Alberto Abate (γενν.1946): "Vitalia"
ΠΑΛΙ ΕΜΕΙΣ
Έχε γεια
παράθυρο στο χρόνο
ένα φανάρι λαδιού πήρε τη θέση σου
έχε γεια όνομα θρυμματισμένο
στο χώμα γέρνει ένα ταυ κι ένα άλφα
θέλω να σηκωθώ όπως κι εσύ-
μα ο πόνος με κρατάει
έν΄αεράκι σβήνει
την αφιέρωση απ΄το μάρμαρο
ρωτάω πώς κι ο αντίλαλος
είναι η δική σου η φωνή
δες
ό,τι αρχίζει μετά από μας
απ΄το δικό μας χώμα ζυμωμένο
είμαστε πάλι εμείς
Έχε γεια
παράθυρο στο χρόνο
ένα φανάρι λαδιού πήρε τη θέση σου
έχε γεια όνομα θρυμματισμένο
στο χώμα γέρνει ένα ταυ κι ένα άλφα
θέλω να σηκωθώ όπως κι εσύ-
μα ο πόνος με κρατάει
έν΄αεράκι σβήνει
την αφιέρωση απ΄το μάρμαρο
ρωτάω πώς κι ο αντίλαλος
είναι η δική σου η φωνή
δες
ό,τι αρχίζει μετά από μας
απ΄το δικό μας χώμα ζυμωμένο
είμαστε πάλι εμείς
Βασίλης Κουγέας : "Του άλλοτε κατοικημένου".
Ύψιλον, 1997.
Ύψιλον, 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου