Γράφω ...γιατί είμαι συγγραφέας

 ΜΑΡΓΚΑΡΕΤ ΑΤΓΟΥΝΤ

Ο ταλαντούχος αναγνώστης ζει με το βιβλίο

Συνέντευξη της διάσημης μυθιστοριογράφου στον Θανάση Λάλα

Πηγή: Έθνος, 21/9/14

Ισως η μεγαλύτερη εν ζωή συγγραφέας στην αγγλόφωνη λογοτεχνία. Για μένα, μια περίπτωση που στο μέλλον θα θεωρηθεί ατόπημα αν η Σουηδική Ακαδημία δεν την έχει βραβεύσει με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου στις 19.00 η Μάργκαρετ Ατγουντ θα μιλήσει στο Megaron Plus με θέμα «Δυστοπίες και η ελληνική επιρροή πάνω σε αυτές».

Εχει βέβαια στη ζωή της σαρώσει όλα τα βραβεία και τις διακρίσεις που υπάρχουν ανά τον κόσμο για συγγραφείς και το έργο τους. Σαράντα βιβλία, απόδειξη της λογοτεχνικής ιδιοφυΐας της γυναίκας που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην καρδιά ενός δάσους στον βορρά της γης του Καναδά, χωρίς τηλεόραση, συναντώντας σπάνια ανθρώπους και γεμίζοντας τον χρόνο της παιδικής της ηλικίας και της εφηβείας της με ιστορίες από βιβλία που της διάβαζε η μητέρα της, δυνατά, κάθε μέρα! Τη συνάντησα στο Παρίσι, μέσα στον εκκωφαντικό θόρυβο της καθημερινότητας της μεγαλούπολης. Παρ' όλα αυτά η φωνή της σκέψης της ήταν τόσο δυνατή που στεκόταν πάνω από όλους τους θορύβους, σαν μελωδία μοναδική! Απολαύστε την!
Εχω πολλές ερωτήσεις που περιμένουν απάντηση από σας...
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν... Μη χάνουμε χρόνο! (χαμογελάει διακριτικά)
Το ζήτημα πάντα είναι ποια ερώτηση θα ήταν η καλύτερη για αρχή...
Διαλέξτε μια στην τύχη από το καλάθι της μνήμης σας. Ας αφεθούμε από την αρχή στην τύχη.
Μπορεί όμως η πρώτη ερώτηση να υπογραμμίσει και τη συνέχεια της κουβέντας, ίσως και το τέλος της...
Μπορεί... Αλλά έτσι συμβαίνει πάντα. Είναι πάντα ένα ρίσκο η αρχή... Αφού δεν μπορούμε να προβλέψουμε τη συνέχεια, ας πάρουμε το ρίσκο μιας αρχής.
Ξεκινάτε να γράφετε ένα μυθιστόρημα όταν βρεθεί μια αρχή... Τι σας βασανίζει περισσότερο; Η αρχή ή το τέλος;
Το πιο δύσκολο είναι πάντα η αρχή. Ξεκινώ αφού βρω μια αρχή... Πολλές φορές βέβαια νομίζεις ότι βρήκες την αρχή, αλλά στη συνέχεια, μπαίνοντας στην πλοκή και στους ήρωες, ψάχνοντας το ψαχνό της αφήγησης, συνειδητοποιείς πως δεν ήταν αυτή η σωστή αρχή. Οπότε «μετακινείσαι». Σε διάφορα σημεία της γραφής ενός μυθιστορήματος η αρχή αλλάζει και όσο φθάνεις προς το τέλος οι επιλογές της σωστής αρχής λιγοστεύουν, μέχρι που φτάνεις στο τέλος να έχεις μόνο μία αρχή που ταιριάζει στο μυθιστόρημα που μόλις τελείωσε...
Με άλλα λόγια, στη γραφή του μυθιστορήματος γίνεται το αντίθετο από αυτό που γίνεται στη ζωή...
Ναι... Στη ζωή παίρνεις μια απόφαση και ξεκινάς... Μετά αναγκάζεσαι τις περισσότερες φορές να υποστηρίξεις αυτή την απόφαση που πήρες, έστω κι αν νιώθεις ότι ήταν λάθος... Στο μυθιστόρημα, μέχρι να φτάσεις στη έκδοσή του, μπορείς να αλλάξεις ό,τι θέλεις. Μόνο μετά την έκδοσή του δεν μπορείς να επέμβεις πια. Ισως γι' αυτό λένε ότι ένα μυθιστόρημα αρχίζει τη ζωή του από τη στιγμή που θα βγει από το συρτάρι του συγγραφέα.
Γιατί γράφετε;
Κανείς δεν ξέρει την απάντηση σε αυτό το ερώτημα... Αλλά η πιο σύντομη απάντηση είναι γιατί είμαι συγγραφέας.[.................]

Ολόκληρη η συνέντευξη ΕΔΩ=>Ο ταλαντούχος αναγνώστης ζει με το βιβλίο