ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ

Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης

Γιατί ανησυχώ ως πολίτης

Το Βήμα:22/07/2012

               

Οι δρόμοι, οι πλατείες και οι παρέες είχαν, μια φορά κι έναν καιρό, τις δικές τους ιστορίες• της καθημερινότητας. Τώρα όλα περιστρέφονται γύρω από μιαν άλλη ιστορία- της επώδυνης οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας, αδυνατώντας οι περισσότεροι να κατανοήσουν το τι συμβαίνει με τις ατέλειωτες παρελάσεις και αναλύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ πάνω από μια πτωχευμένη χώρα- και βέβαια ανησυχούν για το τι μέλλει γενέσθαι, καθώς η κρίση δεν λέει να κάνει ούτε ένα βήμα υποχώρησης.

Οσοι συναισθάνονται, και είναι πάρα πολλοί, τον υποτονικό παλμό της κοινωνίας μέσα σ' αυτό το αδιέξοδο, όπως διαμορφώθηκε, πεδίο μάχης που δίνει τόσα χρόνια η χώρα μας, ανησυχούν. Διότι η δική τους μεμονωμένη εν πολλοίς δύναμη, αν και όχι αμελητέα, είναι απειροελάχιστη μπροστά στη δύναμη εκείνων που κρατούν την τύχη της χώρας στα χέρια τους, των κρατούντων δηλαδή κάθε επιπέδου. Ανησυχούν διότι βλέπουν ότι η πορεία της χώρας στροβιλίζεται γύρω από τις αδυναμίες της και τα προβλήματά της, χωρίς να κάνει ένα μικρό βήμα μπροστά.

Γι' αυτό ανησυχώ κι εγώ, όπως οι περισσότεροι Ελληνες, όπως ο κάθε υπεύθυνος πολίτης, διότι δεν γίνεται συνήθως κάτι άλλο από το να περιμένουμε τα εκβιαστικά παραγγέλματα από την τρόικα• για το αν θα σηκώσουμε το δεξί ή το αριστερό πόδι• περιμένουμε και ανεχόμαστε το πρόσταγμα από τον κάθε Σόιμπλε, χωρίς να κάνουμε τίποτα το ουσιαστικό από μόνοι μας για να ορθοποδήσουμε. Υπάρχουν πολλά τέτοια πράγματα που μπορούμε ως χώρα να αντιμετωπίζουμε και δεν χρειάζεται κανένα παράγγελμα από κανέναν γερμανό, ολλανδό, φινλανδό ή αυστριακό «γυμναστή».

Ανησυχώ και θλίβομαι π.χ. διότι ακούω συχνά ότι το ΣΔΟΕ (Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος) αποκαλύπτει κάθε λίγο και λιγάκι μέγα σκάνδαλο φοροδιαφυγής από τον τάδε ή τον δείνα κραταιό επιχειρηματία, αλλά την επόμενη ημέρα αυτός είναι ελεύθερος και το δημόσιο ταμείο άδειο. Φταίει, λένε, ο νόμος: Μα τότε γιατί δεν τον αλλάζουν τόσο καιρό; Αυτό δεν μ' αρέσει, όπως και σε κανέναν σκεπτόμενο και έντιμο Ελληνα. Δεν θέλουν, υποστηρίζουν πολλοί ενοχλημένοι μ' αυτή την απαράδεκτη κατάσταση- κι αυτό με αποδιοργανώνει τελείως.

Ανησυχώ και τρομάζω ακόμα περισσότερο αν δεν μπορούν να κάνουν κάτι τόσο απλό, όπως το σκέφτομαι εγώ, διότι τότε κινδυνεύει και η Δημοκρατία μας, με τις διάφορες ανεύθυνες, κάθετα αντικρουόμενες και ισοπεδωτικές κομματικές πολιτικές. Αν δεν θέλουν ή δεν μπορούν επίσης να πάρουν πίσω τα παρανόμως εισπραχθέντα από τις συντάξεις χιλιάδων αετονύχηδων που λυμαίνονται τόσα χρόνια το Δημόσιο, είναι κάτι το πολύ ανησυχητικό για τη λειτουργία του κράτους. Μα πώς πορευόμαστε μ' αυτόν τον τρόπο; Σίγουρα δεν μπορούμε να πάμε μακριά.

Γι' αυτό ανησυχώ και προβληματίζομαι- και «φωνάζω», όπως τόσοι συμπατριώτες: Κάντε κάτι να αποτελματωθεί αυτή η νεκρική ακινησία, κάτι απλό για να αρχίσουν να λειτουργούν τα αντανακλαστικά της κρατικής μηχανής. Να επιταχυνθούν λ.χ. οι διαδικασίες εισπράξεων από τους επαγγελματίες της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, να χτυπηθεί η επαίσχυντη διαφθορά όπου ευδοκιμεί, να ολοκληρωθεί επιτέλους η περιβόητη ηλεκτρονική μηχανοργάνωση των Υπηρεσιών, για ενιαία ηλεκτρονική διακυβέρνηση, και όχι να αποστέλλονται, μεσούντος του 2012, εισπρακτικά σημειώματα, ψηφισθέντων φόρων που έπρεπε να είχαν εισπραχθεί το 2009, να προστίθενται στους νέους φόρους και ο φορολογούμενος να πέφτει σε κώμα.

Ανησυχώ και διερωτώμαι γιατί δεν θέλουν ή δεν μπορούν. Μήπως διότι αυτοί που θα πληρώσουν στο κράτος τις παρανομίες τους είναι ψηφοφόροι; Αν όμως ισχύει κάτι τέτοιο, τότε δεν υπάρχει ελπίδα. Αλλά επειδή πάντα υπάρχει ελπίδα θέλω να πιστεύω ότι και θέλουν και μπορούν οι κρατούντες να κόψουν όλα τα κεφάλια της Λερναίας Υδρας- κι αυτό αναμένω να δω σύντομα-και ήδη βλέπω καθημερινά ποικίλα παραδείγματα προσπαθειών του κράτους να πετάξει στον αγύριστο τη διαπλοκή και τη διαφθορά- όμως αυτή φαίνεται να επιμένει ακόμα και στις περιπτώσεις που αποκαλύπτεται, καθώς κρύβεται, ξεχνιέται και χάνεται στη συνέχεια.

Αν όμως οι περιπτώσεις των προσπαθειών του κράτους, του ΣΔΟΕ εν προκειμένω, αλλά και κάθε Υπηρεσίας που σέβεται τους πολίτες παρέμεναν ζωντανές σ' έναν ειδικό κυβερνητικό ιστότοπο στο Διαδίκτυο, αυτόν της Κυβέρνησης λ.χ., επικαιροποιούμενες ανάλογα με την εξέλιξή τους, θα μπορούσε ο κάθε πολίτης να παρακολουθεί και να ελπίζει ότι τελεσιδικούν τέτοιες παρανομίες και τα παράνομα επιστρέφονται ή δημεύονται. Θα μπορούσε επίσης να ελέγχεται ακόμα και ο χρόνος περαίωσής τους, ο οποίος αν είναι προκλητικά ατέρμων, τότε θα πρέπει να επεμβαίνει ο εισαγγελέας για να συμμορφώνει κρατικούς λειτουργούς και πολιτικούς που συμβάλλουν σε τέτοιες διοικητικές τελματώσεις. Μια τέτοια αξιακή αξιολόγηση θα εισέπραττε σίγουρα το χειροκρότημα του κόσμου• και την περιμένει εναγωνίως για να αναπνεύσει. Διότι όταν η χώρα βρίσκεται στην εντατική έτσι όπως την καταντήσαμε, όσοι συμβάλλουν στην εκεί παραμονή της πρέπει ελεγχθούν και από τα συντεταγμένα όργανα της Πολιτείας.

Ο κ. Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης είναι καθηγητής Γενετικής.