Ένα κείμενο για τη συσπείρωση και την αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ

Το τεχνητό και το πραγματικό δίλημμα για εκλογές και η κρίσιμη επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ

01.02.2021

Του Σωτήρη Σιδέρη

omegapress.gr



Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες και με ευθύνη της κυβέρνησης και των προπαγανδιστικών μεγαφώνων της, επανέρχεται στο προσκήνιο το θέμα των πρόωρων εκλογών.  Ο ΣΥΡΙΖΑ προς το παρόν σιωπά , αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν λαμβάνει υπόψη του το κλίμα. Προβληματίζεται ο πρωθυπουργός, λένε οι μηχανισμοί ενημέρωσης και επικοινωνίας , αν θα πρέπει να κάνει πρόωρες εκλογές αρχές καλοκαιριού ή αρχές Φθινοπώρου που θα έχει εμβολιαστεί μάλιστα και ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού. Εκ των πραγμάτων, όταν η δημόσια συζήτηση κινείται στον αστερισμό της εκλογολογίας, δύο πράγματα σημαίνει: πρώτο ότι η κυβέρνηση τα πηγαίνει πολύ καλά και θέλει να αξιοποιήσει το υπέρ της κλίμα για να ανανεώσει την  κυβερνητική της θητεία χωρίς τα προβλήματα και την φθορά που θα έχει στο τέλος της τετραετίας. Δεύτερο ότι θέλει να εκμεταλλευθεί την καθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ , ώστε ακόμη και αν έχει πτώση η ΝΔ να συνεχίσει να είναι η πρώτη δύναμη και με επαναληπτικές εκλογές ή με συμμαχική κυβέρνηση να ανανεώσει πάλι τη θητεία της.

Πρόκειται όμως για μια ιδιάζουσα κατάσταση. Γιατί σχεδόν πάντα κατά την μεταπολίτευση η αξιωματική αντιπολίτευση είναι αυτή που που ζητά πρόωρες εκλογές, ακόμη και αν ξέρει ότι δεν είναι έτοιμη ή δεν είναι στο χέρι της να γίνουν. Και το σκηνικό σήμερα μοιάζει σχεδόν απολιθωμένο με την κυβέρνηση να καθορίζει την ατζέντα και τον ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθεί. Γιατί δεν ζητά εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν;
Το ερώτημα αυτό μένει να απαντηθεί. Με την έλευση του 2021 άρχισε μια έντονη εσωκομματική συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ  για την επίσπευση των διεργασιών με στόχο την οργανωτική ανασυγκρότηση και την εκπόνηση προγράμματος. Ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται στην ίδια γραμμή με κορυφαία στελέχη ώστε οι προγραμματικές θέσεις να είναι το αριστερό αντίβαρο στον νεοφιλελεύθερο νομοθετικό καταιγισμό. Κατά συνέπεια, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί , αν τα πράγματα εξελιχθούν ομαλά σε λίγες εβδομάδες, μέχρι τον Μάρτιο δηλαδή να έχει δημιουργήσει κλίμα ετοιμότητας , προγραμματικής και πολιτικής, ώστε να ανεβάσει τους τόνους.

Η αλλαγή σκηνικού

 

Αυτή την στιγμή η κυβέρνηση παίζει χωρίς αντίπαλο. Νομοθετεί κατά βούληση αδιαφορώντας ακόμη και για έγκυρες απόψεις ότι ακολουθεί αντικοινωνική πολιτική, ή ότι νόμοι που ψηφίζονται όπως για τα κολέγια ή τις διαδηλώσεις είναι αντισυνταγματικοί, αλλά αδιαφορεί. Θα κάνει αυτό που θέλει εφαρμόζοντας το σχέδιό της. Σε αυτό το σχέδιο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απάντηση ακόμη, άρα ο λαός δεν έχει μέτρο σύγκρισης. Οπότε από τη πλευρά της ΝΔ υπάρχει δράση ,χωρίς να φοβάται την  αντίδραση. Οι περιορισμοί στην κυκλοφορία , την πολιτική δράση, την έκφραση, ο ρόλος των ΜΜΕ και το γεγονός ότι η αντιπολίτευση ναι μεν είναι αντικυβερνητική , αλλά χωρίς συνοχή και κοινή δράση, παρέχουν άφθονο χρόνο και χώρο στη ΝΔ να γίνει όλο και πιο ασύδοτη.

Εκτιμάται ότι αυτό το σκηνικό μπορεί να αλλάξει σύντομα. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταρχήν πολιτικό με την έννοια ότι οργανώνει δυνάμεις και επιμελείται τις θέσεις τους, αλλά είναι και πρόβλημα συσπείρωσης. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει σύντομα την προγραμματική του αντεπίθεση, εμφανιστεί ενωμένος και αρχίζει να διατυπώνει το αίτημα για εκλογές , είναι βέβαιο ότι αυτό θα βρει την αντανάκλασή του και στα ποσοστά συσπείρωσης. Πράγμα που σημαίνει ότι τότε πράγματι ο Μητσοτάκης θα βρεθεί απέναντι σε ένα πραγματικό δίλημμα. Να περιμένει με τον κίνδυνο να πιεστεί και να επιταχυνθεί η φθορά του καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανεβαίνει ή να κάνει εκλογές που θα φαίνεται ότι γίνονται υπό την πίεση της ανόδου και της συσπείρωσης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Με απλά λόγια, αν οι διεργασίες οδηγήσουν λίγο πολύ σε αυτό το σκηνικό , τότε πράγματι θα έχουμε ενδιαφέρουσες και πολύ σημαντικές πολιτικές εξελίξεις. Θα επιβεβαιωθεί επίσης  ότι η εικόνα κυριαρχίας που φαίνεται να έχει η ΝΔ είναι επίπλαστη, γιατί χωρίς αντίπαλο όλοι μοιάζουν κυρίαρχοι…