Ακροδεξιά τρομοκρατία: μια τρομοκρατία που μένει χαμηλά στην ατζέντα
Η
υπόθεση της τρομοκρατίας που επανήλθε τις τελευταίες ημέρες, μας έφερε
διάφορες μνήμες και γέννησε σκέψεις. Η τρομοκρατία ποτέ δεν αποτέλεσε
μαζική μέθοδο κοινωνικού αγώνα. Ο τρόπος δράσης, η μεταχείριση της βίας
και τα τελικά αποτελέσματα είναι όχι απλώς κατακριτέα, αλλά και ενάντια
στο ίδιο το κίνημα. Το πρώτο θύμα της αντιεξουσιαστικής τρομοκρατίας
είναι τα κοινωνικά κινήματα, η κοινωνική αντιπολίτευση, το μαζικό
ξεκίνημα με τις επιμέρους και κατά τόπους εκφράσεις του.
Οι πολίτες δεν αφυπνίζονται με
τρομοκρατικά χτυπήματα. Αντίθετα, η πλειονότητά τους «μαζεύεται» και
απομακρύνεται περισσότερο από το κίνημα, λόγω ακριβώς του συντηρητισμού
που κουβαλούν. Όπως πόλεμος με έναν δεν γίνεται, έτσι και κίνημα δεν
ξεπηδά από μια χούφτα «ανταρτών». Και αυτό ακριβώς είναι το αρνητικό για
το κίνημα, η συρρίκνωσή του. Και φυσικά σε αυτό έρχεται να προστεθεί
και η μηντιακή και πολιτική προπαγάνδα και η αλλοίωση των γεγονότων,
προκειμένου να τρομάξουν τους πολίτες και να διασύρουν εκείνους που
αγωνίζονται μέσα στον κόσμο και στα κινήματα με προτάσεις και στόχους.
Ωστόσο, η συζήτηση για την τρομοκρατία
και η εμμονή των μήντια και της κυβέρνησης να την περιορίσει στα
αριστερά του γραμμικού ιδεολογικοπολιτικού άξονα ή στον χώρο των
αντιεξουσιαστών μας υποχρεώνει να θυμίσουμε ότι σήμερα μιλάμε πια στην
Ελλάδα, ξανά, και για ακροδεξιά τρομοκρατία. (περισσότερα…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου