Κυριακή, Φεβρουαρίου 17, 2013

Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


Stéphane Mallarmé
(1842 – 1898)
Γάλλος ποιητής , ο πιο εκφραστικός εκπρόσωπος του συμβολισμού.
Μολονότι το έργο του ημιτελές και μικρό σε όγκο, θεωρείται
πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της ποίησης στο 19ο και 20ό αιώνα.
Δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη μουσικότητα των λέξεων και όχι
στη σημασία τους, κατάφερε να δημιουργήσει ποιητικά σύνολα,
που ξεχωρίζουν, παρά την αμφισημία και τη ρευστότητα λέξεων
και φράσεων, για την αιθέρια λεπτότητα του ύφους τους.
Η ποίηση του Μαλαρμέ ενέπνευσε τα μεγάλα
κινήματα των αρχών του εικοστού αιώνα ,
το φουτουρισμό, τον ντανταϊσμό και τον υπερρεαλισμό.
ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΡΑΦΗΣ

1. Le tombeau d’Edgar Poe
Ο τάφος του Edg
ar Poe
1 Tel qu'en Lui-même enfin l'éternité le change,
Τέτοιο ως νάναι ο ίδιος πια ας του αλλάζ’ η αιωνιότης ντύμα,
Le Poète suscite avec un glaive nu
Μ΄ένα μαχαίρι ξεσηκώνει ο Ποιητής γυμνό

Son siècle épouvanté de n'avoir pas connu
Την ξαφνιασμένη του εποχή που δεν ήταν γνωστό
Que la mort triomphait dans cette voix étrange !
Πώς θριάμβευεν ο θάνατος στο έμφωνο τούτο κλίμα!

5 Eux, comme un vil sursaut d'hydre oyant jadis l'ange
Εκείνοι , όρμημα ύδρας πριν στου αγγέλου εμπρός το ρήμα
Donner un sens plus pur aux mots de la tribu
Στις λέξεις της φυλής νόημα πούδινε πιο αγνό
Proclamèrent très haut le sortilège bu
Έξοχο επευφήμησαν τον πιωμένο μάγο αχό
Dans le flot sans honneur de quelque noir mélange.
Μες στο χωρίς καμιά τιμή μίγματος μαύρου κύμα.

Du sol et de la nue hostiles, ô grief !
Από γη κι από νεφέλη εχθρούς, ω αιχμηρό γραφτό!
10 Si notre idée avec ne sculpte un bas-relief
Με την ιδέα μας μαζί αν δεν λαξευθεί γλυπτό
Dont la tombe de Poe éblouissante s'orne
Που τον περίλαμπρο του Poe τάφο να κοσμήσει,

Calme bloc ici-bas chu d'un désastre obscur,
Γαλήνη όγκου εδώ πεσμένου σκοτεινής πληγής,
Que ce granit du moins montre à jamais sa borne
Όριο για πάντα ας δείχνει του γρανίτη τούτου η φύση
14 Aux noirs vols du Blasphème épars dans le futur.
Προς τη μαυρόφτερη Αρά διασποράς μελλοντικής.

****O τάφος του Πόε στη Βαλτιμόρη.
***********************************************
2. Le vierge, le vivace et le bel aujoud'hui_____________________
Παρθένα , όλη ζωή η σημερινή

Le vierge, le vivace et le bel aujoud'hui 

Παρθένα , όλη ζωή η σημερινή
Va-t-il nous déchirer avec un coup d'aile ivre
Με χτύπημα φτερού θα μας ραγίσει
 

Ce lac dur oublié que hante sous le givre
 Την ξεχασμένη λίμνη αυτή που ξωτικό έχει κλείσει
Le transparent glacier des vols qui n'ont pas fui!
Στην πάχνη ο πάγος διάφανος πτήσης χωρίς φυγή!

Un cygne d'autrefois se souvient que c'est lui
Κύκνος καιρών αλλοτινών κοιτά να θυμηθεί
 

Magnifique mais qui sans espoir se délivre
Πως είν' αυτός η εξαίσια μα δίχως ελπίδα λύση
 

Pour n'avoir pas chanté la region ou vivre
Γιατί δεν έψαλε τον χώρο πούχε για να ζήσει
 

Quand du stérile hiver a resplendi l'ennui.
Σαν ήλθε του άγονου χειμώνα η πλήξη η αστραφτερή.

Tout son col secouera cette blanche agonie
Θα ξετινάξει ο λαιμός του αυτή τη λευκή αγωνία
 

Par l'espace infligée a l'oiseau qui le nie,
Ποινή απ' το διάστημα σε άρνηση του πτηνού δεσμία
 

Mais non l'horreur du sol où le plumage est pris.
Μα όχι της γης το τάραγμα που τα φτερά κρατεί.

Fantôme qu'à ce lieu son pur éclat assigne,
Φάντασμα ενώ τη λάμψη του σ' αυτόν τον τόπο δίνει,
 

Il s'immobilise au songe froid de mépris
Στο κρύο τ' όνειρο αψηφώντας όλα ακινητεί
 

Que vêt parmi l'exil inutile le Cygne.
Μέσα στην εξορία ανώφελα που ο Κύκνος ντύνει.


*Τα ποιήματα απέδωσε στην ελληνική ο Γ. Σ. Πατριαρχέας (1908-1999).
Περιέχονται σ το βιβλίο " Τα ποιήματα του Stéphane Mallarmé".
Εκδ. Ιδεόγραμμα, 1992



Δεν υπάρχουν σχόλια: