Σάββατο, Ιουλίου 04, 2015

Τόσος φανατισμός πια, τόση σκοτοδίνη;

Ντροπιαστική αφωνία

Ο Μάρτιν Σουλτς, η Ανγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ AP Photo/Francois Walschaerts
Είναι σούρουπο Παρασκευής 3 Ιουλίου 2015 όταν γράφεται αυτό το σύντομο κείμενο. Έχουν περάσει 24 ώρες από τη στιγμή που έγινε γνωστή η δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, την οποία σας θυμίζω, αποδίδοντάς την σε ελεύθερη απόδοση: «κερδίζει το «ναι», παραιτείται ο Τσίπρας, σχηματίζεται κυβέρνηση τεχνοκρατών για να μπορούμε να διαπραγματευόμαστε και το φθινόπωρο εκλογές».
Την κατάπτυστη αυτή παρέμβαση του κορυφαίου Ευρωπαίου αξιωματούχου (μας έδωσε οδικό χάρτη ο άνθρωπος) δεν την αποδοκίμασαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κόπτονται για την παρουσία της χώρας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και εκδίδουν ανακοινώσεις για ψύλλου πήδημα, ενώ τα συστημικά μέσα ενημέρωσης την πέρασαν στο ντούκου.
Προσωπικά δεν με εξέπληξε η αφωνία των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Εδώ και καιρό λειτουργούν σαν ιμάντες μεταβίβασης των εντολών της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.
Δεν με εξέπληξε επίσης η αλαλία των μέσων ενημέρωσης. Είναι βασιλικότερα του βασιλέως.
Με εξέπληξε όμως δυσάρεστα η απουσία αντίδρασης από τους επιστήμονες, τους διανοούμενους και τους καλλιτέχνες που έχουν ταχθεί με το «ναι».
Τόσος φανατισμός πια, τόση σκοτοδίνη; Μερικοί απ' αυτούς έχουν περάσει από την Αριστερά και έχουν δώσει αγώνες για τη δημοκρατία.
Δεν αισθάνονται προσβεβλημένοι; Κρίμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: