Βασίλης Βασιλικός. Συγγραφέας
Οι δανειστές μάς στραγγαλίζουν
Η διαστρέβλωση ενός ερωτήματος «ναι ή όχι» στα ανάλγητα μέτρα που μας προτείνουν οι δανειστές, σε «ναι ή όχι» στην παραμονή της χώρας μας στο ευρώ, θυμίζει την αντίστοιχη εννοιολογική διαστρέβλωση ενός ανάλγητου πολέμου σε «ανθρωπιστική βοήθεια».Ούτως ή άλλως, η ίδια κυβέρνηση θα προσέλθει για διαπραγμάτευση την επομένη του δημοψηφίσματος, είτε αυτό είναι «ναι» είτε αυτό είναι «όχι». Το όχι, όπως επανειλημμένα δήλωσε ο πρωθυπουργός, θα την ισχυροποιήσει στη διαπραγμάτευση για πιο ευνοϊκούς όρους. Το «ναι», αυτό το λέω εγώ, θα την ελαφρύνει από τις ενοχές που θα είχε αν δεν κατέφευγε στο δημοψήφισμα, μια που είναι ανειλημμένη η απόφασή της να παραμείνει στην ευρωζώνη.
Η απάντηση του λαού θα ήταν ένα ηχηρό «όχι», εάν δεν είχε μεσολαβήσει ο στραγγαλισμός του ρευστού των τραπεζών, από τους δανειστές. Η κυβέρνηση έπρεπε να πάρει προστατευτικά μέτρα για την επιβίωσή του το επόμενο δίμηνο, ώσπου να υπογραφεί η τελική συμφωνία. Κι αυτή την ταλαιπωρία του κόσμου εκμεταλλεύτηκαν οι τρομολάγνοι επικεφαλής των θεσμών, με τα πολιτικά τους φερέφωνα.
Τι ακριβώς συνέβη; Οι «αγορές» που κυβερνούν, έχουν σαν μόνη πίστη το χρήμα. Το χρήμα που αυτοαναπαράγεται, και υπάρχει μόνο χάριν του εαυτού του χωρίς να αντιστοιχεί σε καμιά ρήτρα, όπως άλλοτε, χρυσού ή παραγωγής αγαθών. Είναι το απόλυτο αγαθό και το μόνο. Λογοδοτεί στα αόρατα αφεντικά του και κάνει «μεταστάσεις» αυθαίρετες, όπως «ο τρελός του καρκίνου».
Σ’ αυτήν την «επάρατη νόσο» θέλησε να αντιταχθεί η σημερινή κυβέρνηση, που ήδη είχε παραλάβει έναν ετοιμοθάνατο οργανισμό, από τα λάθος φάρμακα που του είχαν δώσει, κι αντιπρότεινε μιαν εναλλακτική θεραπεία, τα «ισοδύναμα μέτρα». Και αυτό ακόμα, της το απαγόρευσαν. Μη έχοντας κανένα σύμμαχο στην εξουσία, σε καμιά από τις 18 χώρες της ευρωζώνης, ο Αλέξης Τσίπρας, ελπίζοντας μέχρι στο παρά ένα λεπτό να εισακουστεί, πρόθυμος να συναινέσει σε ό,τι βρισκόταν εμπρός από τις «κόκκινες γραμμές» του, κατέφυγε στο τελευταίο όπλο που του απέμεινε, στην ύστατη επιλογή, στο δημοψήφισμα. Οπως «το Οχι, το σωστό», στο ποίημα του Καβάφη «Che fece …il gran rifiuto».
**********************
Βάσω Παπαντωνίου. Σοπράνο
Προς όσους προτρέπουν στο «ναι»
Το μήνυμά που στέλνετε είναι ανακριβές και αναληθές και ας αναφέρεστε στο δικαίωμα για «σεβασμό, στήριξη, αναγνώριση των θυσιών και προπαντός αλήθεια», που οφείλονται σε μια μεγάλη μερίδα των Ελλήνων. Το «όχι» δεν είναι όχι στην Ευρώπη, δεν λέει όχι στο ευρώ.Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας αντιτάχθηκε στον πρόεδρο του ΚΚΕ, κ. Κουτσούμπα, και αρνήθηκε την πρότασή του να συμπεριλάβει στο δημοψήφισμα και την παραμονή ή την έξοδο από την Ευρώπη.
Γίνεστε φορείς ακριβώς αυτής της προσπάθειας εκφοβισμού και επαναλαμβάνετε κάτι το οποίο ουδέποτε ετέθη από την παρούσα κυβέρνηση, η οποία εκθέτει τη «μόνη» αλήθεια που θέλει την Ελλάδα δέσμια και ζητεί στήριξη για καλύτερους όρους, με αδιαπραγμάτευτη την έννοια της παραμονής μας στην Ευρώπη, που όχι απλά μας θέλει να ανήκουμε, αλλά να είμαστε ακόμα και εάν κάποιοι «Eυρωπαίοι» μας θέλουν «Βαλκάνιους».
Το μήνυμά σας είναι εκφοβιστικό˙ είναι δίλημμα διχαστικό. Είναι προσπάθεια ανατροπής ακριβώς αυτού που καταργεί την αξιοπρέπεια, ατομική αλλά και συλλογική, δηλαδή την ελευθερία της επιλογής, και, σε τελευταία ανάλυση του αρνείστε να οδεύση στον δρόμο προς την αυτογνωσία και την ωρίμανση, που δεν έχει καμία σχέση με κομματικές κατευθύνσεις.
Το δημοψήφισμα δεν λέει «όχι» στην Ευρώπη, λέει «όχι» στην υποτέλεια, στο ψεύδος, στον φόβο.
Πηγή:efsyn.gr , 3.7.15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου