Έγχορδο όργανο, η ψυχή μου...

VENEDIG
 
An der Brucke stand
jungst ich in brauner Nacht.
Fernher kan Gesang;
goldener Tropfen quölls
uber die zitternde Flache weg.
Goldeln, Lichter, Musik –
trunken schwamms in die Dämmrung hinaus …
Meine Seele, ein Saitenspiel,
sang sich, unsichtar berührt,
heinlich ein Gondellied dazu,
zitternd vor bunter Seligkeit.
– Hörte jemand ihr zu?

Friedrich Nietzsche (1844-1900) , " Ecce Homo / Warum ich so klug bin 7", 1889.

 *************
 
ΒΕΝΕΤΙΑ 

Σ' ένα γεφύρι στεκόμουν
Δεν πάει πολύς καιρός· ήταν η νύχτα μελιχρή.
Από μακριά ένα τραγούδι ερχόταν:
Σαν σταγόνα πλήθαινε από χρυσάφι
Πάνω στου νερού την τρεμάμενη όψη. Γόνδολες,
Φώτα και μουσικές, μεθυσμένα, έπλεαν στο λυκόφως.
Έγχορδο όργανο, η ψυχή μου,
Από αθέατη δύναμη δονούμενη, εντός μου τραγουδούσε,
Κάποιο τραγούδι γόνδολας ριγώντας κρυφά
Από πολύχρωμη ευτυχία.
Την άκουγε, άραγε, κανείς;

Φρειδερίκος Νίτσε (1844-1900)

Μετάφραση Βασίλης Ζηλάκος , "Ελευθεροτυπία",  20 Νοεμβρίου 2009.
****************************************

 MOYΣΙΚΗ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΝΙΤΣΕ

 00:00 Eine Sylvesternacht, for violin and piano
11:07 Ungewitter
13:09 Heldenklage
15:02 Verwelkt
16:20 Morgenröthe
18:02 Das zerbrochene Ringlein
21:48 Aus der czarda
23:18 Unendlich
25:40 Einleitung III
27:21 Mein Platz vor der Tur
29:06 Nachklang Einer Silvesternacht, for piano
44:10 Aus der Jugendzeit
46:55 Allegro
49:28 Ermanisch
57:47 Beschwörung
1:01:32 Zigeunertanz
1:04:22 Die Junge Fischerin
1:08:22 Unendlich II
1:11:27 Édes titok (Still und ergeben)
1:13:33 Einleitung I
1:15:39 Nachspiel
1:17:41 Unendlich, for piano
1:22:45 Wie sicht Rebenranken schwingen
1:24:00 Junge Fischerin
1:27:16 Da geht ein Bach
1:28:43 Vereinsamt
1:32:16 Venedig
1:34:37 Miserere
1:40:59 Phantasie
1:42:44 Das Fragment an sich
1:45:09 Herbstlich sonnige tage