H αγάπη έναι ζάχαρη, μέλι και γλυκορύζι

[...] ας είμεστεν ελεύθεροι στου πόθου το λιβάδι,
οπού 'ν' τα ρόδα τα πολλά, τα λούλουδα και τ' άθη (-άνθη),
κι' ειτις (= αν κάποιος) εμπή 'ς τέτοιαν οδόν κι' εις τέτοια στράτα να 'ρθη,
γη (=η) αγάπη έναι ζάχαρη, μέλι και γλυκορύζι,
και τα παιδιά εκ (=από) τες μάνες τως (=τους) ο έρωτας χωρίζει.

«Ριμάδα κόρης και νιού», 105-110. Λίνος Πολίτης,
Ποιητική Ανθολογία,
Μετά την Άλωση (15ος και 16ος αιώνας).
Γαλαξίας, σελ 106.