ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ

Εμείς η Αντιγόνη

Σμικρώ χαλινώ δ΄οίδα τους θυμουμένους ίππους καταρτυθέντας 



Κουράστηκα στα Εξάρχεια  να τον αναζητώ
Πέτρες ν΄αδράχνω να σπάω βιτρίνες
Να περιφέρω το κουφάρι μου στις καταλήψεις
Σαν μολότοφ στο Decadance  να κατεβάζω τα ποτά
SMS να στέλνω στο υπερπέραν
Σε σέχτες κόκκινες να φλυαρώ
Για ουτοπίες στους μέλλοντες χαμένες

Τη Θήβα νοστάλγησα και πάλι
Τη σκοτεινή του τη ματιά τον πορφυρό χιτώνα
Σαν τότε που αγέρωχη στάθηκα
Στο σκήπτρο του μπροστά
Στα μούτρα για να του πετάξω
Τον ανδρισμό του τον θιγμένο
Για ν΄αντικρίσω ακόμη μια φορά
Τα έκπληκτά του μάτια
Το στόμα τ΄ανοιχτό

Μα τόσους αιώνες πιο πολύ
Κείνη η λέξη τριβελίζει το μυαλό μου
Το χαλινάρι
Να γυρίσω κι ένα «μήπως» να προσθέσω στη σκηνή
Μια ρυτίδα αμφιβολίας  να δω αν είχε στη φωνή
Όταν με αποκάλεσε φοράδα

Μάταιο
Χιλιάδες χρόνια τώρα
Την ίδια απάντηση να παίρνω
Γι΄αυτό κάθε αυγή μια νέα
Πάνοπλη επιστρέφει Αντιγόνη
Ζωντανά χείλη κόκκινο αίμα
Απέναντι στους Κρέοντες
Τα χαλινάρια να ξεσκίζει

Πηγή: Αναγνώσεις της Αυγής , 15-16 Αυγούστου 2020

ΜΑΡΙΑ ΛΑΤΣΑΡΗ – ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

 

*Η Μαρία Λάτσαρη γεννήθηκε και ζει σιη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Βιολογία στο ΑΠΘ και έχει διδακτορικό στις Νευροεπιστήμες. Εργάζεται στο Τμήμα Κτηνιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ. Έχει παρουσία σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και δημοσιεύσεις σε έγκριτα διεθνή περιοδικά. Συμμετείχε στη μετάφραση των βιβλίων Φαντάσματα στον εγκέφαλο (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2004) και Όραση και Τέχνη (Επιστημονικές Εκδόσεις Παρισιάνου, 2010).
Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό «Εντευκτήριο» (τεύχος 106) και στο συλλογικό έργο “Ο έρωτας στα χρόνια της κρίσης”
Από τις εκδόσεις Μανδραγόρας κυκλοφόρησε το 2016 η πρώτη της ποιητική συλλογή
ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ