Προς ένα «αμερικανικό» (μη) σύστημα υγείας με αυξημένες δαπάνες και μειωμένες παροχές;
Οι εξαγγελίες Βορίδη για την υγεία και την περίθαλψη
του Γιώργου Νικολαΐδη
.Eιρωνεία
της συγκυρίας: Η κυβέρνηση δημοσιοποίησε τις αλλαγές στον κανονισμό
κάλυψης των προληπτικών διαγνωστικών εξετάσεων και των θεραπευτικών
καλύψεων, αλλά και την ανάθεση της διαχείρισης των οικονομικών των
δημοσίων νοσοκομείων σε μια ανώνυμη εταιρεία, την ίδια στιγμή που τα
βρετανικά συνδικάτα του εκεί Εθνικού Συστήματος Υγείας οργανώνουν σειρά
κινητοποιήσεων ενάντια στην ενδεχόμενη παράδοση των νοσοκομείων σε
αμερικάνικες πολυεθνικές. Και διαμαρτύρονται όχι για τη μια ή την άλλη
από τις όντως αλλοπρόσαλλες πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση Κάμερον
(όπως και η προηγούμενη των Εργατικών) σε εθνικό επίπεδο, αλλά ενάντια
στην Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP), που η
Ευρωπαϊκή Ένωση διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ: οι πρόνοιες της τελευταίας
δίνουν τη δυνατότητα σε κάθε πολυεθνική να μηνύσει τα κράτη, εφόσον τα
μέτρα που παίρνουν παρεμποδίζουν ενδεχόμενη μελλοντική κερδοφορία των
επιχειρηματικών της συμφερόντων! Μάλιστα, η διαφοροποίηση (σε σχέση με
την παλαιότερη GATS ή ανάλογες συμφωνίες της ΕΕ με άλλη κράτη) είναι ότι
ανάμεσα στα αγαθά που αφορά η ΤΤIP συγκαταλέγεται και η περίθαλψη — με
τη βρετανική κυβέρνηση να διατυπώνει επιφύλαξη μόνο για την υπηρεσία
άμεσης επέμβασης (το ΕΚΑΒ, σαν να λέμε). Και αυτό έχει εξοργίσει τα
βρετανικά συνδικάτα και την κοινή γνώμη, που υποστηρίζουν ότι αποτελεί
δούρειο ίππο για την ιδιωτικοποίηση του βρετανικού συστήματος αλλά και
την παράδοση της οικονομικής του διαχείρισης σε ιδιωτικές πολυεθνικές,
κυρίως αμερικανικών συμφερόντων. Άλλωστε, τα διάφορα «πειράματα» των
τελευταίων δεκαετιών έχουν προετοιμάσει καταλλήλως το έδαφος,
φτιάχνοντας εταιρικά σχήματα διαχείρισής του σε περιφερειακή βάση, που
αρχικώς παρουσιάστηκαν ως ευέλικτα δημόσια μοντέλα διοίκησης για τη
βελτίωση της αποδοτικότητας και τον περιορισμό της σπατάλης…
Φωτογραφία του Κόλιν Στιλ
(από το facebook του Τάκη Γέρου)
(από το facebook του Τάκη Γέρου)
Την ίδια στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση
εφαρμόζει μια δέσμη μέτρων που συνοψίζεται στα εξής: α) δραστικός
περιορισμός των διαγνωστικών εξετάσεων, προληπτικών και μη, β)
περιορισμός, με το μοντέλο των κλειστών σφαιρικών προϋπολογισμών, των
δαπανών θεραπείας, τόσο σε νοσοκομειακή όσο και σε εξωνοσοκομειακή βάση,
γ) ανάθεση της διαχείρισης (οικονομικής και διοικητικής) των δημόσιων
νοσοκομείων σε εταιρεία, με υπεραντιπροσώπευση των ιδιωτικών συμφερόντων
του κλάδου της περίθαλψης και σαφέστατη εντολή να λειτουργήσει την
«αγορά» υπηρεσιών περίθαλψης με ίσους όρους ανταγωνισμού ανάμεσα στα
νοσοκομεία του ΕΣΥ και τις ιδιωτικές κλινικές. Βέβαια, είχαν προηγηθεί η
σταδιακή μείωση του ποσοστού συμμετοχής του ΕΟΠΥΥ στο κόστος των
φαρμάκων (είτε άμεσα είτε μέσω της κάλυψης του κόστους μόνο του
φθηνότερου γενοσήμου είτε μέσω του παντελώς άνευ νοήματος πλαφόν κόστους
συνταγογράφησης στους γιατρούς), η διάλυση του συστήματος πρωτοβάθμιας
περίθαλψης των ασφαλιστικών ταμείων, οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων και
Κέντρων Υγείας. Το μήνυμα είναι σαφές: το δημόσιο σύστημα περίθαλψης
πρέπει να λειτουργεί σαν ιδιωτική επιχείρηση. Αν μεν «βγαίνει»
οικονομικά, έχει καλώς, αν όχι…
Πώς όμως μπορεί να «βγαίνει» ένα
νοσοκομείο; Πώς «βγαίνουν» οι ιδιωτικές κλινικές; Στην πραγματικότητα,
όλα τα παραπάνω συνιστούν μια γιγαντιαία επιχείρηση μεταφοράς πόρων από
το δημόσιο στο ιδιωτικό σύστημα περίθαλψης. Και, φυσικά, με
ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια τα δημόσια νοσοκομεία, όσο και αν διώχνουν
κλοτσηδόν τους «ξεδοντιάρηδες», που λέει και ο σοσιαλιστής γάλλος
Πρόεδρος, για να μειώσουν τις ζημίες, μάλλον δεν θα μπορέσουν να
ανταγωνιστούν τα ιδιωτικά. Έτσι, οι (σπάνιοι πια) πόροι θα μεταφέρονται
προνομιακά προς τα τελευταία, με τάχα «αντικειμενικούς» κανόνες. Και με
την υποστελέχωση, τις ελλείψεις στα υλικά, την κομματική διοίκηση και
όλα τα σχετικά, οι κυβερνώντες θα φροντίσουν ώστε το δημόσιο σύστημα να
κατέβει στον αγώνα με σοβαρά χάντικαπ: σαν να βάζεις δυο αθλητές να
παραβούν κατοστάρι, και πριν τον αγώνα να τραυματίζεις τον ένα στα
πόδια, να του δένεις τα χέρια και να του ρίχνεις πεπονόφλουδες στον
δρόμο. Συνέχεια ανάγνωσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου