σκοτάδι και φως αγάπη και μίσος
μη φοβηθείς το ψέμα στο΄χα πει
της νύχτας το ναι της μέρας το ίσως
δεν έχει μάθει να ψάχνει αιτία να βρει

Κοιτάς σκεφτική τα πλοία να φεύγουν
πόσο κοστίζει αλήθεια μια στιγμή
οι αγάπες γερνούν κι αυτό που αποφεύγουν
πάντα προσμένει ν΄ανοίξει την πόρτα να μπει

Μέσα μου όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά
μόλις σε βλέπω στην πόρτα μπροστά
μη την αγγίξεις μη την ανοίξεις δειλά
όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά
όταν μου λες θα γυρίσω μετά
πώς μ΄αντικρίζεις και λες μην αρχίζεις ξανά

Οι ώρες κυλούν οι μέρες περνάνε
μη το σκεφτείς να φύγεις στο΄χα πει
μα οι λέξεις μου γίνονται ποτήρια που σπάνε
μόλις σε βλέπω να ψάχνεις να βρεις το κλειδί

Μέσα μου όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά
μόλις σε βλέπω στην πόρτα μπροστά
μη την αγγίξεις μη την ανοίξεις δειλά
όμως κάτι σπάει θυμώνει δακρύζει γελά
όταν μου λες θα γυρίσω μετά
πώς μ΄αντικρίζεις και λες μην αρχίζεις ξανά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διεθνές Συνέδριο με τίτλο: ''Τεχνητή Νοημοσύνη και Βιβλιοθήκες'', Goethe-Institut, Αθήνα (2/12/2024)

  Διεθνές Συνέδριο με τίτλο: ''Τεχνητή Νοημοσύνη και Βιβλιοθήκες'', Goethe-Institut, Αθήνα (2/12/2024) Η Οργανωτική Επιτροπή...