Τρίτη, Φεβρουαρίου 12, 2013

ΚΟΡΝΤΟΜΠΑ, ΜΑΚΡΙΝΗ ΚΑΙ ΜΟΝΗ



Κόρντομπα, μακρινή και μόνη

Πουλάρι μαύρο, φεγγάρι γεμάτο
κι ελιές στο δισάκι μου

Αν και τους ξέρω τους δρόμους
ποτέ δε θα φτάσω στην Κόρντομπα

Αχ τι ατέλειωτος δρόμος
αχ πουλάρι μου γενναίο
Ο θάνατος, αχ, με καρτεράει
προτού να φτάσω στην Κόρντομπα

Κόρντομπα, μακρινή και μόνη

Μέσα απ' τον κάμπο, μέσα από τον άνεμο
πουλάρι μαύρο, φεγγάρι κόκκινο

Ο θάνατος με παραμονεύει
από τους πύργους της Κόρντομπα

Αχ τι ατέλειωτος δρόμος...

Κόρντομπα, μακρινή και μόνη

ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: