Ο Ράμμος βρήκε τις αποδείξεις του εγκλήματος
Οι καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ωρών στο πεδίο των υποκλοπών αποδεικνύουν ότι δεν αντιμετωπίζουμε απλώς ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών, αλλά μια πραγματική εκτροπή από τη συνήθη λειτουργία μιας φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας.
Δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με κάποιο (παρα)κρατικό κύκλωμα εντός κι εκτός των μυστικών υπηρεσιών που παραβιάζει βασικά ατομικά δικαιώματα, όπως το απόρρητο των επικοινωνιών. Ούτε πρόκειται απλώς για μια περίπτωση κατάχρησης εξουσίας, από τις πολλές που έχουμε ζήσει από το 1974.
Η επίσημη παρακολούθηση από τις μυστικές υπηρεσίες πολιτικών, στρατιωτικών και δημοσιογράφων, δεν μπορεί να έχει λάβει χώρα παρά μόνο με εντολή του Μεγάρου Μαξίμου. Πρόκειται για πρακτική που έρχεται σε σύγκρουση με τον σκληρό πυρήνα του συντάγματος και οδηγεί σε μια νέα μορφή της “καχεκτικής δημοκρατίας” της μετεμφυλιακής περιόδου. Μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δηλαδή που έχει εγκλωβιστεί στο τέλμα του του αυταρχισμού, του καθεστωτισμού, της ενός ανδρός Αρχής.
Ο ρόλος του Ράμμου
Η επιστολή που απέστειλε ο επικεφαλής της ΑΔΑΕ, Χρήστος Ράμμος, προς τον πρόεδρο της Βουλής, τον πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων, περιέχει τις αποδείξεις του εγκλήματος. Ο κ. Ράμμος και συνολικά η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών επιτέλεσαν το καθήκον τους, έτσι όπως αυτό ορίζεται από το σύνταγμα και τους νόμους. Διερεύνησαν δηλαδή την πιο τρανταχτή καταπάτηση του απορρήτου των επικοινωνιών που έχει συμβεί ποτέ στην Ελλάδα. Η ανταπόκριση της ΑΔΑΕ στο σχετικό αίτημα του Αλέξη Τσίπρα, δεν εκφράζει μόνο το πνεύμα του δικαίου, αλλά είναι και απολύτως συμβατή με το νόμο που ψήφισε πριν λίγες μέρες η Νέα Δημοκρατία σχετικά με το απόρρητο των επικοινωνιών.
Όπως είχε συμβεί στη δεκαετία του ‘60 με τον Χρήστο Σαρτζετάκη, ένας δικαστικός γίνεται το πρόσωπο-κλειδί για την αποκάλυψη της αλήθειας και την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών.
Το καθήκον
Ο κ. Ράμμος και η ΑΔΑΕ επιτέλεσαν στο ακέραιο το καθήκον τους. Τώρα είναι η ώρα να πράξουν αυτό που πρέπει ο πολιτικός κόσμος, η Δικαιοσύνη και οι ίδιοι οι πολίτες. Οι ένοχοι πρέπει να λογοδοτήσουν. Η αλήθεια πρέπει να νικήσει.
Από την ώρα που ξέσπασε το σκάνδαλο των υποκλοπών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί με κάθε τρόπο να το συγκαλύψει και να σχετικοποιήσει τη σημασία του. Όπως κάθε αυταρχικό καθεστώς οπουδήποτε στον κόσμο σε οποιαδήποτε στιγμή της Ιστορίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να φιμώσει όσους διερευνούν την αλήθεια -χαρακτηριστικό το μπλόκο στην κατάθεση Ράμμου στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Προσπαθεί επίσης να μας πείσει ότι δεν πειράζει το (επιτελικό) κράτος να κάνει κουρέλι το απόρρητο επικοινωνιών -”έλα μωρέ, συμβαίνουν αυτά”, λένε οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές.
Οι άρχοντες βέβαια πλανώνται πλάνην οικτράν αν νομίζουν ότι με τις μεθοδεύσεις και τη δημαγωγία θα δραπετεύσουν από τις ευθύνες τους. Στο τέλος της ημέρας είναι αναπόφευκτη η τιμωρία του εγκλήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου