Plan B
Πρόσφατα μάθαμε ότι με εντολή
πρωθυπουργού μια μικρή ομάδα στο υπουργείο Οικονομικών είχε επεξεργαστεί
ένα εναλλακτικό σχέδιο λειτουργίας της οικονομίας, σε περίπτωση που η
πολιτική Σόιμπλε επικρατούσε και η Ελλάδα εξαναγκαζόταν σε ουσιαστική
έξοδο από το ευρώ. Ενώ βουλευτές της αντιπολίτευσης κατέθεσαν ερώτημα αν
η ελληνική κυβέρνηση είχε αναζητήσει χρηματοδότηση από τη Ρωσία.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη, την 11η Σεπτεμβρίου 2001, κατέστη υποχρεωτικό σε όλες τις μεγάλες εταιρίες του χρηματοπιστωτικού τομέα, καθώς και σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας να έχουν έτοιμο ένα καλοσχεδιασμένο Σχέδιο Συνέχισης Επιχειρηματικής Δραστηριότητας (Business Continuity Plan), σε περίπτωση εμφάνισης έκτακτου συμβάντος, το οποίο διακόπτει τη λειτουργία της επιχείρησης. Όταν έχεις να κάνεις με μια χώρα, η παράλειψη επεξεργασίας ενός τέτοιου σχεδίου συνιστά το λιγότερο εγκληματική ενέργεια.
Όσα περισσότερα εναλλακτικά σχέδια είχε η κυβέρνηση, ιεραρχώντας τα, τόσο περισσότερο θα έπρεπε να επιβραβεύεται αντί να λοιδορείται για αυτά. Aυτοί οι οποίοι ξορκίζουν την ύπαρξη εναλλακτικού σχεδίου, είναι μάλλον περισσότερο επικίνδυνοι για τη δημόσια διοίκηση και τη χώρα.
Ενδεχομένως το λάθος στους χειρισμούς του πρωθυπουργού να ήταν η δειλία στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε επικοινωνιακά αυτό το ζήτημα, παρασυρόμενος από μια μαζική προπαγάνδα, στην οποία ήθελε να απαντήσει ότι στόχος του δεν είναι η έξοδος από το Ευρώ, ενώ η πιο ορθή τοποθέτηση από το 2012 έως σήμερα είναι ότι το Ευρώ, με τη σημερινή του μορφή, είναι η λιγότερη επώδυνη νομισματική λύση για την Ελλάδα έως σήμερα, δεδομένων των συνθηκών.
Τα IOUs είναι μια προσωρινή λύση με σοβαρά προβλήματα. Επιστροφή στην δραχμή, ως ελεύθερα διαπραγματεύσιμου νομίσματος είναι μάλλον ανέφικτη, αλλά και το ευρώ με τη σημερινή του μορφή δεν είναι και τόσο διατηρήσιμο, καθώς αυτή τη στιγμή καταλήγει να είναι ένα μη-νόμισμα. Όμως υπάρχει λύση κατά την άποψή μου και αυτή θα αναλύσω σε επόμενο σημείωμά μου στην «Εφ.Συν.».
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη, την 11η Σεπτεμβρίου 2001, κατέστη υποχρεωτικό σε όλες τις μεγάλες εταιρίες του χρηματοπιστωτικού τομέα, καθώς και σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας να έχουν έτοιμο ένα καλοσχεδιασμένο Σχέδιο Συνέχισης Επιχειρηματικής Δραστηριότητας (Business Continuity Plan), σε περίπτωση εμφάνισης έκτακτου συμβάντος, το οποίο διακόπτει τη λειτουργία της επιχείρησης. Όταν έχεις να κάνεις με μια χώρα, η παράλειψη επεξεργασίας ενός τέτοιου σχεδίου συνιστά το λιγότερο εγκληματική ενέργεια.
Όσα περισσότερα εναλλακτικά σχέδια είχε η κυβέρνηση, ιεραρχώντας τα, τόσο περισσότερο θα έπρεπε να επιβραβεύεται αντί να λοιδορείται για αυτά. Aυτοί οι οποίοι ξορκίζουν την ύπαρξη εναλλακτικού σχεδίου, είναι μάλλον περισσότερο επικίνδυνοι για τη δημόσια διοίκηση και τη χώρα.
Ενδεχομένως το λάθος στους χειρισμούς του πρωθυπουργού να ήταν η δειλία στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε επικοινωνιακά αυτό το ζήτημα, παρασυρόμενος από μια μαζική προπαγάνδα, στην οποία ήθελε να απαντήσει ότι στόχος του δεν είναι η έξοδος από το Ευρώ, ενώ η πιο ορθή τοποθέτηση από το 2012 έως σήμερα είναι ότι το Ευρώ, με τη σημερινή του μορφή, είναι η λιγότερη επώδυνη νομισματική λύση για την Ελλάδα έως σήμερα, δεδομένων των συνθηκών.
Τα IOUs είναι μια προσωρινή λύση με σοβαρά προβλήματα. Επιστροφή στην δραχμή, ως ελεύθερα διαπραγματεύσιμου νομίσματος είναι μάλλον ανέφικτη, αλλά και το ευρώ με τη σημερινή του μορφή δεν είναι και τόσο διατηρήσιμο, καθώς αυτή τη στιγμή καταλήγει να είναι ένα μη-νόμισμα. Όμως υπάρχει λύση κατά την άποψή μου και αυτή θα αναλύσω σε επόμενο σημείωμά μου στην «Εφ.Συν.».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου