«Θείος Βάνιας»: Ανατέμνοντας το πιο οικείο από τα έργα του Τσέχοφ
Το 1898 και 1899 παρουσιάζονται στο κοινό της Μόσχας από το Θέατρο Τέχνης τα έργα του Αντόν Τσέχοφ «Ο Γλάρος» και «Ο θείος Βάνιας» αντίστοιχα.
Ο «Θείος Βάνιας», που ο Τσέχοφ χαρακτηρίζει «Σκηνές από τη ζωή στο χωριό σε τέσσερις πράξεις», θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας δραματολογίας. Ένας λόγος για τον οποίο ξεχωρίζει ανάμεσα στα σημαντικά θεατρικά που έγραψε ο συγγραφέας στο τέλος της ζωής του είναι ότι αποτελεί το μοναδικό από τα ύστερα έργα του που δημοσιεύτηκε πριν παρουσιαστεί και το μοναδικό που ανέβηκε πρώτα στην επαρχία και μετά έκανε τη μητροπολιτική του πρεμιέρα.
Οι Ρώσοι είχαν αρχίσει να αγαπούν τον «Θείο Βάνια» ακόμα και προτού η μυθική παράσταση του Στανισλάβσκι για το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας σφραγίσει την επιτυχία του τον Οκτώβριο του 1899, δύο ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη παράσταση στο μακρινό Ροστόφ, στο Ντον.
Ο «Θείος Βάνιας» είναι μια ιστορία χαρακτήρων που βρίσκονται μεταξύ παράδοσης και μεταμόρφωσης, προσωπικής απομόνωσης και συλλογικής δράσης, ανάμεσα στο δέλεαρ του έρωτα και την ασφάλεια του καθήκοντος.
Η συγκίνηση του Γκόρκι
Τον προηγούμενο χρόνο ο Μαξίμ Γκόρκι είχε γράψει στον Τσέχοφ για να του πει ότι είχε παρακολουθήσει μια παράσταση στο Νίζνι Νόβγκοροντ κλαίγοντας με λυγμούς.
Αγαπητέ μου Αντόν Πάβλοβιτς,
… Τις προάλλες παρευρέθηκα σε μια παράσταση του «Θείου Βάνια». Κοίταζα τη σκηνή του θεάτρου και... έβαλα τα κλάματα σαν καλή κυρά, μόλο που δεν είμαι διόλου νευρικός. Γύρισα στο σπίτι μου σαστισμένος και συγκλονισμένος από το έργο σας σάς έγραψα ένα μακροσκελές γράμμα και... μετά το έσκισα.
Αδύνατο να περιγράψει κανείς με σαφήνεια τι ξυπνάει το έργο σας στα μύχια της ψυχής. Βλέποντας όμως τους ήρωές σας πάνω στη σκηνή, είχα την αίσθηση ότι μ’ έκοβε ολάκερο ένα μαλακό πριόνι: τα δόντια του μπήγονταν κατευθείαν στην καρδιά κι εκείνη από τον πόνο σφιγγόταν, βογγούσε, ξεσκιζόταν….
[.....................]
Συνεχίστε την ανάγνωση=>«Θείος Βάνιας»: Ανατέμνοντας το πιο οικείο από τα έργα του ...
**************************************
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΤΣΕΧΩΦ
Άντον Παυλοβιτς Τσεχωφ PDF (Μετάφραση : Λυκούργος Καλλέργης)
ΔΕΙΤΕ
Σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη
Παίζουν: Ανθή Ευστρατιάδου, Βασίλης Καραμπούλας, Σύρμω Κεκέ, Κώστας
Κουτσολέλος, Ασπασία Κράλλη, Μαρία Μαγκανάρη, Δημήτρης Ντάσκας /
Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Γιωργής Τσαμπουράκης
Σ’ αυτό το έργο:
Κανένας δεν κοιμάται όσο θα ήθελε.
Κανένας δεν αγαπά όσο χρειάζεται.
Κανένας δεν αρπάζει καμία ευκαιρία.
Κανένας δεν αγαπιέται όσο έχει ανάγκη.
Όλοι θέλουν να νιώσουν περισσότερο.
Όλοι είναι έτοιμοι για καυγά.
Όλοι επαναλαμβάνονται.
Κάποιοι πίνουν παραπάνω απ’ όσο πρέπει.
Κάποιοι έχουν τη δουλειά για φάρμακο.
Κάποιοι ζουν τη ζωή τους σαν δράμα.
Στο τέλος δεν αλλάζει τίποτα.
«Αυτό το βάρος... Δεν
είμαι καλά... Τίποτα...»
Είναι μάλλον αδύνατον να βρει κανείς τόσα πολλά παράπονα μαζεμένα σε ένα
και μόνο θεατρικό έργο. Όμως ο Θείος Βάνιας είναι ένα έργο γοητευτικό.
Πώς προκύπτει ποίηση από τα παράπονα;
Όλα τα πρόσωπα του έργου κουβαλούν ένα βάρος.
Ο Νίτσε λέει πως δεν γίνεται να υποφέρουμε χωρίς να κάνουμε κάποιον να
πληρώσει γι’ αυτό.
Τι τον κάνουν όλον αυτόν τον πόνο οι ήρωες του Θείου Βάνια;
Και τι είδους ήρωες είναι;
Καμιά γυναίκα δεν είναι «ηρωίδα», δηλαδή όσο πρέπει θηλυκή ή μητρική.
Και κανένας άντρας δεν είναι όσο πρέπει «αρσενικός» για να γίνει ήρωας.
Ιδίως ο ίδιος ο Βάνιας, αποτυγχάνει παταγωδώς ως άντρας πρωταγωνιστής.
Ακόμα και στον τίτλο του έργου κατοικεί λειψά: ως «θείος».
Συντελεστές της παράστασης
Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη
Σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη
Σχεδιασμός φωτισμών: Μαρία Γοζαδίνου
Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος
Σκηνικά: Διδώ Γκόγκου
Κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Ανδριάνα Χαλκίδη, Βασιλική Σκευοφύλαξ
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου
Βιντεοσκόπηση: Blæc Cinematography
Ευχαριστούμε τη Νεφέλη Ανανιάδη
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Ανθή Ευστρατιάδου, Βασίλης Καραμπούλας, Σύρμω Κεκέ, Κώστας Κουτσολέλος,
Ασπασία Κράλλη, Μαρία Μαγκανάρη, Δημήτρης Ντάσκας / Βαγγέλης
Χατζηνικολάου, Γιωργής Τσαμπουράκης
Η παράσταση παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο ΚΕΤ (2018-2019) και την επόμενη
σεζόν εντάχθηκε στο ρεπερτόριο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου και παίχτηκε
στο BIOS Main, από 2.10.2019 μέχρι 5.1.2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου