«Ο Βίρτζιλ Τόμσον, γράφοντας στην εφημερίδα New York Herald Tribune το 1947, συνόψισε τον ομώνυμο χαρακτήρα σε αυτή την περιεκτική παράγραφο:
Η τελευταία δεν είναι μια τρυφερή αστή τυλιγμένη σε ροζ μεταξωτό πουκάμισο, όλα για τον έρωτα. Είναι μια εργαζόμενη κοπέλα που μεγάλωσε με τον σοσιαλισμό, προσθέτοντας έτσι στην κανονική εξέγερση της νεότητας μια ορισμένη πολιτική και φιλοσοφική μόρφωση. Σε κάθε περίπτωση, θα έφευγε σύντομα από το σπίτι. Η μητέρα της το γνωρίζει αυτό πολύ καλά και ελπίζει να την κρατήσει υπό προστασία μέχρι να εμφανιστεί μια προσφορά νόμιμου γάμου στην τάξη της. Η Λουίζ, ωστόσο, ενδιαφέρεται περισσότερο για την χειραφέτηση παρά για την εργασία. Και όταν ο Ζυλιέν της προσφέρει, μαζί με τις σοσιαλιστικές συζητήσεις και την ανεξαρτησία της καλλιτεχνικής ζωής, την πλήρη διδασκαλία και πρακτική του ελεύθερου έρωτα, είναι απολύτως σαφές ότι η οικογένεια δεν πρόκειται να δει πολλά περισσότερα γι' αυτήν. Ακόμα κι αν ο Ζυλιέν δεν τα καταφέρει, η απόφασή της είναι παρμένη. Το σπίτι και η μητέρα έχουν χάσει.
Η Λουίζ είναι μοδίστρα, η οποία διχάζεται από την αφοσίωσή της στους γονείς της της εργατικής τάξης και την αγάπη της για τον ποιητή της Βοημίας, Τζούλιαν. Ενώ η όπερα σπάνια παρουσιάζεται σήμερα, η άρια που ανοίγει την τρίτη πράξη (Depuis le jour) είναι βασικό κομμάτι των σοπράνο και εμφανίζεται συχνά σε ρεσιτάλ ή ηχογραφήσεις.»
Neil Kurtzman | 21 Μαΐου 2017
Πηγή: medicine--opera-com
Η αγάπη απλώνει τα φτερά της πάνω μου!
Στον κήπο της καρδιάς μου
τραγουδάει μια νέα χαρά!
Όλα είναι ζωντανά,
όλα χαίρονται για τον θρίαμβό μου!
Παντού γύρω μου, όλα χαμογελούν
φως και χαρά!
Και τρέμω ευχάριστα
από τη γοητευτική ανάμνηση
της πρώτης μέρας
του έρωτα!
Τι όμορφη ζωή!
Ω! Είμαι τόσο χαρούμενη! ...απόλυτα χαρούμενη!
Και τρέμω ευχάριστα
από τη γοητευτική ανάμνηση
της πρώτης μέρας
του έρωτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου