Σάββατο, Σεπτεμβρίου 20, 2014

Η ΣΤΡΕΒΛΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Οι ευφυείς Ελληνες έχασαν από την ομαδικότητα των ...κουτόφραγκων!







 
Δυστυχώς ζούμε σε μία χώρα με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν αναπτύσσει -σε σύγκριση με άλλα προηγμένα δυτικά συστήματα- την κριτική σκέψη και τη συλλογική δράση.

Η ατομική διάκριση του κάθε μαθητή από το δημοτικό σχολείο, είναι ο κανόνας και η συλλογική, η ομαδική δουλειά, η εξαίρεση. Η αποστήθιση κειμένων , φράσεων, χρονολογιών, αλγεβρικών κανόνων, είναι το σύνηθες, ενώ οι εργασίες από κοινού με άλλους μαθητές, ή φοιτητές στο Πανεπιστήμιο, η συζήτηση μέσα στην τάξη, η αναζήτηση των αιτίων στην ιστορία, στην τέχνη, στα μαθηματικά, έρχονται σαν ευχάριστο διάλειμμα, αντί να είναι η συνήθης πρακτική.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη της ατομικής έναντι της συλλογικής δράσης, που στερεί από την προσωπικότητα του αυριανού πολίτη, την ομαδικότητα που τόσο αναγκαία είναι στις μέρες της κρίσης για την αντιμετώπιση των επιβαλλόμενων νεοφιλελεύθερων μονόδρομων, που στο τέλος τσαλακώνουν και τον ατομισμό και την προσωπικότητα.

Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που πέρασαν πρακτικές διάλυσης της παραγωγικής βάσης, της πραγματικής οικονομίας και του κοινωνικού κράτους, με σχετική ευκολία… Ο κοινωνικός αυτοματισμός λειτούργησε άψογα, η διαίρεση των πολιτών κάθε φορά σε θιγόμενους και μη ενεργοποίησε τα ταπεινά αντανακλαστικά του εγωκεντρικού Έλληνα…

Ως πολίτες έχουμε όμως και άλλα ελαττώματα που είναι απόρροια, της στρεβλής παιδείας μας. Ενώ είμαστε η χώρα που το συγκριτικό της πλεονέκτημα θα έπρεπε να είναι οι κλασικές , οι ανθρωπιστικές σπουδές... η χώρα που δίδαξε το μέτρο και όχι την υπερβολή, την αριστοτελική μεσότητα ως αρετή, φτάσαμε στις ακρότητες να καταδικάσουμε συλλήβδην ότι μας συνδέει με το πρόσφατο παρελθόν. Η έλλειψη ιστορικής παιδείας και κουλτούρας λόγω της τεχνολογικής μονομέρειας και της πάση θυσία εισαγωγής σε ένα τριτοβάθμιο σύστημα που ανεδείκνυε ως προτέρημα την παπαγαλία, αντί της κριτικής σκέψης, τη θεωρία αντί της πράξης, είχε ως αποτέλεσμα να είμαστε και οικονομικά αμόρφωτοι. Έτσι μπόρεσε η κυρίαρχη προπαγάνδα να μας απογαλακτίσει από ένα παρελθόν όπου κάθε τι κοινωνικό βαφτίστηκε σήμερα οπισθοδρόμηση και κάθε κατεδάφισή του εκσυγχρονισμός και διαρθρωτική αλλαγή.

Η έλλειψη ιστορικού προτύπου και στοιχειώδους οικονομικής παιδείας μας έκαναν να μην αντιληφθούμε έγκαιρα ότι επαναλαμβάνεται το ίδιο λάθος της κυβέρνησης Γούντρου Ουίλσον μετά το κραχ του '29 στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και να στείλουμε στο πυρ το εξώτερο τον Κέυνς (από την εγχώρια διανόηση) που έλεγε το απλό ότι την οικονομία σε περιόδους κρίσης την κινεί το κράτος και όχι η ιδιωτική πρωτοβουλία, που λουφάζει τρομαγμένη από τις επιπτώσεις της .

Να θεωρήσουμε το κοινωνικό κράτος ως κόστος και όχι ως επένδυση και προστιθέμενη αξία στο ΑΕΠ της χώρας, να δεχτούμε ότι φταίει ο εμφύλιος και τα 400 χρόνια σκλαβιάς για την οπισθοδρόμησή μας και όχι η αδυναμία μας να οργανωθούμε, να συνεννοηθούμε, να αναγνωρίσουμε και την αυθεντία του άλλου.. . Να βρούμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και να φτιάξουμε το δικό μας success story με δική μας απόφαση και όχι έξωθεν επιβολή.

Θα έπρεπε να έχουμε στη χώρα ως εξαγώγιμο προϊόν της τον πολιτισμό και τη διανόηση, όχι το δυτικότροπο μιμητισμό. Ενώ θα έπρεπε να είμαστε η silicon valley της φιλοσοφικής σκέψης, του πνεύματος και του φωτός, του αριστοτελικού «αληθεύειν», έναντι του προτεσταντικού «χρησιμεύειν», σπεύσαμε να αναλωθούμε στο νέο μοντέλο της Apple και στα iphone και να επικοινωνήσουμε με tablets σε ένα εικονικό κόσμο, με εικονικούς φίλους, εικονικούς συντρόφους, ψηφιακούς συνοδοιπόρους, που όταν στη δύσκολη στιγμή τους αναζητήσουμε θα βρούμε σιγή ασυρμάτου. Γίναμε λοιπόν η χώρα της στρεβλής ανάπτυξης και της μονομέρειας του τεχνολογικού προτύπου των δυτικών κοινωνιών. Κοινώς αντιγράψαμε όλα τα στραβά της Εσπερίας (τη μονομέρεια της τεχνολογίας) και δεν υιοθετήσαμε από τους εταίρους, αυτά που είναι η φυσική συνέχεια της τρισχελιετούς μας ιστορίας, δηλαδή την κριτική σκέψη και την αναζήτηση της αλήθειας, με ομαδική δουλειά και φυσικά το μέτρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: