ΧΩΡΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ...

Χωρίς αριστερή πολιτική...

Άννα Φραγκουδάκη

Τα Νέα, 23/6/2012

- Είναι ανάγκη να σταματήσει η λαϊκιστική συνθηματολογία που επικράτησε γενικά έως σήμερα, καθώς αποφεύχθηκε ο γκρεμός αλλά μόνο προσωρινά. Είναι ανάγκη να κατανοήσουμε, αντί να ξορκίζουμε, το πολιτικό αδιέξοδο που ζούμε, δηλαδή τα τελείως καινούργια δεδομένα που καθορίζουν την πολιτική κατάσταση σε ολόκληρη την Ευρώπη, άρα και στην Ελλάδα. Τα νέα αυτά δεδομένα είναι βασικά δύο, οι συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και η συνεχής άνοδος της Ακροδεξιάς.

- Η παγκοσμιοποίηση ώθησε τις ευρωπαϊκές οικονομίες να ξαναγίνουν ανταγωνιστικές, με σοβαρότερη επίπτωση τη συνεχή συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας. Τη νεοφιλελεύθερη αυτή οικονομική πολιτική εφάρμοσαν τις τελευταίες δεκαετίες τα χριστιανοδημοκρατικά δεξιά αλλά και τα σοσιαλδημοκρατικά αριστερά κόμματα της Ευρώπης. Οι συνέπειες, με κύρια τη σταδιακή εγκατάλειψη της κρατικής μέριμνας για τα οικονομικά αδύναμα στρώματα, στάθηκαν καταλυτικές οικονομικά και πολιτικά.

- Η απουσία σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής συνέπεσε με τη συντριβή του σοσιαλιστικού κόσμου. Τα ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα, ακόμα και τα άλλοτε ισχυρά, ανήμπορα να ερμηνεύσουν την οικονομική καταστροφή του καθεστώτος, βούλιαξαν στην ιδεολογική κρίση και συνεχίζουν ανεπίκαιρα να προτείνουν το σοβιετικού τύπου μοντέλο που απέτυχε πλήρως οικονομικά. Ετσι η Ευρώπη απέμεινε χωρίς αριστερή πολιτική γενικά. Το κενό ήρθε να καλύψει η Ακροδεξιά.

- Η Ακροδεξιά παραπλανά με ψεύτικες αλλά απλούστατες και γι' αυτό λαοφιλείς λύσεις. Για την ανεργία αρκεί να εκδιωχθούν οι μετανάστες, για την οικονομική ύφεση αρκεί να συλληφθούν οι κλέφτες, για την ανέχεια πλατιών στρωμάτων αρκεί να πληρώσουν οι πλούσιοι... Με βάση το αδιέξοδο και την παραπλάνηση, τα λαϊκά στρώματα που ψήφιζαν σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά κόμματα σε όλη την ΕΕ μετακινούνται μαζικά προς ακροδεξιά.

- Η πολιτική κρίση (όπως και η οικονομική) δεν είναι ελληνική. Ζούμε σε έναν τελείως καινούργιο κόσμο που απαιτεί καινούργια σχέδια πολιτικής αλλαγής. Η κοινωνία όμως σε όλη την ΕΕ (και εδώ) παραμένει εγκλωβισμένη ανάμεσα σε πολιτικούς ιθύνοντες δεξιούς που υπερασπίζονται τις ανισότητες, σοσιαλιστές που εγκαταλείπουν το κράτος πρόνοιας και κομμουνιστές που αναμασούν την τραγικά αποτυχημένη συνταγή των κρατικοποιήσεων. Οσο δεν υπάρχει αριστερή πολιτική, η κρίση δεν μπορεί να ξεπεραστεί.