ΑΣ΄ ΤΗ ΒΑΡΚΑ
Άσ' τη βάρκα στο κύμα όπου θέλει να τρέχει,
ας ορίζει τ' αγέρι, τιμόνι-πανί,
τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί,
η ζωή μια δροσιά είναι, ένα κύμα, ας το φέρει
όπου θέλει τ' αγέρι, όπου ξέρει τ' αγέρι.
Ας αλλάζουν λιβάδια με βράχους και δάση,
γύρω ας φεύγουν πού πύργοι, πού καλύβας καπνός,
είτ' ειδύλλιο γελούμενο απλώνετ' η πλάση,
είτ' αντάρες και μπόρες σου κρεμά ο ουρανός,
μη θαρρείς το πανί σου μπορείς να βαστάξεις,
όπου θέλει το κύμα μαζί του θ' αράξεις.
Τι γυρεύεις, τι θέλεις μη κι εσύ το γνωρίζεις;
Έχεις πιάσει ποτέ σου το τι κυνηγάς;
Μη 'που σπέρνεις καλό το κακό δε θερίζεις;
Δε σκοντάβεις σε ρώτημα σ' ότι ρωτάς;
Ό,τι σ' έχει μαγέψει κι ό,τι σου 'χει γελάσει,
το 'χεις μόνος κερδίσει, μοναχός ετοιμάσει;
'Ασε τότε το κύμα όπου θέλει να σπάζει,
άσ' τις ζάλες να σέρνουν τυφλά τη καρδιά
κι αν τριγύρω βογγά κι αν ψηλά συννεφιάζει,
κάπου ο ήλιος σε κάποιο γιαλό θα γελά
κι αν πικρό τη ψυχή σου το δάκρυ τη ραίνει
πάντα κάπου κρυφή, μια χαρά τη προσμένει.
ας ορίζει τ' αγέρι, τιμόνι-πανί,
τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί,
η ζωή μια δροσιά είναι, ένα κύμα, ας το φέρει
όπου θέλει τ' αγέρι, όπου ξέρει τ' αγέρι.
Ας αλλάζουν λιβάδια με βράχους και δάση,
γύρω ας φεύγουν πού πύργοι, πού καλύβας καπνός,
είτ' ειδύλλιο γελούμενο απλώνετ' η πλάση,
είτ' αντάρες και μπόρες σου κρεμά ο ουρανός,
μη θαρρείς το πανί σου μπορείς να βαστάξεις,
όπου θέλει το κύμα μαζί του θ' αράξεις.
Τι γυρεύεις, τι θέλεις μη κι εσύ το γνωρίζεις;
Έχεις πιάσει ποτέ σου το τι κυνηγάς;
Μη 'που σπέρνεις καλό το κακό δε θερίζεις;
Δε σκοντάβεις σε ρώτημα σ' ότι ρωτάς;
Ό,τι σ' έχει μαγέψει κι ό,τι σου 'χει γελάσει,
το 'χεις μόνος κερδίσει, μοναχός ετοιμάσει;
'Ασε τότε το κύμα όπου θέλει να σπάζει,
άσ' τις ζάλες να σέρνουν τυφλά τη καρδιά
κι αν τριγύρω βογγά κι αν ψηλά συννεφιάζει,
κάπου ο ήλιος σε κάποιο γιαλό θα γελά
κι αν πικρό τη ψυχή σου το δάκρυ τη ραίνει
πάντα κάπου κρυφή, μια χαρά τη προσμένει.
Κωνσταντίνος Χατζόπουλος (1868-1920)
Μικρό 5-λεπτο ντοκιμαντέρ, με οπτικό υλικό παρμένο από το
βιβλίο της Μαίρης Χρυσικοπούλου ΣΑΝΝΥ Χαίγκμαν - Χατζοπούλου, " ΤΑ
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΟΥ, η ζωή μου με τον Κώστα Χατζόπουλο".
Υπάρχουν πολλές ανέκδοτες οικογενειακές φωτογραφίες του
Κώστα Χατζόπουλου και της Σάννυ Χαίγκμαν - Χατζοπούλου, ενώ ακούγεται μελοποιημένο το πασίγνωστο ποίημά του "Η βάρκα".
Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 2012, στην
Αθήνα, στην αίθουσα "Στοά του βιβλίου", κατά την παρουσίαση του
ανωτέρω βιβλίου. Η βιντεοσκόπηση έγινε με τα τεχνικά μέσα της Στοάς του βιβλίου
και μας δόθηκε προς δημοσίευση. www.aetolia.gr
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΟΥΝ
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ
Ν.Ε.Λ. ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ.
Le Vent Nous Portera
Je n'ai pas peur de la routeFaudrait voir, faut qu'on y goûte
Des méandres au creux des reins
Et tout ira bien là
Le vent nous portera
Ton message à la Grande Ourse
Et la trajectoire de la course
Un instantané de velours
Même s'il ne sert à rien va
Le vent l'emportera
Tout disparaîtra mais
Le vent nous portera
La caresse et la mitraille
Et cette plaie qui nous tiraille
Le palais des autres jours
D'hier et demain
Le vent les portera
Génétique en bandoulière
Des chromosomes dans l'atmosphère
Des taxis pour les galaxies
Et mon tapis volant dis ?
Le vent l'emportera
Tout disparaîtra mais
Le vent nous portera
Ce parfum de nos années mortes
Ce qui peut frapper à ta porte
Infinité de destins
On en pose un et qu'est-ce qu'on en retient?
Le vent l'emportera
Pendant que la marée monte
Et que chacun refait ses comptes
J'emmène au creux de mon ombre
Des poussières de toi
Le vent les portera
Tout disparaîtra mais
Le vent nous portera
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου