ΤΟ ΡΟΚ ΤΗΣ ΞΕΦΤΙΛΑΣ

___________________

 

To ροκ της ξεφτίλας

Γιάμαλη Αναστασία

ΑΥΓΗ, Σάββατο 28/07/2012

"Γαμώ τον Βίζενταλ/ γαμώ την Άννα Φρανκ/ γαμιέται κι όλη η φυλή του Αβραάμ./ Τ' αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω/ αχ, το Άουσβιτς, πόσο το αγαπάω! / Ρε κωλοεβραίοι δεν θα σας αφήσω / στο τείχος των Δακρύων θα 'ρθώ να κατουρήσω./ Juden Raus! Καίγομαι στο Άουσβιτς...". Αυτοί είναι οι στίχοι του τραγουδιού με τον ευφάνταστο τίτλο "Άουσβιτς" από το συγκρότημα με το επίσης ευφάνταστο όνομα, "Πογκρόμ".

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιστορικός ή πούρος αριστερός για να χτυπήσουν διάφορα καμπανάκια στο κεφάλι του... Υπάρχει όμως και συνέχεια... Ένα από τα μέλη του συγκροτήματος, ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος, εδώ και λίγες μέρες αποτελεί και μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου. Ο κ. Ματθαιόπουλος φαίνεται να διατηρεί στενή σχέση με την κόρη του γενικού γραμματέα της Χρυσής Αυγής και βουλευτή Νίκου Μιχαλολιάκου και της επίσης βουλευτού Ελένης Ζαρούλια, η οποία εθεάθη στην ορκωμοσία φορώντας δαχτυλίδι με τον μαύρο γερμανικό σταυρό. Ο εν λόγω κύριος εισήλθε στο κοινοβούλιο μετά την παραίτηση του βουλευτή Σερρών Νικήτα Σιώη, ο οποίος, παρ' ότι άνεργος, επικαλέστηκε φόρτο εργασίας. Λογικό... Σημειωτέον, η κόρη Μιχαλολιάκου, που είχε συλληφθεί και για επιθέσεις εναντίον μεταναστών, είναι επικεφαλής της νεολαίας της Χ.Α. Μάλλον η οικογένεια αρέσκεται στα αξιώματα, στους τίτλους και στις τρεις βουλευτικές αποζημιώσεις που θα λαμβάνει...

Το πώς και το γιατί επιτρέπεται στον "Ναό της Δημοκρατίας" να εισέρχονται άνθρωποι όπως ο κ. Ματθαιόπουλος την ώρα που σε ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και στις ΗΠΑ υπάρχουν νόμοι σχετικά με τον αντισημιτισμό, δεν είναι σαφές... Για του λόγου το αληθές, από τη Βραζιλία μέχρι τη Δανία απαγορεύεται η χρήση ναζιστικών συμβόλων όπως το δαχτυλίδι της κ. Ζαρούλια ή το -αρχαιοελληνικό υποτίθεται- λογότυπο της Χ.Α. Η Βραζιλία δεν είναι Ελλάδα... δεν έχει υποφέρει από τους Ναζί ούτε έχει θρηνήσει δεκάδες χιλιάδες Εβραίους πολίτες της στο Άουσβιτς...

Στη γειτονική Ιταλία και σε δεκάδες άλλες ευρωπαϊκές χώρες απαγορεύεται η άρνηση του Ολοκαυτώματος. Ωστόσο, πρόσφατα, σε συνέντευξη στον Σταύρο Θεοδωράκη ο Ν. Μιχαλολιάκος είπε πως η ύπαρξη φούρνων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν "υπερβολή"... Στην Ελλάδα όμως δεν δίνουμε σημασία σε μικροπράγματα... εδώ δεν δώσαμε σημασία στη Διακήρυξη της Κόρντομπα (Cordoba Declaration) του Ιουνίου του 2005, την οποία έχουμε συνυπογράψει και βάσει αυτής τα κράτη μέλη της Ε.Ε. καλούνται να θεσπίσουν νομοθεσία σχεδιασμένη ώστε να περιοριστεί ο αντισημιτισμός. Το 1992 τα Ηνωμένα Έθνη εξήγγειλαν πως ο αντισημιτισμός πρέπει να αναγνωριστεί ως κίνδυνος που πρέπει να αντιπαλέψουμε με κάθε νόμιμο μέσο. Σε επίσημη διακήρυξη τον Νοέμβριο του 2004, ο ΟΗΕ κάλεσε τα μέλη του να αγωνιστούν ενάντια στον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό.

Σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, ο νόμος προβλέπει πως η άρνηση του Ολοκαυτώματος προσκρούει στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αποτελει ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι πέντε χρόνια ή με επιβολή χρηματικού προστίμου. Ο εν λόγω νόμος εφαρμόζεται από το 1985, ενώ μετά την επικαιροποίηση του, το 1994, παράνομη κρίθηκε και η χρήση ναζιστικών συμβόλων και σλόγκαν. Αυτό οδήγησε τους Ναζί να αναζητούν διάφορους στυλιστικούς και ενδυματολογικούς κώδικες, όπως για παράδειγμα να επιλέγουν μπλούζες μάρκας Lonsdale, οι οποίες, φορεμένες με ένα προσεκτικά κουμπωμένο τζάκετ, μπορούν να αφήνουν ακάλυπτο μόνο το NSDAP, τα αρχικά δηλαδή του Ναζιστικού Κόμματος του Χίτλερ, ή να ψωνίζουν ρούχα της γερμανικής μάρκας Thor Steiner με αναφορές στη βόρεια μυθολογία αντίστοιχες με του Μπρέιβικ και ανάλογες με τα φληναφήματα της Χ.Α. περί αρχαιοελληνικών συμβόλων. Και πάλι στην Ελλάδα, επιτρέπουμε στα "λεβεντόπαιδα με τα μαύρα" να μοστράρουν ελεύθερα τα νεοναζιστικά τους σύμβολα σε αντίθεση με την Ευρώπη όπου οι ομοϊδεάτες τους προσπαθούν να ξεκαρφώνονται. Πρόσφατα η αυστριακή ένωση ξενοδόχων εξέδωσε εγκύκλιο προς τα μέλη της για το πώς να αναγνωρίζουν τους νεοναζί που πηγαίνουν να κλείσουν διάφορους χώρους για συνεδριάσεις, καθώς στην πατρίδα του Χίτλερ οι νεοναζιστικές συνάξεις τελούν υπό απαγόρευση, όπως και οι νεοναζιστικές ιστοσελίδες.