«Επικράτησε η γερμανική Ευρώπη»
«Κατά τη διάρκεια της μακράς
νύχτας των διαπραγματεύσεων για την Ελλάδα, μεταξύ της 12ης και της 13ης
Ιουλίου, κάτι θεμελιώδες στην Ε.Ε. ράγισε. Εκτοτε οι Ευρωπαίοι ζουν σε
ένα διαφορετικό είδος Ε.Ε.», τονίζει ο Φίσερ
Εφημερίδα των Συντακτών,25.07.2015:
Ο ωμός εκβιασμός της ελληνικής
κυβέρνησης από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, η απειλή με έξοδο της χώρας από
το ευρώ και η ταπεινωτική συμφωνία στην οποία υποχρεώθηκε η Αθήνα
ξύπνησαν -έστω και καθυστερημένα- αρκετές συνειδήσεις, όχι μόνο εκτός
αλλά και εντός της Γερμανίας.Ο ένας μετά τον άλλον, πολιτικοί, οικονομολόγοι, διαμορφωτές της γερμανικής κοινής γνώμης -εκτός της «συνήθους ύποπτης» Αριστεράς- αποφάσισαν να σπάσουν τη σιωπή τους μετά τη συμφωνία της 13ης Ιουλίου και να μιλήσουν ανοιχτά τόσο για το bullying της κυβέρνησης Μέρκελ στην Ελλάδα όσο και για τον μετασχηματισμό της χώρας τους σε δυνάστη της Ευρώπης.
«Σκιώδης καγκελάριος»
Το γνωστό γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» δεν δίστασε να αποκαλέσει σε χθεσινό άρθρο γνώμης τον «εγκέφαλο» της νέας Γερμανίας, τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, «σκιώδη καγκελάριο του πόνου». «Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παρουσιαζόταν βαθιά ευρωπαϊστής και στη συνέχεια απείλησε την Ελλάδα με έξοδο από το ευρώ.
Δεν άλλαξε γνώμη, απλώς επιθυμεί μια Ενωμένη Ευρώπη υπό τη γερμανική κυριαρχία», υπογραμμίζει στο άρθρο ο Γιάγκομπ Ογκστάιν, συμπληρώνοντας ότι «η απειλή κατά της Ελλάδας αποτελεί μια αλλαγή όχι μόνο για τη δημοφιλία του Σόιμπλε -η οποία αυξήθηκε στο εσωτερικό της Γερμανίας- αλλά και για τον γερμανικό ρόλο στην Ευρώπη». Ο Σόιμπλε μάλιστα δεν δίστασε να έρθει σε ρήξη με τη Μέρκελ για την Ελλάδα.
Ο λόγος, σύμφωνα με τον Ογκστάιν, ήταν ότι θέλει μιαν άλλη Ευρώπη, τη γερμανική Ευρώπη.
Σε ανάλογες διαπιστώσεις καταλήγει όμως και ο επί δύο δεκαετίες ηγέτης των Γερμανών Πρασίνων, πρώην υπουργός Εξωτερικών και αντικαγκελάριος της κυβέρνησης του Γκέρχαρντ Σρέντερ, Γιόσκα Φίσερ.
«Κατά τη διάρκεια της μακράς νύχτας των διαπραγματεύσεων για την Ελλάδα, μεταξύ της 12ης και της 13ης Ιουλίου, κάτι θεμελιώδες στην Ε.Ε. ράγισε. Εκτοτε οι Ευρωπαίοι ζουν σε ένα διαφορετικό είδος Ε.Ε.», τονίζει σε χθεσινό άρθρο του στην ιστοσελίδα Project Syndicate. «Αυτό που άλλαξε από εκείνη τη νύχτα», σημειώνει ο Φίσερ, «ήταν η Γερμανία που οι Ευρωπαίοι γνώρισαν μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».
Δηλαδή η Γερμανία της σταθερής δημοκρατίας, του κοινωνικού κράτους, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ολα αυτά θεωρούνται πια “ευρω-ρομαντισμός”, είναι ντεμοντέ. Η Γερμανία προωθεί πλέον στην Ευρώπη μόνο τα εθνικά της συμφέροντα, όπως κάθε άλλος, τονίζει ο Φίσερ.
«Ομως αυτός ο τρόπος σκέψης βασίζεται σε λανθασμένες υποθέσεις. Ο δρόμος που θα ακολουθούσε η Γερμανία στον 21ο αιώνα -προς μια “ευρωπαϊκή Γερμανία” ή μια “γερμανική Ευρώπη”- αποτέλεσε το θεμελιώδες, ιστορικό ερώτημα της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής για δύο αιώνες. Απαντήθηκε στη διάρκεια αυτής της μακράς νύχτας στις Βρυξέλλες, με τη “γερμανική Ευρώπη” να επικρατεί της “ευρωπαϊκής Γερμανίας”.
»Ηταν μια μοιραία απόφαση τόσο για τη Γερμανία όσο και για την Ευρώπη και αναρωτιέται κανείς αν η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ και ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε γνώριζαν πραγματικά τι έκαναν. (...) Για πρώτη φορά η Γερμανία δεν ήθελε περισσότερη Ευρώπη, ήθελε λιγότερη. Η στάση της εκείνη τη νύχτα διεμήνυε την επιθυμία της για αλλαγή της ευρωζώνης από ένα ευρωπαϊκό πρότζεκτ σε ένα είδος σφαίρας επιρροής.
»Η Μέρκελ υποχρεώθηκε να επιλέξει μεταξύ του Σόιμπλε και της Γαλλίας (και της Ιταλίας). Το ζήτημα ήταν θεμελιώδους σημασίας: Ο υπουργός της (Σόιμπλε) ήθελε να εξαναγκάσει ένα μέλος της ευρωζώνης σε “εθελοντική” έξοδο από το ευρώ ασκώντας τεράστια πίεση. Η Ελλάδα μπορούσε να φύγει (με πλήρη γνώση των καταστροφικών συνεπειών για την ίδια και την Ευρώπη) ή να αποδεχτεί ένα πρόγραμμα που την καθιστά ευρωπαϊκό προτεκτοράτο, χωρίς καμία ελπίδα βελτίωσης. Σήμερα η Ελλάδα είναι αντικείμενο μιας θεραπείας –επιπλέον λιτότητα- που απέτυχε στο παρελθόν και συνταγογραφήθηκε αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των εγχώριων πολιτικών αναγκών της Γερμανίας.
Επικίνδυνη πλάνη
»Ομως η μεγάλη σύγκρουση με τη Γαλλία και την Ιταλία δεν έχει τελειώσει αφού για τον Σόιμπλε το Grexit παραμένει επιλογή. Υποστηρίζοντας ότι η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι πιθανή μόνο εκτός της ευρωζώνης ο Σόιμπλε θέλει επί της ουσίας να επαναφέρει την “εθελοντική” έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.
»Ομως η προσέγγιση Σόιμπλε αποτελεί απειλή για την ευρωζώνη. Η πεποίθησή του ότι το ευρώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την οικονομική επανεκπαίδευση του ευρωπαϊκού Νότου θα αποδειχτεί επικίνδυνη πλάνη και μάλιστα όχι μόνο για την Ελλάδα. Οπως πολύ καλά γνωρίζουν Γάλλοι και Ιταλοί, μια τέτοια άποψη βάζει σε κίνδυνο όλο το ευρωπαϊκό σχέδιο, το οποίο οικοδομήθηκε στη διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη.
»Η Γερμανία είναι ο μεγάλος κερδισμένος αυτής της ευρωπαϊκής ενοποίησης, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Ο εξευρωπαϊσμός της γερμανικής πολιτικής -συμπληρώνει- γέμισε το “πολιτισμικό κενό” της ωμής χρήσης στρατιωτικής ισχύος που είναι ενσωματωμένο στο γερμανικό κράτος από την εποχή του Μπίσμαρκ. Το να επιτραπεί η διάβρωση ή ακόμα χειρότερα το γκρέμισμα αυτού του πυλώνα αποτελεί μια τρέλα της ανώτερης τάξης. Γι’ αυτό στην Ε.Ε. που αναδύθηκε το πρωί της 13ης Ιουλίου τόσο η Γερμανία όσο και η Ευρώπη κινδυνεύουν να χάσουν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου