Βλέποντας των εσμό των αρίστων που περιβάλλουν, προσκυνούν, κοψομεσιάζονται για να υπηρετούν τον Μεγάλο Αρχηγό , να τον λιβανίζουν καθημερινά με ανεξάντλητο ζήλο, ο καθένας ξεχωριστά από το καλά αμειβόμενο πόστο του, έρχεται συχνά στο μυαλό μου ένα θαυμάσιο πολιτικό τραγούδι του Νίκου Πλατύραχου, που κυκλοφορεί με την ενδυμασία του παιδικού.
Πρόκειται για Τα Παπαγαλάκια , που το πρωτακούσαμε στην απολαυστική ταινία “Η χορωδία του Χαρίτωνα” (2007,) του Γρηγόρη Καραντινάκη, με τον Γιώργο Χωραφά και τη Μαρία Ναυπλιώτου στους κεντρικούς ρόλους.
Μια παιδική χορωδία στα χρόνια της Χούντας καταγγέλλει συμβολικά την αυταρχική εξουσία και τους θλιβερούς προσκυνημένους ακολούθους της , που παπαγαλίζουν και κάνουν ο,τι τους λένε οι αρχηγοί τους.
Το
τραγούδι είναι αφιερωμένο σε όσους αρνούνται να μετατραπούν σε
παπαγαλάκια της σημερινής θλιβερής εξουσίας , προκειμένου να
αποκομίσουν ατομικά οφέλη. Ποιοι είναι αυτοί; Μα οι εξωνημένοι Λοβέρδοι , οι τρισάθλιοι δημοσιογράφοι, οι καιροσκόποι , οι εμπαθείς ,οι κομπλεξικοί διανοούμενοι και οι φτωχομπινέδες σφουγγοκωλάριοι του Μεγάλου Αρχηγού.
ΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ
1. Τα παπαγαλάκια στην αυλή
παπαπαγαλίζουν κάθε αυγή. 3. Μια παπαγαλίνα στην αυλή
Κάνουν ό,τι λένε οι αρχηγοί τους παπαγαλίζει μοναχή της.
τρώνε κι όλο το φαΐ τους Τον καλό της πήγαν μακριά της
κι όταν σουρουπώνει κρυφακούνε κι όλο ζητάει τη μαμά της.
τους γειτόνους τι θα πούνε.
2. Κι ένας παπαγάλος πιο χοντρός 4. Θεέ μου βόηθα μας παντοτινά
που 'ν των αρχηγών ο αρχηγός να μην έχουμε αρχηγούς ξανά,
κάθε μέρα βάζει τα καλά του να περνάει η ώρα μας σαν πρώτα,
βγάζει βόλτα την κυρά του να περνάμε ελεύθερα την πόρτα,
κι όλες κι όλοι τον επροσκυνάνε να μας δώσουν πίσω τα φτερά μας
και στα μάτια τον κοιτάνε. τον μπαμπά και τη μαμά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου