Θ. ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ
Υπέρμαχος του πιο σκληρού πανεπιστημιακού κατεστημένου
διαπλεκόμενου, γραμματοκτόνου και άκρως διεφθαρμένου,
για τους "αγώνες" που έδωσε κόντρα στον εκσυγχρονισμό,
η νέα κυβέρνηση τον έχρισε επί της Παιδείας... Υφυπουργό!
Gerontakos
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ
Μαγκνήσια Πελλεγκρίνι
Περιττεύει η αγωνία για το μέλλον του
νόμου-πλαισίου για τα πανεπιστήμια. Το μέλλον του έχει ήδη κριθεί από τη
στιγμή όπου ο υφυπουργός Παιδείας Θ. Παπαθεοδώρου απεφάνθη ότι «το
ελληνικό πανεπιστήμιο είναι ποιοτικό». (Επομένως, γιατί να το αλλάξουμε;
Σε πηγαίνει παντού. Ξεκινάς ως «Ιμέλντα» και καταλήγεις υπουργός, που
λέει ο λόγος...) Η ηγεσία του υπουργείου προσανατολίζεται στην παράταση
της θητείας των πρυτάνεων που είχαν εκλεγεί με το προηγούμενο σύστημα
και, κάπως έτσι, σταδιακά και σιωπηρά, ο νόμος θα περιέλθει σε αχρησία,
οπότε και επισήμως πια θα μπορεί να κριθεί ανεφάρμοστος. Η μόνη δυσκολία
για την πλήρη αποκατάσταση του προηγούμενου καθεστώτος είναι η
επαναφορά της συμμετοχής των φοιτητοπατέρων στην εκλογή πρυτανικών
αρχών. Αλλά και γι’ αυτό θα βρεθεί η ευκαιρία ώστε να παρεισφρήσει μια
ακατάληπτη από τους κανονικούς ανθρώπους τροπολογία σε κάποιο
νομοσχέδιο.
Η ανάθεση του υπουργείου Παιδείας στο δίδυμο
Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου και Θ. Παπαθεοδώρου είναι το άδοξο τέλος της
μόνης σοβαρής προσπάθειας για τον εκσυγχρονισμό της Ανωτάτης Παιδείας,
αφότου επικράτησε η εποχή της πασοκαρίας. Ως εκ τούτου και δεδομένου του
υψηλού περιεχομένου της έννοιας «παιδεία», ανατρέχω στους Διδασκάλους
του Γένους για να κλείσω αυτό το σύντομο σημείωμα και, συγκεκριμένα, σε
εκείνον που απεδείχθη ότι άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση
του νέου ελληνικού κράτους. Λέει, λοιπόν, κάπου ο Καραγκιόζης: «Κι αν
δεν βγω, θα πάρω Μαγκνήσια Πελλεγκρίνι και θα βγω καλύτερα». Για όσους δεν έχουν ακούσει ξανά για Μαγκνήσια Πελλεγκρίνι, πρόκειται
για καθαρτικό. Για την περίπτωση, όμως, συντεχνιακών συστημάτων που
θέλουν να αποβάλουν ένα βαρύ νομοθέτημα διά της φυσιολογικής οδού
χορηγείται στη μορφή Αρβανιτόπουλος - Παπαθεοδώρου...
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ, Η Καθημερινή, 1/7/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου