ΚΟΤΣΑΝΕΣ ΕΝ ΜΕΣΩ ΒΑΘΙΑΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ

-Δε μου λέτε: πώς έγινε η δραπέτεψη του έγκλειστου κρατούμενου;

 -Πρώτα έσκαψε μια σύριγγα , κάτω από τη φυλακή , ώσπου έφτασε στην παραλία και κρύφτηκε πίσω από τις λόγχες. Μετά επωφελούμενος το ρόγχο των κυμάτων κολύμπησε μέχρι σε μια βάρκα και έφυγε κωπηλατώντας, τραβώντας συνέχεια κουπί. 

 -Και καλά πώς δεν τον πήρε κανένας χαμπάρι στη φυλακή.

 -Ο άνθρωπος ήτανε σφήκα και δε μιλούσε σε κανένα για τα σχέδιά του.

                                  

 *

      Ο παρατατικός του «ανήκω»

Του Σωκρατη Tσιχλια

Η Καθημερινή, 21/7/2012

Της οικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδας έχει προηγηθεί, νομίζω, κατακρήμνιση κάθε συστήματος αξιών, ορθού λόγου, σταθερών κανόνων, όλων αυτών κοντολογίς που αποτελούν τα στηρίγματα μιας δημοκρατικής πολιτείας.
Ακουγα προχθές σε μεγάλης ακροαματικότητας ραδιοφωνικό σταθμό διακεκριμένο δημοσιογράφο που ενημέρωνε για τη διεθνή κατάσταση να επαναλαμβάνει τρεις φορές σε διάστημα 4–5 λεπτών έναν άκρως κακόηχο λάθος τονισμένο τύπο παρατατικού του ρήματος ανήκω: «Άνηκε» έλεγε και ξανάλεγε, τονίζοντας στο α αντί για το η.
Με τον τονισμό αυτόν παραβίαζε τον ορθό κανόνα της γραμματικής, είτε από άγνοια είτε από βιασύνη, και, το χειρότερο, κανείς δεν ίδρωσε. Κανείς προϊστάμενος, αρχισυντάκτης, διευθυντής που άκουγε εκείνη την ώρα τη «ζωντανή» μετάδοση, δεν σήκωσε το τηλέφωνο για να τον διορθώσει. Να προλάβει αυτό το επαναληπτικό «άνηκε», που «πυροβολούσε» τον αέρα. Τρία τινά μπορεί να συνέβησαν: α) Κανείς υπεύθυνος δεν ακούει τα δελτία του σταθμού. β) Κάποιος τα ακούει, αλλά δεν είναι σε θέση να συλλάβει τέτοια λάθη. γ) Τα ακούει κάποιος που αντιλαμβάνεται το πρόβλημα, αλλά δεν θεώρησε σκόπιμο να διακόψει, κάποιος που δεν δίνει μεγάλη σημασία...
Ο,τι και αν έχει συμβεί, παραβιάστηκαν δύο στοιχειώδεις κανόνες ορθής λειτουργίας της δημοσιογραφίας. Οτι είμαστε υποχρεωμένοι να υπηρετούμε εκτός από την αλήθεια και τη γλώσσα, και ότι διά της ιεραρχίας επιβλέπουμε και τηρούμε αυτόν τον κανόνα.
Θα μπορούσα να παραθέσω εκατοντάδες γλωσσικά ατυχήματα, επαναλαμβανόμενα μάλιστα, που αποδεικνύουν ότι σταδιακά κυριαρχεί στα μέσα ενημέρωσης μια κουλτούρα μειωμένων απαιτήσεων για τον τρόπο που μιλάμε και γράφουμε. Ωστόσο, το θέμα δεν είναι να σταχυολογήσουμε «μαργαριτάρια» και πιθανόν να διασκεδάσουμε με τα χάλια των άλλων.
Το περιστατικό μού έδωσε απλώς ακόμη μία αφορμή για την επισήμανση μιας προϊούσης παρακμής. Μιας μετατόπισης του ουσιαστικού στο βασίλειο του εφήμερου και του ευτελούς. Η οικονομική και συστημική κατάρρευση, η χρεοκοπία της πατρίδας ήρθε αφού, επί δεκαετίες, κυριάρχησαν η ακραία ιδιοτέλεια, η βάναυση περιφρόνηση των αξιών και των κανόνων. Θερίζουμε τη σπορά μας.