Αυτό θα πει εγρήγορση της ..έγκυρης δημοσιογραφίας. Την προηγούμενη Πέμπτη το μεσημέρι, στο Ευρωκοινοβούλιο εγκρίθηκε ψήφισμα για τη δημιουργία ειδικού δικαστηρίου για τα ρωσικά εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία. Το απόγευμα της ίδιας μέρας έβγαλε ανακοίνωση η ΝΔ, με την οποία κατήγγειλε ότι απείχε από την ψηφοφορία η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία απάντησε δικαιολογώντας την ψήφο της.
 
Πέρασαν Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή. Χθες Δευτέρα, τα Νέα αφιέρωσαν όλη την τελευταία σελίδα τους στην ψηφοφορία της ..Πέμπτης! «Ενας στους τρεις Έλληνες ευρωβουλευτές τάχθηκε (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) με τον Πούτιν», έγραψε ο Πρετεντέρης πριν επεκταθεί και σε άλλα ζητήματα, όπως  τη νησίδα του Εβρου, αμπελοφιλοσoφώντας. Αντιγράφω επί λέξει, για το επίπεδο της αρθρογραφίας:  «τι έγιναν άραγε οι συνταγματολόγοι, οι ιχθυολόγοι κι οι γαστρεντερολόγοι που αγανακτούσαν στον Έβρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα μιας μούφας;».
 
Για τον δεύτερο αρθρογράφο (Μ. Μητσός) https://www.lifo.gr/sites/default/files/styles/lifo_lightbox_open/public/articles/2021-03-11/img8305.jpg?itok=4bcdVN13η αργοπορία τόσων ημερών μοιάζει δικαιολογημένη: έψαχνε να βρει τι κρύβεται πίσω από την αποχή:
 
«Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δέσμιος του παραδοσιακού αντιαμερικανισμού του, διαβάζει την ιστορία μέσα από τον δικό του παραμορφωτικό φακό, αρνείται να δεχθεί ότι δεν υπάρχει κακός και λιγότερο κακός ιμπεριαλισμός, όπως δεν υπάρχει απάνθρωπος και λιγότερο απάνθρωπος ολοκληρωτισμός. Τις ίδιες εμμονές έχει και μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά τις έχει βάλει στην άκρη μπροστά στη ρωσική βαρβαρότητα. Οι δικοί μας είναι πιο αδίστακτοι – ή πιο αναίσχυντοι ».
 
Γιατί καθυστέρηση τόσων ημερών; Oι δύο αρθρογράφοι της εφημερίδας μόλις το έμαθαν; Πρόκειται για μια ευγενική προσφορά στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει την ατζέντα από τις υποκλοπές και την ακρίβεια; Το βέβαιο είναι ότι δεν το λες και δημοσιογραφικό αντανακλαστικό. Αλλά ας δούμε την ουσία της υπόθεσης.
 
Την Πέμπτη, σε κάθε ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, έρχονται προς έγκριση διάφορα ψηφίσματα. Δεν έχουν καμία νομική ισχύ, δεν είναι δηλαδή ότι θα ιδρυθεί τώρα δικαστήριο για τον Πούτιν και εμείς το καταψηφίσαμε. Απλώς η πλειοψηφία συμπεριφέρεται συχνά σαν τη Μαφία, που πάει κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Αφού κολυμπούν στη διαφθορά και τις μικροκομπίνες όλο τον μήνα, στην Ολομέλεια φέρνουν διάφορα ψηφίσματα για ξεκάρφωμα και εσωτερική, μικροκομματική κατανάλωση σε κάθε κράτος-μέλος.
 
Τα προηγούμενα χρόνια, έφερναν σχεδόν σε κάθε ολομέλεια ψήφισμα για την καταδίκη της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και υπέρ του Γκουαϊδό. Αυτόν τον πρόεδρο -μαριονέτα της Ουάσιγκτον, που αφού έκλεψε το δημόσιο χρήμα της χώρας, το οποίο είχαν κατάσχει οι ΗΠΑ, τον καθαίρεσαν πρόσφατα και οι δικοί του βουλευτές. Πρέπει να έχει καταδικαστεί ο Μαδούρο καμιά 40αριά φορές.
 
Η Αριστερά υποστήριζε και ψήφιζε την πολιτική που είχαν υιοθετήσει ο ΟΗΕ, οι μετριοπαθείς κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής αλλά ακόμη και ο Πάπας, υπέρ δηλαδή μιας προσπάθειας εξόδου από την κρίση, με διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις αντιμαχόμενες πλευρές. Μάταια δηλώναμε σε όλους τους τόνους ότι η ψήφος μας δεν σήμαινε συμφωνία με τις καταπιεστικές πρακτικές της κυβέρνησης. Το τι είχαμε ακούσει, δεν περιγράφεται. «Μαδούροι», αντιδημοκράτες και δεν συμμαζεύεται. (τώρα που αποδείχθηκε ότι ο Γκουαϊδό ήταν ένα ανίκανο λαμόγιο, κάνουν την πάπια).
 
Διαβάστε επίσης: Ο Γκουαϊδό καθαιρέθηκε από τους βουλευτές του
 
Πάμε τώρα στο ψήφισμα για το δικαστήριο για τα ρωσικά εγκλήματα, που ήρθε για ψήφιση με πρωτοβουλία κυρίως της ακροδεξιάς από τις γειτονικές χώρες με τη Ρωσία (Πολωνία, Βαλτικές). Αυτές οι χώρες έχουν τους δικούς τους ιστορικούς λόγους να θέλουν την ολοκληρωτική ήττα όχι απλώς των εγκληματικών τυχοδιωκτισμών του Πούτιν στην Ουκρανία, αλλά της Ρωσίας συνολικά.
 
Αλλά σε ένα πόλεμο που πλήττει πάνω από όλα τη Γηραιά Ηπειρο, η σωστή ευρωπαϊκή πολιτική πρέπει να επιδιώξει τον τερματισμό του πολέμου μέσα από διαπραγματεύσεις, φυσικά με σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας και την επιστροφή στο status πριν τον πόλεμο.
 
Αυτό επιδιώκουν ο πρόεδρος Μακρόν, ο καγκελάριος Σολτς και υποστηρίζουν οι πιο σοβαροί Αμερικανοί αναλυτές, πολιτικοί αλλά και στρατιωτικοί. Ο επικεφαλής των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων δήλωσε πρόσφατα ευθαρσώς, ότι καμία πλευρά δεν πρόκειται να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο και είναι καιρός να σταματήσει.
 
Διαβάστε επίσης: Der Spiegel: Ο ουκρανικός στρατός έχει τριψήφιο αριθμό απωλειών καθημερινά
 
Σε ένα άρθρο του στη Le Μonde τη προηγούμενη εβδομάδα, ο πρώην Γάλλος υπουργός Επικρατείας Πιερ Λελούς, έθεσε ένα παρόμοιο ερώτημα: «μετά από ένα χρόνο πολέμου και εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, μπροστά στην τρομακτικά καταστροφική δύναμη των όπλων υψηλής τεχνολογίας που μετατρέπουν τους μαχητές σε "κιμά", σύμφωνα με μαρτυρίες στρατιωτών, δεν είναι καιρός να αναρωτηθούμε για μια έξοδο από αυτόν τον πόλεμο, που να είναι κάτι άλλο από τη συνέχιση αυτής της σφαγής;».
 
Δυστυχώς στην Ελλάδα, στα πλαίσια της μητσοτακικής εξαχρείωσης των ηθών( ξέρω ότι θα ενοχληθεί ο κ. Μητσός, που είναι κρυφός θαυμαστής του), παρόμοιοι προβληματισμοί προσκρούουν στον νεο-σταλινισμό των αρθρογράφων και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας: όποιος δεν είναι με τον πόλεμο, είναι με τον Πούτιν, «δέσμιος του παραδοσιακού αντιαμερικανισμού» και διάφορες αστήρικτες αηδίες.
 
Διαβάστε επίσης: Κρεμλίνο: Οι Ουκρανοί θα υποφέρουν αν η Δύση στείλει άρματα μάχης
 
Τα παραπάνω δίνουν το γεωπολιτικό πλαίσιο της συζήτησης που πρέπει να γίνει, αλλά δεν ήταν η αιτία που ψηφίσαμε αποχή. Ο λόγος είναι ότι τα διάφορα ειδικά δικαστήρια που προτείνονται στο πόδι και για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, πλήττουν την αξιοπιστία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ), που είναι το μοναδικό το οποίο έχει την εμπειρία, την τεχνογνωσία και το απαραίτητο δυναμικό για να δικάσει εγκλήματα πολέμου.
 
Στο άρθρο του, ο κ. Μητσός λέει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν μπορεί να παραπέμψει τη ρωσική εισβολή στο ΔΠΔ καθώς η Ρωσία έχει δικαίωμα βέτο. Αυτό είναι τεχνικά σωστό, αλλά μήπως στα κατά φαντασίαν ειδικά δικαστήρια θα προσέλθει ο Πούτιν για να δικαστεί; Τι παραπάνω θα αποφάσιζαν, από τις δρακόντειες κυρώσεις που έχουν επιβληθεί προσωπικά στη ρωσική ηγεσία; Θα στέλνανε τον Πρετεντέρη να τον συλλάβει στην Κόκκινη Πλατεία; Όπως έγινε και με τον Μιλόσεβιτς στη Γιουγκοσλαβία, η -απαραίτητη- εκδίκαση των εγκλημάτων πολέμου, θα πραγματοποιηθεί μόνο μετά  την αλλαγή ηγεσίας στο Κρεμλίνο.
 
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ υποστηρίζουν ακριβώς την ίδια πολιτική με αυτήν που ακολουθήσαμε. Το Υπουργείο Εξωτερικών έχει ταχθεί επισήμως υπέρ της παραπομπής των εγκλημάτων πολέμου που διαπράχθηκαν στην Ουκρανία στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, στο οποίο έχει αποστείλει σχετική επιστολή και ο υπουργός Εξωτερικών.
 
Στην τελευταία απόφασή του,«το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει ικανοποίηση για τις έως τώρα καταβληθείσες προσπάθειες και προτρέπει για νέες, προκειμένου να εξασφαλιστεί πλήρης λογοδοσία για τα εγκλήματα πολέμου και τα άλλα πολύ σοβαρά εγκλήματα που συνδέονται με τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας..Υπογραμμίζει τη στήριξη της Ένωσης στις έρευνες του εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου». (15 Δεκεμβρίου 2022).
 
Είναι σύσσωμη η ευρωπαϊκή ηγεσία-και ο κ. Μητσοτάκης- με τον Πούτιν;
 
ΥΓ Στην Ολομέλεια της προηγούμενης Πέμπτης, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και η ΝΔ, μαζί με την ακροδεξιά δεν ψήφισαν:  
 
-Για τις ανθρωπιστικές συνέπειες του αποκλεισμού στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
-Για την επίθεση στους δημοκρατικούς θεσμούς της Βραζιλίας
-Για τις διαδηλώσεις και τις βάρβαρες εκτελέσεις στο Ιράν.
 
Και προσοχή, μιας και σήμερα θα απολογηθεί ο Παντσέρι:
 
-Για τις διώξεις των δημοσιογράφων στο Μαρόκο και ιδίως την περίπτωση του γνωστού φυλακισμένου δημοσιογράφου Omar Radi.
 
Μήπως θα πρέπει να ασχοληθούν οι αρθρογράφοι των Νέων και με τη στάση της ΝΔ; Στο κάτω-κάτω, η επικαιρότητα δεν είναι το δυνατό τους σημείο..
 
Διαβάστε επίσης: Κούλογλου για ΝΔ: Στο σπίτι -και του Μαροκινού- κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί